Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



20 Μαρτίου 2013

Και ήρθαμε στα δύσκολα.....

Πολύ απλά θα σας πω τι μου συμβαίνει τον τελευταίο καιρό γιατί ποτέ δεν κρύφτηκα από όλους εσάς....
Πάνε χρόνια που έγραψα το Βαλς με δώδεκα θεούς. Τότε που αναζητούσα την μορφή καρκίνου από την οποία θα νοσούσε η Ελπίδα, βρήκα αυτήν που όταν ο ασθενής την ανακαλύψει, είναι πολύ αργά για να σωθεί... Ο έρευνες έδειχναν προς τον καρκίνο του στομάχου....
Εγώ στάθηκα πολύ τυχερή. Μια αντιβίωση που μου έφερε πόνους με οδήγησε στην γαστροσκόπηση. Ακολούθησαν επώδυνες περαιτέρω εξετάσεις που πιστοποίησαν οτι στάθηκα σ' ένα δυσάρεστο και...τελεσίδικο κατώφλι που τελικά δεν πέρασα. Οι γιατροί μου είπαν οτι για την περίπτωσή μου, υπάρχει μια και μόνη περιγραφή:
" Έπεσε από τον πέμπτο και στάθηκε στο ισόγειο σαν γάτα"!
Σαφώς και με περιμένει μια πολύμηνη ταλαιπωρία που έχει ήδη αρχίσει, αλλά το αποτέλεσμα που είναι πλήρως ιάσιμο μετράει.
Οι χημειοθεραπείες άρχισαν μαζί με όλες τις δυσάρεστες παρενέργειές τους. Εγώ όμως είμαι καλά και δεν πρόκειται να με πτοήσουν μικρολεπτομέρειες όσο επώδυνες ψυχολογικά κι αν είναι αυτές.
Έχω την βεβαιότητα οτι στις δύσκολες ώρες, μέρες, βδομάδες που πέρασα, εκτός από την βοήθεια του Θεού που υπήρξε δίπλα μου κάθε στιγμή και Τον ένιωθα, είχα και όλους εσάς με την αγάπη και τις ευχές σας. Στην επέτειό του γάμου μου (που περίμενα το αποτέλεσμα της βιοψίας)  με κάνατε και έκλαψα με όσα μου γράφατε, δεδομένων των συνθηκών, αλλά ίσως όλες αυτές οι ευχές για υγεία και χρόνια πολλά, να έβαλαν ένα λιθαράκι με την θετική ενέργεια που μου έστειλαν και σας ευχαριστώ.
Θα έχετε σύντομα νέα μου, τίποτα δεν θ'αλλάξει, όπως τίποτα δεν άλλαξε τόσο καιρό. Δεν θα πω ψέματα οτι είναι εύκολο ή οτι δεν είναι ψυχοφθόρο, αλλά κάθε δοκιμασία που περνάμε, μπορεί να ταλαιπωρεί το σώμα, αλλά κάνει καλό στην ψυχή. Ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς, κι αυτό είναι νομοτέλεια στην φύση. Σύντομα θα έχετε και φωτογραφίες μου με το....νέο αναγκαστικό λουκ και θα βεβαιωθείτε οτι στέκομαι γερά στα πόδια μου!
Είμαι καλά, πολύ καλά, αυτό να κρατήσετε, σε λίγες βδομάδες βγαίνει η Ντάτα κι εγώ θα βρεθώ κοντά σας, σε όλη την Ελλάδα όπως κάθε χρόνο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στον γαστρεντερολόγο Γιάννη Κιουλάνη που έκανε την πρώτη διάγνωση και στην συνέχεια στον αιματολόγο-ογκολόγο κ. Γεράσιμο Πάγκαλη, καθώς και στην παθολόγο Ξανθή Γιακουμή που είναι δίπλα μου σε κάθε δύσκολο βήμα αυτής της διαδρομής.
 
 

8 Μαρτίου 2013

Ημέρα της γυναίκας!

Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για μέρα γιορτής ή περισυλλογής. Σαφώς η γυναίκα έκανε άλματα μέσα σε λίγες δεκαετίες χωρίς να παραλείψει λάθη και υπερβολές...
 
Το φεμινιστικό κίνημα – παρά τις κατακτήσεις – διέπραξε σοβαρά λάθη, δηλαδή διεκδίκησε την ισότητα σε επίπεδο κυρίως οικονομικό και απέρριψε την πνευματική θεώρηση της γυναικείας φύσης. Είμαι φεμινιστής σημαίνει ότι αγωνίζομαι για τον εξανθρωπισμό της γυναίκας και τη βελτίωση της θέσης της, όχι όμως και για τον εξανδρισμό της. Όχι δηλαδή στη δημιουργία ενός προτύπου που πλησιάζει να γίνει κακέκτυπο του άνδρα.
 
Δεν είναι κατάκτηση της γυναίκας η άνευ όρων ένταξη της στις παραγωγικές και οικονομικές δομές της κοινωνίας. Έτσι, η γυναίκα μεταβάλλεται σε εξάρτημα της ανδροκρατικής κρατικής μηχανής και βγαίνει πιο αλλοτριωμένη.
Δεν είναι κατάκτηση της γυναίκας, η μίμηση αντρικών ρόλων και προτύπων. Η αξία της γυναίκας δεν έγκειται στη δυνατότητα να κάνει ότι και ο άντρας αλλά στη μοναδικότητα της φύσης της. 
Σαφώς και έχω την υποψία, οτι η άτεγκτη στάση της ανδροκρατούμενης κοινωνίας δρομολόγησε τις εξελίξεις καθώς επίσης καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και οι ανάγκες που προέκυψαν από τους παγκοσμίους πολέμους οι οποίοι έσπρωξαν αναγκαστικά την γυναίκα ν' αναλάβει τα ηνία που μέχρι πρότινος κρατούσαν οι άντρες.
Και για να πάρετε μια ιδέα από τις απόψεις που επικρατούσαν για τις γυναίκες πριν μερικές μόνο δεκαετίες  κοιτάξτε τι "ψάρεψα" από το διαδίκτυο.....
 
Χρόνια μας πολλά γυναίκες!