Για την αγάπη των άλλων.... της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Δεν θα το πιστέψετε.... Κι εγώ ακόμα δεν το πιστεύω, αλλά πάει και αυτό το βιβλίο.... Τελείωσε... Μπήκε η λέξη τέλος.... Και έμεινα μόνη μου, χωρίς την Ειρήνη, την Βάγια και την Βένια.... Τις ηρωίδες μου.....  Και για να ξεπεράσω τον πόνο της απώλειας, ρίχθηκα με τα μούτρα στο διάβασμα.... Να ταξιδέψω για να...ξεχάσω.....  Και αφού διαβάζω, μοιράζομαι... Βιβλίο πρώτο λοιπόν:

Την Ιουστίνη την γνώρισα σαν συγγραφέα με το «Ψηλά τακούνια για πάντα» και σαν άνθρωπο στην Θεσσαλονίκη. Είχα την χαρά να είμαι εκεί στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της «Για την αγάπη των άλλων» αλλά δεν είχα τον χρόνο να το διαβάσω και μετά δεν είχα χρόνο να γράψω γι αυτό, αλλά …. Ήρθε η ώρα!

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η Τζαννή, η Μάνα του βιβλίου (και το κεφαλαίο δεν είναι τυχαίο) παντρεύεται στα νιάτα της τον Στρατή, άσχετα αν δεν ταιριάζει στην μόρφωση και στην κουλτούρα της. Στήνουν το σπιτικό τους στην φτωχική Νίσυρο και μαζί κάνουν τρία παιδιά. Τον Αθανάση, την Μαργαρίτα και τον Μανόλη. Ο άντρας της θα φύγει για την Αμερική, μετανάστης με την υπόσχεση να γυρίσει για να τους πάρει όλους μαζί του, μόλις ταχτοποιηθεί. Το μόνο που θα δει η οικογένειά του από κει και μετά είναι δολάρια, μέσα σ’ ένα φάκελο με μια φωτογραφία από το άγαλμα της Ελευθερίας, χωρίς δυο λόγια και χωρίς την διεύθυνσή του. Τα χρόνια περνούν και η Τζαννή, η λεπτεπίλεπτη και μορφωμένη Πολίτισσα, θα βρεθεί να μεγαλώνει μόνη τρία παιδιά με το στίγμα της «παρατημένης» στην μικρή τοπική κοινωνία. Μαραζώνει, αλλά στέκεται αλύγιστη από τις φουρτούνες και τις δυσκολίες της ζωής. Ο τόπος άγονος και η φτώχια σε κάθε της βήμα. Η Τζαννή μετατρέπει τα δολάρια του άντρα της σε λίρες για την προίκα της κόρης και τις σπουδές των αγοριών.

Η Μαργαρίτα όταν μεγαλώσει πηγαίνει στην Ρόδο να σπουδάσει δασκάλα, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις της μητέρας της. Εκεί γνωρίζει τον Γεράσιμο που τον ερωτεύεται ενώ εκείνος της υπόσχεται ότι θα την παντρευτεί μόλις τελειώσει τις σπουδές του, αφού ονειρεύεται να γίνει δικηγόρος. Η φίλη της Μαργαρίτας, η Ματούλα ερωτευμένη με τον Αθανάση σπουδάζει κι αυτή μαζί της. Όταν τα κορίτσια τελειώνουν τις σπουδές, γυρίζουν στον τόπο τους να ετοιμάσουν την προίκα τους, ενώ ο Αθανάσης και ο Γεράσιμος βρίσκονται στην Αθήνα για σπουδές. Κρυφά από την μάνα της η Μαργαρίτα εκποιεί τις λίρες και τα χρυσαφικά της καις στέλνει λεφτά στον αδελφό της και στον Γεράσιμο για να σπουδάσουν. Ο πόλεμος που ξεσπάει όμως, κόβει κάθε επικοινωνία. Ούτε τα δολάρια του Στρατή έρχονται ούτε οι δύο γυναίκες μπορούν να βοηθήσουν τα αγόρια που μόνα τους προσπαθούν να επιβιώσουν στην Αθήνα της Κατοχής.

 

Η συνέχεια φυσικά επί …. του βιβλίου! Εξαιρετικά καλογραμμένο το βιβλίο της Ιουστίνης ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, είναι κατά κάποιο τρόπο μια ηθογραφία της Δωδεκανήσου και βασίζεται στην πραγματική ιστορία της οικογένειας Κατσιματίδη. Λάτρεψα τον χαρακτήρα της Τζαννής, μοιράστηκα τον πόνο της για τον εγκλωβισμό της στα στενά όρια της εποχής και του τόπου, μπόρεσα να νιώσω την πίκρα της εγκατάλειψης και της απόρριψης. Δεν ξέρω γιατί δεν με κάλυψε το τέλος, το βρήκα λίγο βιαστικό, ήθελα να το πάει λίγο πιο κάτω η Ιουστίνη, ήθελα μια δικαίωση για την Τζαννή, αλλά υποθέτω ότι αυτό συνέβη επειδή η ιστορία ήταν πραγματική και τα όρια, στενά για την συγγραφέα. Αυτό το μειονέκτημα έχουν οι βιογραφίες….

Η γραφή της όπως πάντα γλυκιά χωρίς να γίνεται γλυκερή, η απόδοση των διαλόγων ζωντανή και οι αντιδράσεις των ηρώων δικαιολογημένες βάσει του τόπου και του χρόνου. Οι περιγραφές της ζωντανές χωρίς να γίνονται μακροσκελείς και κουραστικές. Σίγουρα ένα βιβλίο που έχει κάτι να μας ψιθυρίσει, καταφέρνει να πάρει τον αναγνώστη από το χέρι και να τον ταξιδέψει στην Νίσυρο, στα ήθη, στα έθιμα και στους ανθρώπους της.

Κρατώ μια φράση από το βιβλίο: «Η ζωή είναι μεγαλύτερη από την αγάπη»…..

Λίγα λόγια για την συγγραφέα:

Η ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ-ΑΡΓΥΡΗ γεννήθηκε στη Λευκάδα. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 στον ελληνικό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρείας Γαλλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (QFW), και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς αλλά και στην Ελληνική Τηλεόραση. Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά. Παράλληλα με τη δημοσιογραφική και συγγραφική της δραστηριότητα, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Αρχιεπίσκοπος "Σπυρίδων" για την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό, με έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι παντρεμένη κι έχει ένα γιο.

Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://ioustini.blogspot.com/