Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



15 Μαρτίου 2010

Για την αγάπη των άλλων.... της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Δεν θα το πιστέψετε.... Κι εγώ ακόμα δεν το πιστεύω, αλλά πάει και αυτό το βιβλίο.... Τελείωσε... Μπήκε η λέξη τέλος.... Και έμεινα μόνη μου, χωρίς την Ειρήνη, την Βάγια και την Βένια.... Τις ηρωίδες μου.....  Και για να ξεπεράσω τον πόνο της απώλειας, ρίχθηκα με τα μούτρα στο διάβασμα.... Να ταξιδέψω για να...ξεχάσω.....  Και αφού διαβάζω, μοιράζομαι... Βιβλίο πρώτο λοιπόν:

Την Ιουστίνη την γνώρισα σαν συγγραφέα με το «Ψηλά τακούνια για πάντα» και σαν άνθρωπο στην Θεσσαλονίκη. Είχα την χαρά να είμαι εκεί στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της «Για την αγάπη των άλλων» αλλά δεν είχα τον χρόνο να το διαβάσω και μετά δεν είχα χρόνο να γράψω γι αυτό, αλλά …. Ήρθε η ώρα!

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η Τζαννή, η Μάνα του βιβλίου (και το κεφαλαίο δεν είναι τυχαίο) παντρεύεται στα νιάτα της τον Στρατή, άσχετα αν δεν ταιριάζει στην μόρφωση και στην κουλτούρα της. Στήνουν το σπιτικό τους στην φτωχική Νίσυρο και μαζί κάνουν τρία παιδιά. Τον Αθανάση, την Μαργαρίτα και τον Μανόλη. Ο άντρας της θα φύγει για την Αμερική, μετανάστης με την υπόσχεση να γυρίσει για να τους πάρει όλους μαζί του, μόλις ταχτοποιηθεί. Το μόνο που θα δει η οικογένειά του από κει και μετά είναι δολάρια, μέσα σ’ ένα φάκελο με μια φωτογραφία από το άγαλμα της Ελευθερίας, χωρίς δυο λόγια και χωρίς την διεύθυνσή του. Τα χρόνια περνούν και η Τζαννή, η λεπτεπίλεπτη και μορφωμένη Πολίτισσα, θα βρεθεί να μεγαλώνει μόνη τρία παιδιά με το στίγμα της «παρατημένης» στην μικρή τοπική κοινωνία. Μαραζώνει, αλλά στέκεται αλύγιστη από τις φουρτούνες και τις δυσκολίες της ζωής. Ο τόπος άγονος και η φτώχια σε κάθε της βήμα. Η Τζαννή μετατρέπει τα δολάρια του άντρα της σε λίρες για την προίκα της κόρης και τις σπουδές των αγοριών.
Η Μαργαρίτα όταν μεγαλώσει πηγαίνει στην Ρόδο να σπουδάσει δασκάλα, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις της μητέρας της. Εκεί γνωρίζει τον Γεράσιμο που τον ερωτεύεται ενώ εκείνος της υπόσχεται ότι θα την παντρευτεί μόλις τελειώσει τις σπουδές του, αφού ονειρεύεται να γίνει δικηγόρος. Η φίλη της Μαργαρίτας, η Ματούλα ερωτευμένη με τον Αθανάση σπουδάζει κι αυτή μαζί της. Όταν τα κορίτσια τελειώνουν τις σπουδές, γυρίζουν στον τόπο τους να ετοιμάσουν την προίκα τους, ενώ ο Αθανάσης και ο Γεράσιμος βρίσκονται στην Αθήνα για σπουδές. Κρυφά από την μάνα της η Μαργαρίτα εκποιεί τις λίρες και τα χρυσαφικά της καις στέλνει λεφτά στον αδελφό της και στον Γεράσιμο για να σπουδάσουν. Ο πόλεμος που ξεσπάει όμως, κόβει κάθε επικοινωνία. Ούτε τα δολάρια του Στρατή έρχονται ούτε οι δύο γυναίκες μπορούν να βοηθήσουν τα αγόρια που μόνα τους προσπαθούν να επιβιώσουν στην Αθήνα της Κατοχής.
 
Η συνέχεια φυσικά επί …. του βιβλίου! Εξαιρετικά καλογραμμένο το βιβλίο της Ιουστίνης ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, είναι κατά κάποιο τρόπο μια ηθογραφία της Δωδεκανήσου και βασίζεται στην πραγματική ιστορία της οικογένειας Κατσιματίδη. Λάτρεψα τον χαρακτήρα της Τζαννής, μοιράστηκα τον πόνο της για τον εγκλωβισμό της στα στενά όρια της εποχής και του τόπου, μπόρεσα να νιώσω την πίκρα της εγκατάλειψης και της απόρριψης. Δεν ξέρω γιατί δεν με κάλυψε το τέλος, το βρήκα λίγο βιαστικό, ήθελα να το πάει λίγο πιο κάτω η Ιουστίνη, ήθελα μια δικαίωση για την Τζαννή, αλλά υποθέτω ότι αυτό συνέβη επειδή η ιστορία ήταν πραγματική και τα όρια, στενά για την συγγραφέα. Αυτό το μειονέκτημα έχουν οι βιογραφίες….
Η γραφή της όπως πάντα γλυκιά χωρίς να γίνεται γλυκερή, η απόδοση των διαλόγων ζωντανή και οι αντιδράσεις των ηρώων δικαιολογημένες βάσει του τόπου και του χρόνου. Οι περιγραφές της ζωντανές χωρίς να γίνονται μακροσκελείς και κουραστικές. Σίγουρα ένα βιβλίο που έχει κάτι να μας ψιθυρίσει, καταφέρνει να πάρει τον αναγνώστη από το χέρι και να τον ταξιδέψει στην Νίσυρο, στα ήθη, στα έθιμα και στους ανθρώπους της.
Κρατώ μια φράση από το βιβλίο: «Η ζωή είναι μεγαλύτερη από την αγάπη»…..

Λίγα λόγια για την συγγραφέα:

Η ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ-ΑΡΓΥΡΗ γεννήθηκε στη Λευκάδα. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 στον ελληνικό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρείας Γαλλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (QFW), και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς αλλά και στην Ελληνική Τηλεόραση. Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά. Παράλληλα με τη δημοσιογραφική και συγγραφική της δραστηριότητα, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Αρχιεπίσκοπος "Σπυρίδων" για την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό, με έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι παντρεμένη κι έχει ένα γιο.

Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://ioustini.blogspot.com/

18 σχόλια:

  1. Καλημέρα, καλή εβδομάδα. Αγαπητή κα Μαντά, θα ξαναπώ το χιλιοειπωμένο : Δεν έχει τόση σημασία το Τί.. αλλά το Πώς .. είναι γραμμένο ένα βιβλίο για να αξίζει πολύ ή λίγο.... Ξέρω πως τα βιβλία τα δικά σας έχουν πολύ μεγάλη επιτυχία, ξέρω επίσης πως έχουν δεχτεί και αυστηρή κριτική. Έχω διαβάσει μόνο το ΣΠΙΤΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, που μου άρεσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλημέρα Λενάκι!! καλή εβδομάδα!!!

    την Παρασκευή αγόρασα αυτό το βιβλίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Δεν έχω ξαναδιαβάσει βιβλίο της συγκεκριμένης συγγραφέως, ίσως δεν έτυχε να βρεθεί στον δρόμο μου....!!!

    φιλάκια............

    ΥΓ: το ξεκινάω πάραυτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mike: όποιος εκτίθεται με την δουλειά του πρέπει να είναι έτοιμος και για την κριτική. Εγώ προσωπικά, κρατώ τις κριτικές που γίνονται επι της ουσίας, είναι πολύτιμες και συνεχίζω αγνοώντας τις κακεντρέχιες, που δεν ωφελούν κανέναν... Όσο για τον τρόπο που γράφεται ένα βιβλίο θα συμφωνήσω. Έχω διαβάσει πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες, αλλά με κόπο γιατί το ΠΩΣ δεν μου πήγαινε. Η Ιουστίνη όμως, έχει τον τρόπο και την γλυκιά γραφή...
    Ζαχαρένια μου, καλή ανάγνωση, νομίζω οτι θα σου δώσει ωραίο ταξίδι αυτό το βιβλίο... Ψάξε να βρεις και το "Ψηλά τακούνα για πάντα"... Με άγγιξε πάρα πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλοτάξιδο να είναι και το νέο σας βιβλίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λένα μου, καλημέρα!!!
    Είναι αλήθεια ότι αν και η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι η Μαργαρίτα, τη δική μου την καρδιά την έκλεψε η Τζαννή. Άυτές οι γυναίκες ήταν πραγματικά δυναμικές γυναίκες.
    Το βιβλίο πραγματικά με ταξίδεψε στην όμορφη Νίσυρο (που όποιος δεν έχει πάει, το συνιστώ ανεπιφύλακτα)και ναι, θα ήθελα κι εγώ μια δικαίωση στο τέλος για την Τζαννή. Αυτό τον Στρατή, αν τον είχα στα χέρια μου, θα τον "σκότωνα"... Νομίζω ότι σ'αυτό το κομμάτι, κάπου στο τέλος, ίσως η Ιουστίνη να μπορούσε να παρεκκλίνει λιγάκι από την πραγματική ιστορία...
    Παρ'όλα αυτά, το ταξίδι με την "Αγάπη των άλλων" είναι μαγευτικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή πρόταση μου φαίνεται!
    Για να κάνω το πέρασμα...
    Λένα να είσαι καλά και μια καλή βδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. γεια σας! ειμαι μια απο τις πολλες και φανατικές σας αναγνωστριες! για μενα [μιας και διαβαζω πολυ ξενη λογοτεχνια] ειστε η καλυτερη συγχρονη συγγραφεας αυτη τη στιγμη! εχω διαβασει ολα τα βιβλια σας. αυτο ομως που με συγκλονισε ηταν η θεανω η λυκαινα της πολης! απιστευτο! και σε πλοκη και σε γραψιμο!ειμαι σχετικα καινουρια στην μπλογκοσφαιρα και μολις τωρα ανακαλυψα το μπλογκ σας! εγω ειμαι εκπαιδευτικος και στο μπλογκ μου προβαλω κυριως το χομπυ μου, το art journaling αν εχετε ακουστα απο το εξωτερικο! αν θελετε επισκεφτειτε με! ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σοφία: Χαίρομαι που συμφωνούμε γιατί κι εγώ τον Στρατή τον μίσησα! Όσο για το τέλος πραγματικά με άφησε ανικανοποίητη....
    Γιαγιά Αντιγόνη: Νομίζω οτι θα σου αρέσει, είναι πολύ τρυφερό τούτο το ταξίδι, χωρίς να χάνει την αλήθεια της ζωής που είναισκληρή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λένα είμαι τόσο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΗ από το Βαλς, που απορώ αν στη ζωή μου θα ξαναδιαβάσω κάτι παρόμοιο!!!χαχαχα!!! Περιμένω το τσιγάρο!!! Άντε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. elenian: ευχαριστώ, αλλά ειλικρινά έχουν βγει τόσο καλά βιβλία τον τελευταίο καιρό που χάνομαι γιατί δεν προλαβαινω να διαβάσω!!!! Θα τα βλέπεις στο blog μου από δω και πέρα! Τώρα που τελείωσα αυτό που έγραφα θα ξαναβρώ τον παράδεισό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κα Μαντά σας "πρωτογνώρισα" με τη Θεανώ και στη συνέχεια δεν άφησα κανένα βιβλίο σας.Ολα μου άρεσαν αλλά με απογείωσε το Βαλς.Πότε κυκλοφορεί το νέο βιβλίο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Eva: Το Τελευταίο τσιγάρο θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία στις 10 Μαίου! Αν σας άρεσε το Βαλς που ήταν ένας ύμνος στην φιλία, νομίζω οτι το Τσιγάρο θα σας κερδίσει ακόμα περισσότερο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εχω διαβασει ολα τα βιβλια σας. Μαλλον να πω εχω διαβασει πολλα βιβλια, ελληνικη και ξενη λογοτεχνια.
    Συμτωματικα επεσε στα χερια μου ενα βιβλιο σας, μετα απ αυτο τα διαβασα ολα. Δεν ξερω πιο μ αρεσε πιο πολυ, μαλλον ολα.Θελω να πω ευχαριστω γιατι με ταξιδεψες μου κρατησες συντροφια.
    Διαβαζω τη σελιδα σου σχεδον παντα. (δεν γραφω παντα) :)
    Καλο βραδυ.
    Σοφια. (αποκλ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπημένη μου Λένα,
    Σ΄ευχαριστώ για το πολύ τρυφερό κείμενο που έγραψες για το βιβλίο μου. Πρέπει να σου πώ ότι το τέλος ήταν χωρίς απάντηση στο ερώτημα για το Στρατή καθώς η ζωή είναι σκληρότερη και απο το πιό απρόσμενο σενάριο.
    Και ναι,όταν γράφεις για τις ζωές των άλλων πρέπει να είσαι προσεκτικός να μην πληγώσεις και να μην εκθέσεις....
    Περιμένω το νέο σου πόνημα. Καλοτάξιδο νάναι!
    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σοφία: Ευχαριστώ και δεν πειράζει που δεν γράφεις πάντα... Η συντροφικότητα που υπάρχει εδώ μέσα, δεν έχει ανάγκη από λόγια...
    Ιουστίνη: Ξέρω ακριβώς τι εννοείς... το βιβλίο σου πάει πολύ καλά, το βλέπω, το παρακολουθώ και χαίρομαι τόσο πολύ που είμαστε κάτω από την ίδια εκδοτική στέγη! Να σαι καλά Ιουστινάκι... Ήθελα να είμαι και χθες κοντά σου αλλά ήταν πρακτικώς αδύνατον! Φιλιά πολλά και ολόγλυκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητή μας Λένα,
    Τι να πρωτο-συγχαρώ!
    Την ανώτερη ψυχή σου,
    ή
    την πανέμορφη βράβευσή σου!
    Ο άνδρας σου κι όλοι εμείς, είμαστε περήφανοι για σένα.
    Πάντα με αγάπη κι εκτίμηση,
    Υιώτα
    αστοριανή,
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αστοριανή μου σ' ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια! Να είσαι καλά, γερή και δυνατή πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή