Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



18 Φεβρουαρίου 2013

Η πιο όμορφη επέτειος!

Χθες 17 Φεβρουαρίου κλείσαμε με τον άντρα μου 30 χρόνια κοινής ζωής....
Χθες διάλεξαν τα παιδιά μας, να μας κάνουν έκπληξη διαλέγοντας αυτή την ημέρα για ν' αρραβωνιαστούν επίσημα πλέον, καθώς διάφοροι παράγοντες, ανέβαλλαν συνεχώς τον αρραβώνα τους.
Μάζεψαν τους φίλους τους και εμάς για να γιορτάσουμε δήθεν την επέτειο και βρεθήκαμε μπροστά στην πιο όμορφη έκπληξη της ζωής μας!
Το οργάνωσαν τόσο όμορφα σ' ένα μεζεδοπωλείο, όπως ταίριαζε στα νιάτα τους και στην τρέλα που πρέπει να κουβαλάνε!  Τις βέρες άλλαξε η κόρη μας και όλα τα δάκρυα, ήταν από χαρά και καμάρι..... Η εικόνα που πάνω τους σταυρώθηκαν οι βέρες, ήταν η ίδια που πριν 29 χρόνια σταυρώθηκαν και οι δικές μας, στον δικό μας αρραβώνα....
 
Γλεντήσαμε μέχρι αργά το απόγευμα, ήπιαμε από το δικό του κρασί και ευχηθήκαμε να ζήσουνε τα παιδιά πάντα τόσο ερωτευμένα όσο και τώρα.
Εδώ χορεύω μαζί του το τραγούδι που του αφιέρωσα και είναι το "Μικρός αρραβωνιάστηκα"!
 
Και είναι η πρώτη φορά που δεν μπορώ να περιγράψω συναισθήματα, είναι η πρώτη φορά που απλά παραθέτω τα γεγονότα και μοιράζομαι μαζί σας κάθε τι που με αφορά, όπως κάνω τόσα χρόνια, χωρίς να μπορώ να προσθέσω ούτε μια λέξη. Όσοι με ξέρετε μπορείτε να με νιώσετε....
Και κλείνω με την φωτογραφία της τούρτας τους, που κι αυτή ταίριαζε στο κλίμα και στο χιούμορ τους!
 
 

11 Φεβρουαρίου 2013

Απαραίτητες εξηγήσεις!

Φτάσαμε και εδώ και στο fb σε νέο .... Κυπριακό για ένα σήριαλ! Το Βάλς με δώδεκα θεούς δίχασε! Αντί ν' απαντώ στον καθέναν ξεχωριστά, επέλεξα μια τελευταία ανάρτηση για το θέμα για να βάλω (θέλω να ελπίζω) ένα τέλος σε όσα γράφονται και στις διαμαρτυρίες που ακούγονται. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή:
Εδώ και πολλά χρόνια η Μαρία Γεωργιάδου πήγε και ξαναπήγε το Βαλς σε ελληνικά κανάλια και το απέρριπταν. Όπως απέρριψαν και το Σπίτι δίπλα στο ποτάμι, όπως και το Έρωτας σαν βροχή.  Η δικαιολογία για το ποτάμι ήταν επί λέξει: "Δεν κάνουμε σήριαλ ευπώλητα βιβλία"....
Στις αρχές του καλοκαιριού, η Μαρία Γεωργιάδου με ρώτησε αν ήθελα να πάει το σήριαλ και να το προτείνει στην Κυπριακή τηλεόραση και δέχτηκα, χωρίς να ξέρω καμιά λεπτομέρεια.  Και ενώ ο ΑΝΤ1 Κύπρου είχε ήδη αποφασίσει για δύο άλλα σήριαλ, ενθουσιάστηκε τόσο με το Βαλς που το έβαλε σαν "σφήνα" στο πρόγραμμά του, ενώ υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον και από το MEGA Κύπρου.
Στην Κύπρο ΟΛΑ τα σήριαλ είναι καθημερινά απ' ότι μου είπαν και για να έχει τηλεθέαση, το καστ έπρεπε να είναι κυρίως Κυπριακό και εφόσον θα το παρακολουθούσαν Κύπριοι έπρεπε να έχει και την διάλεκτό τους. Δεν το βρήκα παράλογο και θαύμασα για μια ακόμα φορά αυτούς τους ανθρώπους που με τόσο λίγα χρήματα τόλμησαν να κάνουν μια προσπάθεια και να δώσουν στους τηλεθεατές τους έργα στην γλώσσα τους.
800.000 είναι οι Κύπριοι και όχι έντεκα εκατομμύρια όπως είμαστε εμείς και πάλι δίνουν την μάχη τους για μια Κυπριακή τηλεόραση, αντίθετα από εμάς....
Γνώριζα, δεδομένων των συνθηκών, οτι θα υπήρχε τεράστια απόκλιση από το βιβλίο , αλλά αναγνωρίζω στην Μαρία Γεωργιάδου οτι έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια ώστε οι αλλαγές να είναι εναρμονισμένες στο δικό μου κλίμα, παρ' όλο που ήταν δύσκολο. Άλλοι κανόνες διέπουν την δημιουργία ενός βιβλίου και εντελώς διαφορετικοί αυτοί που διέπουν την δημιουργία μιας σειράς.
Το Βαλς ήρθε στην Ελλάδα χωρίς να το ξέρω, το πληροφορήθηκα δύο μέρες πριν αρχίσει να προβάλλεται και η ώρα που επέλεξαν να το βάλουν ήταν η χειρότερη φυσικά, ενώ στην prime time υπάρχουν δύο, το ένα πίσω από το άλλο, τούρκικα σήριαλ. 
Καταννοώ οτι είναι ίσως ένα πείραμα του σταθμού και τον συγχαίρω γι αυτή του την πρωτοβουλία, είναι η πρώτη Κυπριακή σειρά που έρχεται στην Ελλάδα και θέλω να ελπίζω οτι στο μέλλον θα έρθουν και άλλες, ώστε να εξοικιωθούμε οι Ελλαδίτες με την μελωδική εκφορά του λόγου των Κυπρίων και τους ιδιωματισμούς τους.
Δεν υπάρχει λόγος για αντεκκλίσεις του τύπου ποιος δίνει δουλειά σε ποιον, αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν χρήματα στην Κύπρο, αν φτιάχνει ή χαλάει το τηλεοπτικό τοπίο μια κυπριακή σειρά και όλη αυτή η ένταση που οδηγεί σε λόγια σκληρά. Αρκετά δύσκολη είναι η καθημερινότητα όλων μας, ας μήν μαστιγώνουμε ο ένας τον άλλον. Για ευγένεια και ανθρωπιά,κατανόηση και σύμπνοια, δεν χρειάζονται χρήματα....
Εξάλλου, όπως λέω και για τα τούρκικα σήριαλ, έχουμε όλοι το απόλυτο όπλο που λέγεται ΤΗΛΕΚΟΝΤΡΟΛ! Μόνο που σκεφτείτε οτι εμείς με την τηλεοπτική μας συμπεριφορά, ίσως αναγκάσουμε τα κανάλια να μας δώσουν πάλι κάτι καλύτερο. Αν εμείς επιβραβεύουμε εκείνοι συνεχίζουν, αν απορρίπτουμε τους προβληματίζουμε και τους σπρώχνουμε ν' αναζητήσουν κάτι που θα τους φέρει τηλεθέαση, αρα και διαφημίσεις.
Εγώ παρακολουθώ το σήριαλ σαν κάτι καινούριο με μια μικρή διαφορά.... Κάπου τους ξέρω τους ήρωες, δεν τους ψάχνω να τους ανακαλύψω στην πορεία της σειράς, μου είναι ήδη αγαπημένοι και μαζί τους δέχομαι να γνωρίσω και τους καινούριους. Λέω ΜΠΡΑΒΟ στην Κύπρο που τολμά, ευχαριστώ στην Μαρία Γεωργιάδου και στον Κούλη Νικολάου τον παραγωγό, που με πενιχρά μέσα, προσπαθούν για το καλύτερο.
Σας ευχαριστώ.