tag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post6216948534079209306..comments2024-01-13T14:49:55.138+02:00Comments on Λένα Μαντά: Κάτι καίγεται; Ε, και λοιπόν;ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑhttp://www.blogger.com/profile/11378165072774990772noreply@blogger.comBlogger15125tag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-38482715972155030692009-09-26T14:33:13.931+03:002009-09-26T14:33:13.931+03:00Kυρια Λενα, νοιωθω ιδιαιτερα τυχερη αυτη τη στιγμη...Kυρια Λενα, νοιωθω ιδιαιτερα τυχερη αυτη τη στιγμη που σας γραφω.Ολα τα βιβλια σαςειναι υπεροχη.Εχω συνδιαση καθε βιβλιο σας με ενα τραγουδι.Μην σταματησετε ΠΟΤΕ να γραφετε. Μια (μικρη) θαυμαστρια.Dimitra.vilmahttp://yahoo.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-24774338552578160902009-09-01T11:03:30.595+03:002009-09-01T11:03:30.595+03:00εγώ πάντως την τηλεόραση την έκλεισα.. μου έφθανε ...εγώ πάντως την τηλεόραση την έκλεισα.. μου έφθανε η τρεμάμενη φωνή τηε θείας μου , που η φωτιά κατέκαιγε το διπλανό οικόπεδο... μου έφθανε η φωνή του πυροσβέστη ξαδέρφου που ήταν σε επιφυλακή στην Πάρνηθα, που πέντε μέρες άυπνος έτρεχε από την μία εστία στην άλλη..<br /><br />δεν με ενδιαφέρουν όλα όσα λένε στην τηλεόραση.. εγώ απλά θλίβομαι, κλαίω, και φοβάμαι τα χειρότερα...."ζαχαρούλα.."https://www.blogger.com/profile/17897442315886502440noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-64596439788129973672009-08-30T16:48:34.454+03:002009-08-30T16:48:34.454+03:00Γειά σας... Θυμάμαι πέρυσι που με πήρατε τηλέφωνο ...Γειά σας... Θυμάμαι πέρυσι που με πήρατε τηλέφωνο όταν ήταν οι φωτιές στην Καλαμάτα... :-( Ελπίζω να πάνε όλα καλά... Ο αποσυντονισμός του κράτους φταίει για εμένα κυρίως. Καίγεται κάθε καλοκαίρι ένα μέρος της Ελλάδας τα τελετυαία χρόνια, σε λίγο δεν θα μείνει τίποτα. Πέρυσι η μισή+ Πελλοπόνησσος. Τώρα η Αττική. Του χρόνου που να το περιμένουμε άραγε;;;; ?? <br /><br />ΚΑΤΕΡΙΝΗΚατερίνηhttps://www.blogger.com/profile/09750521737981745680noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-19167568393119788012009-08-29T20:24:24.190+03:002009-08-29T20:24:24.190+03:00ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ ΕΥΓΕ!!!! ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚ...ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ ΕΥΓΕ!!!! ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ. ΕΜΑΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΙ ΟΙ ΔΑΣΟΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ!!!! ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;;; Ο ΙΟΥΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΗΝΑΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΦΘΗΝΟΣ….<br />ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕ ΔΕΝΤΡΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΕΤΟΙΟ ΓΟΛΓΟΘΑ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΤΣΙΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ. ΘΑ ΚΑΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΕΧΑ ΑΥΤΟ. ΓΕΝΙΚΑ ΕΧΩ ΣΙΧΑΘΕΙ ΜΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ. <br />ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ. ΑΠΛΑ ΦΡΙΤΤΩ...ΦΡΙΤΤΩ…ΦΡΙΤΤΩ…<br />ΧΡΥΣΗΙΣ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-47517358829971030702009-08-28T18:42:47.010+03:002009-08-28T18:42:47.010+03:00Μελαγχολικοί άνεμοι, τη λάμψη της αναλγησίας αναρρ...Μελαγχολικοί άνεμοι, τη λάμψη της αναλγησίας αναρριπίζουν. Χιλιάδες πουλιά, κρυμμένα στις φυλλωσιές σώπασαν για πάντα.<br />Τώρα η ζωή, κυνηγημένο πουλί, φωλιάζει στα κλαδιά της απελπισίας και οι νύμφες του βουνού, κατατρεγμένες κι αυτές, θρηνούν γοερά στις σπηλιές τους τα βράδια. Πάνω στη προσφερόμενη επιφάνεια της καμένης γης, η ίδια η απόγνωση βρίσκει τόπο να ξαποστάσει. Ένας αστερισμός ήχων, χρωμάτων και ευωδιάς έσβησε για πάντα.<br />Πώς να κοιτάξει κανείς τη συνείδησή του στα μάτια χωρίς να γίνει παρανάλωμα του πυρός;<br />Θα αναστηθεί ο Νάρκισσός και πάλι;<br />Θα βρει τόπο να βλαστήσει η νέα ελπίδα για να ψιθυρίσει γλυκόλογα στ' αυτιά των δέντρων;<br />Ο τρόπος που διαλέξαμε να ζούμε οδηγεί στο θάνατο της φύσης εκεί, που πρώτα ρόδιζε η ελπίδα. Εκεί, που η αχόρταγη φωτομανία του Απόλλωνα δωροδοκούσε τη ψυχή με σταλαγματιές χρυσάφι φωτός στο πανέμορφο δάσος.<br />Ένας μεγάλος, καταπράσινος ορίζοντας, μια ατελείωτη διαδοχή χρωμάτων και εικόνων, που όριζε το ανεπανάληπτο της φύσης, χάθηκε. Ίσως μετά από αιώνες αναγεννηθεί, Φοίνικας από τις στάχτες του, με τη δύναμη που η φύση, αιώνες τώρα, ορίζει την άνοιξη των πραγμάτων.<br />Το σίγουρο είναι όμως, ότι για μας, χάθηκε για πάντα.<br />Τέσυ Μπάιλα ΒενετούληΤέσυ Μπάιλαhttps://www.blogger.com/profile/11319941390938091899noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-32761883326567478502009-08-28T18:35:51.855+03:002009-08-28T18:35:51.855+03:00Λένα μου σου στέλνω ένα κείμενο μου που δημοσιεύθη...Λένα μου σου στέλνω ένα κείμενο μου που δημοσιεύθηκε 2 χρόνια πριν στην εφημερίδα Δρομέας λίγο μετά την πυρκαγιά της Πάρνηθας.<br />Δυστυχώς και πάλι επίκαιρο!<br /> τα σχόλια δικά σου<br /><br />ΦΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ<br /><br /> "Η εξοχή βρισκότανε στην ήβη και το πράσινο ασελγούσεκραυγές τροπαιοφόρου θηριωδίαςέσερνε ο Ιούνιος της υπαίθρου"<br /> ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ <br /><br />Πεθαίνει άραγε ένα βουνό;Κλείνει τα μάτια του και χάνεται αφημένο στην πυρπολημένη μανία της απληστίας, ή μήπως αφήνεται να σβήνει κουρασμένο από την ανθρώπινη ματαιοδοξία, που δεν κατάφερε να γίνει αντάξια της προσφοράς του;<br />Γιατί, είναι σίγουρο, ότι χρειάζεται μια μεγαλειώδη καταστροφή, μια αιματηρή, ασύλληπτη απώλεια, για να αντιληφθούμε κάποτε το μέγεθος της δωρεάς, που, απλόχερα και διακριτικά μας δόθηκε. Αφού σπάνια η επίγνωση της εύνοιάς του το συνοδεύει στη σκέψη μας.<br />Λουλούδια σε αρμονική πολυχρωμία, πλούσια βιοποικιλότητα, μια πράσινη αγκαλιά, μια μπουκιά ζωής γεμάτη ομορφιά και γλύκα. Τόπος στοργής κι ελπίδας σε μια πόλη όμως, που δεν αντιστρατεύτηκε στη προδοσία του. Ένας ολόφωτος παράδεισος, που μας καλούσε να δραπετεύσουμε στα μύρα της πιο δροσερής αυγής, μια καταπράσινη μαχαιριά στο γκρίζο τοπίο της πόλης μας. Ένα δάσος! Αυτό ήταν.<br />Μια τρυφερή καρδιά που ρύθμιζε την κυκλοφορία στο σώμα αυτής της πόλης. Ένα καλλίγραμμο σώμα τορνευμένο από τον οίστρο του ήλιου να αγαλλιάται, βυθισμένο στο απολλώνειο φως. Μήτρα που κυοφόρησε τόση αγάπη, τόση αφθονία ομορφιάς, αντίδωρο στη δική μας επιπόλαιη αδιαφορία.<br />Σήμερα, ένα κομμένο λουλούδι, εκτεθειμένο στον ήλιο, να αναζητά περίλυπα τα πρώτα χάδια, παρηγοριά στο γυμνό του σώμα.<br />Το φως του ήλιου, σιωπηλά, χαϊδεύει τη ράχη τουβουνού. Παρηγορεί μελωδικά την τσακισμένη του περηφάνεια και στοργικά το αγκαλιάζει για να δώσει και πάλι πνοή στην απανθρακωμένη του σάρκα. Σα μέλι απλώνεται, για να γιατρέψει με χάδια και φιλιά το πονεμένο κορμί.<br />Μια σαρκοβόρα φωτιά, φίδι που τυλίχτηκε στα λιγνά κορμιά σπάνιων ελάτων και πεύκων, όλη τη νύχτα ξέφρενα πανηγύριζε πάνω στο λουσμένο νιότη σώμα του βουνού. Η φρικαλεότητα ακροβατούσε και η πύρινη ροή καταφλόγιζε το δάσος, που γαλήνιο αποκοιμόταν, νανουρίζοντας, όπως κάθε βράδυ, στις φυλλωσιές του τα όνειρα των πουλιών. Και χάθηκε η ομορφιά σαν ίσκιος ονείρου.<br />Τι να σκέφτηκε άραγε εκείνο το μικρό πεύκο, λίγο πριν χαθεί για πάντα μέσα στον τρελό πύρινο χορό; Ποιο αναίτιο γιατί να πλανήθηκε στα πολύκλαδα όνειρά του, όταν η πυρκαγιά, ρήγισσα της βραδιάς, κατέκαψε τη βακχική του νιότη και το μετέβαλε σε λαμπρό πυροτέχνημα;Ο χρόνος θα φέρει ένα περίλυπο φθινόπωρο να αναμετρά τα λάθη του ασυλλόγιστου καλοκαιριού. Έντρομο να αναμετρά την παραφορά της οδύνης και να χαλκεύει μνήμες στην άγνοια των μελλοντικών γενιών, αναζητώντας τα αίτια και τα αιτιατά του τραγικού χαμού.Μαινόμενη τίγρισσα, η φωτιά παρέλασε για άλλη μια φορά, κρατώντας από το χέρι σφιχτά την ασυνειδησία. Ήχοι που έσβησαν σιωπούν εκκωφαντικά. Μια κατατροπωμένη λογική αχνοακουμπάει την πονεμένη βουνοκορφή και μάταια ψάχνει ανάμεσα στους πύρινους λόγους, που διακαώς αλλά ανώφελα εξαπολύονται, μιαν άκρη στον λαβύρινθο της συνείδησης όσων ασυνείδητων, επονείδιστα προδιαγέγραψαν το τέλος.Ένας κόσμος εικόνων θολώνει την όραση και πυρακτώνει το νου, τώρα που το βουνό, τόπος πλασμένος για τη πλημύρα της ηδονής, φλεγόμενο ακόμα, κλαίει δίπλα μας.<br />Μελαγχολικοί άνεμοι, τη λάμψη της αναλγησίας αναρριπίζουν. Χιλιάδες πουλιά, κρυμμένα στις φυλλωσιές σώπασαν για πάντα.Τέσυ Μπάιλαhttps://www.blogger.com/profile/11319941390938091899noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-74593589825919477582009-08-26T18:35:55.574+03:002009-08-26T18:35:55.574+03:00Κα Μαντά μου σας χαιρετώ. Έδωσα στον άντρα μου να ...Κα Μαντά μου σας χαιρετώ. Έδωσα στον άντρα μου να διαβάσει το άρθρο σας γιατί είναι πυροβέστης και μου είπε πως τις ίδιες απορίες με σας είχαν όλοι εδώ στην Κύπρο ακόμα και οι συνάδελφοι του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι χάθηκαν αμέτρητες εκτάσεις πρασίνου και περιουσίες μιας ζωής. Το μάθημα του 2007 δεν έγινε πάθημα ...φαίνεται. Ας ελπίσουμε ότι κάποιοι θα βάλουν μυαλό....μικροί και μεγάλοι. <br />Φιλιά από την όμορφη ΚύπροYiannahttps://www.blogger.com/profile/04465019752563587366noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-18491002709931910952009-08-26T18:28:09.837+03:002009-08-26T18:28:09.837+03:00Πολύ σωστά όσα γράφεις Λένα μου, και επι τέλους να...Πολύ σωστά όσα γράφεις Λένα μου, και επι τέλους να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και εγώ με τη σειρά μου θέλω να φωνάξω και να γκρινιάξω...Όσο περνούν τα χρόνια και γερνάω, τόσο πιο απαισιόδοξη γίνομαι...Την παιδική ηλικία μου την πέρασα στην Πάτρα και το χτήμα του παππού μου στη Μεσσηνία, την εφηβεία μου στην Εκάλη, το σχολείο μου ήταν στην Κηφισιά. Ποτέ μα ποτέ όλα αυτά τα χρόνια δεν ξέραμε τι θα πει "πυρκαγιά". Ιδίως στην Εκάλη της δεκαετιας του 50-60 με τη Ρέα, το Διόνυσο,τη Δροσιά και το Μπογιάτι λίγο πιο πέρα να ορίζουν τα σύνορά μας, δεν είδαμε ποτέ τον καπνό να ανεβαίνει στον ουρανό. Γιατί λοιπόν, γιατί κάθε καλοκαίρι να πρέπει να μετράμε τα χιλιόμετρα των τετραγωνικών της καμένης γης, τους καμένους πνεύμονες της δύστυχης Αττικής, τα μικρά ζώα του δάσους, τους σκαντζόχοιρους και τις χελώνες που δεν μπορούν να τρέξουν να γλυτώσουν, τα πουλιά που δε θα βρίσκουν τροφή να φάνε...γιατί; Διότι γίναμε λαίμαργοι, θέλουμε τα πάντα, θέλουμε τη θέα, τα πεύκα, τον καθαρό αέρα, αλλά ..και να "εκμεταλευτούμε" τη γη, να την κάνουμε οικόπεδα, να την κάνουμε "οικισμούς"..αλλά χωρίς καμία πρόνοια για την προστασία του περιβάλλοντος.΄Ολα καλά και όλα ωραία για το συμφέρον μας και ως εκεί που δεν χαλάει τη βολή μας, ως εκεί που εμείς θα κάνουμε αυτό που θέλουμε ενάντια σε κάθε νόμο και κανόνα λογικής. Μη μου πείτε πως φταίει το κράτος μόνο, ότι μας δίνει το κακό παράδειγμα, μη μου αναφέρετε τους κακούς υπαλλήλους τους επιλήσμονες του όρκου τους, και όλα αυτά τα κονότυπα και γνωστά "τοις πάσι". ΄ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΟΛΟΙ ΦΤΑΙΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ..<br />Όποιος έχει δει ένα δέντρο να καίγεται ανυπεράσπιστο με τα κλαδιά,χέρια ικεσίας απλωμένα θα καταλάβει γιατί φωνάζω ..Eleni Tsamadouhttps://www.blogger.com/profile/07695560608957417918noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-26648527456756045542009-08-26T18:26:58.989+03:002009-08-26T18:26:58.989+03:00Δυστυχώς κάθε χρόνο ζούμε τις ίδιες (ή περίπου τις...Δυστυχώς κάθε χρόνο ζούμε τις ίδιες (ή περίπου τις ίδιες) καταστάσεις. Και μετά οι ιθύνοντες "πετούν το μπαλάκι της ευθύνης" ο ένας στον άλλο. <br />Κατά τ' άλλα, καταστρέφονται χιλιάδες στρέμματα δάσους κάθε χρόνο...να δούμε μέχριπου θα πάει αυτή η κατάσταση. Ο Θεός βοηθός, αυτό μόνο.Smaragdeniahttps://www.blogger.com/profile/01336767053029590122noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-15180460493718948882009-08-26T13:31:12.292+03:002009-08-26T13:31:12.292+03:00Λενα ,
Αντι για σχολιο θα παραθέσω κατι απο ενα e-...Λενα ,<br />Αντι για σχολιο θα παραθέσω κατι απο ενα e-mail που μου εστειλαν...<br /><br />" Ξέρεις κάτι ;;; Κατάλαβα αυτές τις ημέρες πώς διαχωρίζεται το νόμιμο από το ηθικό.<br /><br />Το νόμιμο λέγεται «Οικισμός» και το ηθικό «Χωριό»...<br /><br />Έμαθα ότι βάρβαροι χάραξαν δρόμους και τράβηξαν καλώδια με το έτσι θέλω για να έχουν ένα εξοχικό για το Σαββατοκύριακο και μία δικαιολογία για τα αυτοκίνητα των 5,000 κυβικών.<br /><br />Ανακάλυψα τέλος ότι άλλο το «σπίτι» και άλλο η «κατοικία». Για το πρώτο σκοτώνεσαι στην δουλειά, για το δεύτερο απλά κόβεις μία επιταγή στον δημόσιο λειτουργό που θα σου την νομιμοποιήσει...<br /><br />Συγνώμη που δεν λυπήθηκα για τους «νεοέλληνες» που δεν θα έχουν πλέον θέα από τα μπαλκόνια των «κατοικιών» τους στους «οικισμούς» μεσα στο δασος. Άλλωστε σε λίγα χρόνια θα μπουν σε σχέδιο πόλης και θα κοντράρονται για το ποιος έχει μεγαλύτερο πάρκινγκ για τα τέσσερα αυτοκίνητα της οικογένειας.<br /><br />Μόνο οι ήσυχοι επώδυνοι θάνατοι των δέντρων και των ζώων θα μας αποδεικνύουν ότι αυτή την γη την κλέψανε, την χωρίσανε και την κάψανε νομίμως και νεοελληνοπρεπώς...."<br /><br /><br />*** Κι εγω θα συμπληρώσω:<br /><br />Ας χτισουν οτι ειναι να χτισουν τωρα κι ας βάλουν τα παιδιά τους να ζήσουν και ν αναπνεύσουν μες τις σταχτες και τα αποκαϊδια που δημιουργήσανε.<br /><br />Και μετα ας ανοιξουνε λάκκους στα καμμένα να βάλουνε σαν την στρουθοκάμηλο το κεφάλι μέσα για να μην βλέπουν την κατάντια μας.<br /><br />ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ....<br /><br />ΑρηςAristodimoshttps://www.blogger.com/profile/17326064043021401008noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-30006771640501728102009-08-26T11:03:24.538+03:002009-08-26T11:03:24.538+03:00Εγώ πάλι δεν είμαι τόσο αισιόδοξη Τζένη μου για τι...Εγώ πάλι δεν είμαι τόσο αισιόδοξη Τζένη μου για τις αλλαγές. Είναι βλεπεις το παρελθόν που επαναλαμβάνεται που δεν μ' αφήνει να ελπίζω....ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑhttps://www.blogger.com/profile/11378165072774990772noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-40446482024435395512009-08-25T23:32:50.308+03:002009-08-25T23:32:50.308+03:00Δίκιο έχεις κι εγώ είμαι αγανακτισμένη, αλλά τελικ...Δίκιο έχεις κι εγώ είμαι αγανακτισμένη, αλλά τελικά ποιός φταίει, εμείς που χτίζουμε μέσα σε δασική περιοχή, αυτοί (που μας κυβερνούν) που χτίζουν μέσα σε δασική περιοχή ή παραθαλάσσια και μας δίνουν το καλό παράδειγμα? Οτι δεν έχουμε μάθει να προστατεύουμε και να αγαπάμε το περιβάλλον μας, το οποίο είναι το μέλλος των παιδιών μας? Πολλά ερωτήματα. Απαντήσεις???<br />Τουλάχιστον θέλω να ελπίζω ότι από εδώ και πέρα θα αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο, έστω την τελευταία στιγμή...<br />Τζένη<br />υ.γ. Συγγνώμη, αλλά είμαι θυμωμένη..Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-70511415689698208842009-08-25T18:14:05.270+03:002009-08-25T18:14:05.270+03:00Καλά να περάσετε λοιπόν.Προσπάθησε να ηρεμήσεις,να...Καλά να περάσετε λοιπόν.Προσπάθησε να ηρεμήσεις,να χαλαρώσεις,να ξεκουραστείς,να συμμαζέψεις τις σκέψεις σου για τους μήνες που έρχονται.<br />Παρακολουθούσα τον πόλεμο της φωτιάς με τα αδέρφια μου,τα οποία μου διαβεβαιωναν πως το Καπανδρίτι απέχει για αυτό και δεν ανησύχησα για εσάς.<br />Φιλιά -ακόμη περισσόετρα- και να χαίρεσαι το παλικάρι σου για την Κυριακή!Αφροδίτη Γιαννέλληhttps://www.blogger.com/profile/04194642020660375811noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-83478635434886347582009-08-25T18:02:17.550+03:002009-08-25T18:02:17.550+03:00Αφροδιτούλα μου δεν επανήλθα, φεύγω την Παρασκευή ...Αφροδιτούλα μου δεν επανήλθα, φεύγω την Παρασκευή για λίγες μέρες τελικά, μαζί με την οικογένεια, αλλά το θέμα δεν μπορούσε να περιμένει....<br />ΥΓ: Έλαβα επιτέλους και τα όσα μου έστειλες και σ' ευχαριστώ θερμά! Πολλά φιλιά σε όλους!ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑhttps://www.blogger.com/profile/11378165072774990772noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-861645052622852096.post-6494920647788162342009-08-25T18:00:00.136+03:002009-08-25T18:00:00.136+03:00Συνήθως από ένα κείμενο που γράφεται "εν βρασ...Συνήθως από ένα κείμενο που γράφεται "εν βρασμό" ψυχής στάζουν δηλητήριο οι λέξεις του ή απλά είναι κακό.Το δικό σου κείμενο είναι απλά ΤΕΛΕΙΟ Λένα μου!Αλλά ποιός πολιτισμένος θα καταλάβει τις αλήθειες που γράφεις;Ε! πες μου ποιός;<br />Να σου ευχηθώ καλώς ήρθες πάλι στο διαδίκτυο;Μάλλον όχι.Προτιμώ να σου ευχηθώ καλή υπομονή στην Ελλάδα που ζούμε και πληγώνουμε τόσο.<br />Φιλιά πολλάΑφροδίτη Γιαννέλληhttps://www.blogger.com/profile/04194642020660375811noreply@blogger.com