Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



28 Μαρτίου 2009

Η μοναξιά της ασφάλτου....του Δ. Μαμαλούκα (ΛΙΒΑΝΗΣ)




Είμαι έξαλλη! Το εννοώ! Αυτό δεν ήταν βιβλίο, ήταν τεστ αντοχής για γερά νεύρα! Ο Μαμαλούκας πάλι μου την έφερε, πιο «ύπουλα» από κάθε άλλη φορά! Το τελευταίο του βιβλίο, «Η μοναξιά της ασφάλτου» που μόλις τελείωσα, κατάφερε (τι πρωτότυπο!) να με συγκλονίσει!
Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η υπόθεση με λίγα λόγια; Δεν είναι εύκολη….
Παρακολουθούμε ουσιαστικά τη ζωή τεσσάρων ανθρώπων:
Ο Τσίκης, διεφθαρμένος αστυνομικός από αυτούς που σίγουρα υπάρχουν αλλά δεν θα θέλαμε ποτέ να συναντήσουμε…. Χωμένος όπου υπάρχει παρανομία, χρηματισμός, προστασία σε ύποπτα μαγαζιά και χρήστης κοκαΐνης. Ένας άνθρωπος που άγνωστο ποια στιγμή της ζωής του, έχασε την ανθρώπινη υπόστασή του και μετατράπηκε σε κτήνος.
Ο Πετράρχης, παρανοϊκός δολοφόνος, αναζητά την χαμένη του μητέρα σε κάθε μελαχρινή και όμορφη γυναίκα που σκοτώνει. Πάθος του τα σπάνια και πανάκριβα αυτοκίνητα.
Ο Αμίρ, μετανάστης , ένας άνθρωπος κουρέλι, από αυτούς που περνούν δίπλα μας κατά εκατοντάδες πια και ούτε τους προσέχουμε, εκτός βέβαια από τις στιγμές που προσβάλλουν την αισθητική μας, ρακένδυτοι και βρώμικοι. Έρχεται στην Ελλάδα, λαθρομετανάστης με τον γιο του τον Σαχ, αναζητώντας ένα αύριο και χάνει το σήμερα μαζί με τον γιο του. Ο Τσικης τον χτυπάει με το αυτοκίνητό του για να «σπάσει πλάκα».
Η Δέσποινα, μια κοπέλα που θα την κυνηγάει πάντα ο εφιάλτης… Όταν ήταν μικρή της ανέθεσαν την προσοχή του μικρότερου αδελφού της και όταν εκείνος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, χάθηκε και η ζωή της. Είναι εκείνη που κρατάει το μωρό του Τσίκη και της Στέλλας. Της Στέλλας που είναι ολόιδια με την Λάουρα, την μητέρα του Πετράρχη.
Κοινός δρόμος για όλους αυτούς η άσφαλτος. Αυτή θα τους ενώσει, αυτή θα τους τιμωρήσει, αυτή θ’ αφήσει το σημάδι της στις ζωές τους…. Αυτή είναι που θα οδηγήσει τα βήματα όλων των ηρώων να συναντηθούν με απρόβλεπτες συνέπειες….
Όπως είπα και στην αρχή, ο Δημήτριος, πάλι κατάφερε να κλείσω το βιβλίο και να έχω ανάμικτα συναισθήματα. Από την μια, να είμαι έξαλλη για όσα μου προκάλεσε με το βιβλίο του και από την άλλη να τον συγχαρώ που καταφέρνει να κατεβαίνει στα πιο απύθμενα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, της άρρωστης ανθρώπινης ψυχής, αυτής που πριν βασανίσει, έχει βασανιστεί απάνθρωπα.
Το μυθιστόρημα του, αυτή τη φορά από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ, βαδίζει πάλι στο νουάρ, είναι απίστευτα σκληρό, απεικονίζει όμως μια πραγματικότητα που υπάρχει δίπλα μας. Απειλητική, αλλά υπαρκτή.
Η εμμονή με τα παλιά και ακριβά αυτοκίνητα συνεχίζεται βεβαίως∙ λάτρης του είδους ο συγγραφέας, οι λεπτομέρειες φανερώνουν άνθρωπο που ασχολείται και ενημερώνεται.
Από τα πολύ δυνατά μυθιστορήματα, η αγωνία συντροφεύει τον αναγνώστη από τις πρώτες σχεδόν σελίδες και δεν είναι λίγες οι φορές που εγώ προσωπικά, ένιωσα το στομάχι μου να σφίγγεται… Για τους λάτρεις του είδους: Διαβάστε το! Για τους υπόλοιπους: Διαβάστε το! (θα σας κάνει λάτρεις του Μαμαλούκα!)

ΥΓ: Το βιβλίο έτσι όπως τελειώνει με μια ξαφνική «σύνδεση» με την Χαμένη βιβλιοθήκη του Δ. Μόστρα(το προηγούμενο βιβλίο του) και με το σημείωμα του επίλογου, κάνει φανερό ότι πρέπει να περιμένουμε την συνέχεια μιας τριλογίας ή τετραλογίας…. Δημήτριε αναμένουμε!


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ


Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα όπου και κατοικεί. Είναι πτυχιούχος Φιλοσοφίας του πανεπιστημίου του Lecce, Ιταλία. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα (που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο Όσο υπάρχει αλκοόλ…), Ο Μεγάλος Θάνατος του Βοτανικού, Η απαγωγή του εκδότη και Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα που ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ-ΕΡΤ 2007. Συμμετείχε στις συλλογές διηγημάτων Ελληνικά Εγκλήματα και Υπόγειες Ιστορίες.Η μοναξιά της ασφάλτου είναι το πέμπτο του μυθιστόρημα.
Αυτό που δεν γράφει το βιογραφικό του: Είναι ένας γλυκός και πολύ ευγενικός άνθρωπος, με χιούμορ εξαιρετικής ποιότητος και ήθος! Το έχω μάλιστα ξαναπεί, οτι το παρουσιαστικό του δεν συνάδει με την...διαστροφή που κρύβουν τα βιβλία του αλλά αυτή είναι η...μαγεία Μαμαλούκα! Δηλώνω φανατική του αναγνώστρια!
Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://mamaloukas.blogspot.com/

14 σχόλια:

  1. χα,,,,, τί πρωτότυπο Λενάκι!! Ηταν δυνατόν ο Μαμαλούκας να μη σε συγκλονήσει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κλήμεντίνη μου ήταν πολύ δυνατό βιβλίο και με πολλή αγωνία!Αυτό το παιδί το, χει! Παει και τέλειωσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα με κάνεις κι εμένα φανατικό του Μαμαλούκα. Το ότι το παρουσιαστικό του δεν φανερώνει τον τρόπο γταφής του με εξιτάρει αφάνταστα. καλημέρες από τη Νϊσυρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νικόδημε αξιζει τον κόπο! Ξεκίνα με την Απαγωγή του εκδότη και θα με θυμηθείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα σε όλους.
    δε λέω "τι να πώ;" Το είπα already σε άλλη άναρτηση της Λένας.
    Λέω ευχαριστώ γι' αλλη μια φορά γιατί όσες και να το πω δε φτάνουν για τη φίλη μου.
    θα πω επίσης ότι ντρέπομαι λιγουλάκι για τα καλά της λόγια (προς το άτομό μο -sic- που λέει κι ο Χάρι Κλιν) που "σκορπάει" απλόχερα παντού (σε παρουσιάσεις της, σε συνεντεύξεις της κτλ).

    (επισημαίνω ότι αυτό το ποστ το έγραψε η Λένα χωρίς να τη έχω φοβερίσει ή απαγάγει όπως την προηγούμενη φορά).

    Πάντα μου άρεσε το ρητό "όταν έχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς" διότι μου έχει συμβεί μερικές φορές "φίλοι" μου να με καρφώνουν με μεγάλη άνεση και θράσος.
    Με τη Λένα όμως, κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω το όνομά της, λέω απο μεσα μου: "άμα έχεις τέτοιους φίλους... ας έχεις όσους εχθρούς έχεις ή θέλουν να έχεις εκείνοι"


    ευχαριστώ επίσης την Κλημεντίνη και τον Νίκο Διακογιάννη για τα καλά τους λόγια, και στον τελευταίο εύχομαι καλή επιτυχία στο νέο του βιβλίο.

    2 λόγια για την εμφάνισή μου, επειδή συζητήθηκε και σε άλλη ανάρτηση στο διαδίκτυο!
    δεν είμαι γλυκούλης, εσωτερικώς είμαι ένας διεστραμμένος ανισόροπος δολοφόνος (σ' αυτό βλέπω ότι κανείς δεν έχει αντίρρηση) αλλά και εξωτερικώς είμαι ενας άσχημος τύπος που όλο χαμογελάει για να του μιλάει ο κόσμος και να μην αλλάζουν δρόμο οι γυναίκες όταν τον συναντούν.
    Όλα αυτά εξηγούνται καλύτερα αν σας πληροφορήσω ότι το πρότυπό μου είναι ο Τεντ Μπάντι και προσπαθώ να του μοιάσω όλο και περισσότερο.

    φιλιά πολλά

    Demetrio Lucas
    Ο δολοφόνος που εμπιστεύεστε
    Ο δικός σας άνθρωπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένε και διαστροφικέ μου Μαμαλούκα: δηλώνω ευθαρσώς κι εγώ, οτι ουδέποτε απειλήθηκα για να κάνω την συγκεκριμένη ανάρτηση! Όπως επίσης οτι σε πιστεύω πάρα πολύ, θεωρώ οτι είσαι ένα πηγαίο ταλέντο, ένα γόνιμο μυαλό και γι αυτό θα συνεχίσω να μιλάω όπου σταθώ και όπου βρεθω για σένα!
    Προς λοιπούς αναγνώστες: Ψεύδεται ασύστολα ο Demetrio! Είναι όντως γλυκός και ευγενικός (τέλειο καμουφλάζ για τα σκοτεινά του σχέδια!). Αν τον συναντήσετε πουθενά, κοιτάξτε τον κατευθείαν στα μάτια! Εκεί θα βρείτε όλα όσα χρειάζεστε για να τον εκτιμήσετε όσο κι εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εγώ πάντως χθές είδα έναν πολύ γλυκύτατο άνθρωπο, με μία επίσης πολύ αξιαγάπητη σύζυγο.
    Καλή επιτυχία σε ό,τι κι αν κάνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λένα μου, με γεια η καινούρια σελίδα. Με συγχωρείς που τώρα την ανακάλυψα. Εύχομαι κάθε καλό και στη σελίδα και στα βιβλία (αν και αυτά νομίζω δεν την έχουν και τόσο ανάγκη την ευχή μου). Με την αγάπη μου, Κίκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ευχαριστω αγαπητή Κλημεντίνη... την επόμενη φορά... θα σας αναγνωρίσω!
    ΔΜαμαλούκας
    (αδύνατον να υποβάλλω σχόλιο με άλλον τρόπο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητή μου κυρία Κίκα, μεγάλη μου χαρά για την επίσκεψη! Όσο για τις ευχές, πάντα ευπρόσδεκτες, τίποτα δεν είναι δεδομένο για μένα. Να είστε πάντα καλά και να συνεχίζετε την τόσο ωραία δουλειά που κάνετε στο ιστολόγιό σας, που είναι κόσμημα για το διδίκτυο και "εργαλείο" για όσους θέλουν σωστή ενημέρωση γύρω από τα βιβλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κύριε, μααλουκα ευχαριστώ και αντεύχομαι. ν ας φέρει ο δρόμος σας,περάστεαπό τον Αρμό επί της Μαυροκορδάτου (α. 11) να τα πούμε και από κοντά.Θα είναι και η Λενα εκεί, καιη Αλκυόνη Παπαδάκη, η Μάρω Βαμβουνάκη, ο Γεάσμος Ανδρεάτος η Μαρία Τζιρίτα και πολλοί άλλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. γεια σου Λένα, πολύ ωραίο το νέο σου σπίτι.
    Χάρηκα πολύ που τα είπαμε από κοντά, έστω για λίγο, στην παρουσίαση της Αθηνάς.
    με το καλό το νέο σου βιβλίο
    φιλιά
    τέσυ Μπάιλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τέσυ μου ευχαριστώ! Χάρηκα κι εγώ που τα είπαμε έστω και για λίγο προχθές, η αλήθεια είναι οτι είσαι ένα αξιαγάπητο πλάσμα με ήθος και ευγένεια. Αν...φτερνιζόσουν χθες, ήταν γιατί είχαμε τα καλά σου λόγια με την Πασχαλία που σε αγαπάει πάρα πολύ! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. κι εγώ που νόμιζα ότι με είχε πιάσει η ανοιξιάτικη αλλεργία μου!
    σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια
    φιλάκια πολλά
    τέσυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή