Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



14 Ιανουαρίου 2011

162 δις!!!!

Ξέρω χάθηκα, αλλά όσοι με ξέρετε και είστε πια πολλοί, γνωρίζετε οτι αυτή η εποχή είναι που γράφω και η απομόνωση πάει παρέα με το γράψιμο.... συγχωρήστε με λοιπόν, αν δεν είμαι τόσο τακτική, αν δεν κάνω επισκέψεις, αλλά είπαμε... Χρειάζομαι χρόνο.....Κι αν μπήκα να γράψω σήμερα, είναι γιατί μια είδηση που παρακολουθήσα, μου απέσπασε όχι μόνο την προσοχή αλλά και την αυτοσυγκέντρωση...

Πίνοντας τον καφέ μου το πρωί και παίζοντας, ως συνήθως, με το τηλεκοντρόλ, "έπεσα" πάνω στην εκπομπή του Γ. Παπαδάκη στον ΑΝΤ. Η συζήτηση ήταν για τις πολεμικές αποζημιώσεις που δεν δόθηκαν. Στην τηλεφωνική γραμμή ο κ. Γλέζος... Κάθισα να τον ακούσω γιατί σέβομαι τόσο πολύ την ιστορία του που ήθελα να μάθω την θέση του. Ποτέ η Ελλάδα δεν ζήτησε αυτά που έπρεπε να της έχουν δοθεί από την Γερμανία, δεκαετίες αναφέρεται οτι έπρεπε να έχουμε αποζημιωθεί, αλλά καμιά κυβέρνηση δεν τα ζήτησε. Αν κατάλαβα καλά, η τωρινή κυβέρνηση κάνει πλέον την κίνηση και δεν θα πω "μπράβο" για κάτι αυτονότητο, για κάτι που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και τουλάχιστον τριάντα για να μην πω σαράντα χρόνια. Άνθρωποι εκτελέστηκαν, περιουσίες καταστράφηκαν και η Γερμανική κατοχή, έφτασε τον κόσμο σε τέτοια εξαθλίωση και πείνα, που πέθαιναν 400 (!) άτομα την ημέρα στους δρόμους. Ο κ. Γλέζος, ανέφερε επίσης, οτι σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έχουν ήδη γίνει, το ποσό των 162 (!) δις, έχει γίνει με τους τόκους 1 τρις(!). Εμείς πάντως χρωστάμε 300 δις.... Δεν είμαι καλή στα μαθηματικά, οι αριθμοί δεν μπαίνουν εύκολα έως καθόλου στο κεφάλι μου, αλλά όσο αδαής κι αν είμαι, δεν θα τα βάλουμε και με την αριθμητική τώρα! Δεν ξέρω επίσης πόσο απλοϊκή έως ανόητη είναι η σκέψη μου, αλλά η Γερμανία είναι που στάθηκε ανάλγητη τόσο καιρό απέναντι στην Ελλάδα, που δεν ήθελε να βοηθήσει και γενικά μας έκανε την ζωή δύσκολη.... Εγώ πάλι ξέρω οτι όταν χρωστάς και μάλιστα τόσα πολλά, δεν κάνεις και τον έξυπνο από πάνω! Και οπωσδήποτε δεν ζητάς και τα ρέστα! Μάλιστα αν τα πράγματα είναι έτσι όπως τα άκουσα, τότε τα ρέστα πρέπει να τα ζητήσουμε εμείς! Να κρατήσουν λοιπόν το χρέος μας και να μας δώσουν  τα υπόλοιπα να κάνουμε δουλειά μας και να μην χρειάζεται να κοπούν μισθοί συντάξεις και τα συμπαρομαρτούντα!
Μπορεί, το είπα ήδη, να είναι απλοϊκός ο τρόπος σκέψης μου. Αλλά ο θυμός που νιώθω είναι πολύς. Δεν ξέρω τους λόγους, αλλά η ιστορία που έμαθα, δείχνει οτι πάντα, ανά τους αιώνες, η Ευρώπη, αυτό που λέμε Μεγάλες Δυνάμεις, ήθελε πάντα την Ελλάδα κάτω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά στο μυαλό μου υπάρχει η εικόνα που μακάρι να ζωγράφιζα έστω και ανεκτά για να σας την μεταφέρω.... Μια Ελλάδα στο χώμα ξαπλωμένη και ένας γίγαντας συναρμολογημένος από όλες τις άλλες χώρες να την πατάει στο λαιμό για να μην σηκωθεί.... Δεν μπορώ να σας το πω αλλιώς... 
Τα συμπεράσματα δικά σας για άλλη μια φορά...

8 σχόλια:

  1. Λένα νομίζω ότι πάνω-κάτω όιλοι έτσι νιώθουμε...παρακολούθησα κι εγώ την ίδια εκπομπή....ίδια συναισθήματα μου γεννήθηκαν...την καλημέρα μου...
    Καλλιόπη από Βέροια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κυρία Μαντά καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ,για όλες αυτές τις ώρες που με έχετε ταξιδέψει διαβάζοντας τα βιβλία σας!! Να σας έχει ο Θεός καλά & να μοιράζεστε μαζί μας αυτό σας το χάρισμα!

    Το πρωί καθώς ετοιμαζόμουν να φύγω για δουλειά(δουλειά...η λέξη δουλεία...που απλά με το πέρασμα πολλών ετών & αγώνων η ανθρωπότητα κατάφερε να αλλάξει τη θέση του τόνου & να πάψει να είναι δουλεία αλλά δουλειά...μέχρι σήμερα δηλαδή γιατί έτσι όπως μας κατάντησαν οι κυβερνήσεις στην δουλεία ξαναγυρνάμε,αφού το μόνο που συζητάει η νεολαία σήμερα είναι"αφού έχεις δουλειά πάλι καλά" άσχετα αν μας εκμεταλεύονται στο έπακρον!) δυστυχώς αυτά που έλεγε ο Κύριος Παπαδάκης το πρωί τα γνώριζα ήδη, το πρόβλημα όμως είναι ότι τίποτα δεν πρόκειται να άλλαξει γιατί θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι ως λαός & δεν ξέρω κατα πόσον είναι εφικτό αυτό.
    Η Ελλάδα είναι γεωγραφικά μια χώρα ευλογημένη απο τον Θεό τόσο για το κλίμα της όσο και για τον ορυκτό της πλούτο! Όποτε μπορείτε να καταλάβετε τι παιχνίδια παίζονται πίσω απο την πλάτη του λαού, γι αυτό θέλουν την Ελλάδα πάντα κάτω...

    Για ακόμα μια φορά να σας έχει ο Θεός καλά!

    Σοφία

    ΥΓ:Έχω διαβάσει όλα σας τα βιβλία, τα αγάπησα όλα αλλά ΛΑΤΡΕΨΑ το έρωτας σαν βροχή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το θέμα είναι "και τι γίνεται τώρα" μια ζωή θα είμαστε με την ουρά στα σκέλια; Αν αντέχω άλλα, αυτό δεν το μπορώ. Εμ! φταίχτες, εμ! καβαλάρηδες.

    Λέει όμως ο απλός λαός πως δεν ανεβαίνει κανείς στη πλάτη σου αν δεν σκύψεις......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητή κ.Μαντά,
    όπως σας έχω ήδη πει και σε προηγούμενα σχόλια μου ειμαι φοιτήτρια στο εξωτερικό και τυχαίνει αυτό τον μήνα να παρακολουθώ μαθήματα ηθικής φιλοσοφίας.Την πρώτη μέρα λοιπόν ο καθηγητής ζήτησε να μάθει αν υπήρχε καποιον Έλληνας στην τάξη και εγω ημουν η μονη ανάμεσα σε 300 φοιτητές.Με ρώτησε λοιπόν "στην Αρχαία Αθήνα ο Σωκράτης αν έβλεπε κάποιον στον δρομο να χτυπαει τη γναίκα του ή τον δούλο του θα εναντιωνόταν και θα τον σταματούσε.Θα συνέβαινε το ίδιο και σήμερα?".Με τα λύπης μου κατάλαβα ότι η πιο αυθόρμητη απάντηση μου ήταν "όχι γιατί πλέον δυστυχώς οι άνθρωποι ειναι αδιάφοροι και εγωιστές".Οι υπόλοιποι συμφοιτητές μου γέλασαν, ο καθηγητής ξαφνιαστηκε αλλά στο τέλος συμφώνησε απόλυτα.Τα συναισθήματα πίσω από αυτό το περιστατικό ειναι θλίψη που αυτή είναι η γνώμη μου για τη χώρα μου και ακόμα πιο πολύ όταν κατάλαβα ότι αυτή η αυθόρμητη απάντηση ήταν και η πραγματική μου απόψη.Στην συνέχεια με ρώτησε αν νοιώθουμε περίφανοι που η δημοκρατία και η φιλοσοφία γεννήθηκαν στην Ελλάδα και η απαντηση μου ήταν "Ναι αλλα δε ξέρουμε γιατί.Ουσιαστικά δε γνωρίζει η πλειοψηφία τον Ελλήνων ποιος είπε τι, ποιος έκανε τι γιατί η παιδεία μας δεν είναι καλή".Ξανά θλίψη..Βρισκόμουν ανάμεσα σε ανθρώπους από όλο τον κόσμο και αυτοί γνώριζαν τον Σωκράτη και εγώ όχι..Γύρισα σπίτι και βάλθηκα να μάθω..Έμαθα για τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη.Και το ίδιο βράδυ με καμάρι είπα στους φίλους μου για τη νέα μου γνώση.

    Η γνώση είναι ότι πιο σημαντικό έχουμε.Μόνο έτσι θα γίνουμε καλύτεροι άνρθωποι, πολίτες, ψηφοφόροι.Πάνω σε αυτή οι άλλοι έχτισαν και χώρις αυτήν εμείς γκρεμίσαμε. Αυτό είναι το δικό μου σχόλιο όπως το βίωσα και οποιαδήποτε διαφωνία/σχόλιο ειναι παραπάνω από δεκτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @natasa378: Αλήθεια το πιστεύεις ότι θα χτύπαγε κάποιος μια γυναίκα στο δρόμο και κανείς δε θα σταματούσε να τη βοηθήσει; Διαφωνώ κάθετα μαζί σου. Είμαι βέβαιος ότι θα υπήρχε βοήθεια. Θα συμφωνήσω ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι εικόνες που λαμβάνουμε από την τηλεόραση μας έχουν κάνει κατά τι πιο ανάλγητους, αλλά οχι στο σημείο να ανεχόμαστε την ωμή βία δίπλα μας. Η περίπτωση που θα αδιαφορούσε ο κόσμος είναι αυτή που ο διαπράττων το χτύπημα της γυναίκας ήταν οπλισμένος και άρα επικίνδυνος. Όπως πχ αν δεις έναν οπλισμένο σαν αστακό αστυνομικό να χτυπάει μια φοιτήτρια, ΔΥΣΤΥΧΩΣ λίγα μπορείς να κάνεις από μόνος σου, όχι επειδή δεν θέλεις όμως, ούτε επειδή αδιαφορείς έτσι; Ακόμα, έχω να παρατηρήσω ότι ο εγωισμός και η αδιαφορία είναι κατά τη γνώμη μου γνωρίσματα της σύγχρονης διάρθωσης των κοινωνιών και δεν έχουν να κάνουν τόσο με την Ελλάδα.
    Όσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση, συμφωνώ ότι δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας και συμφωνώ σε όσα λες για τη δύναμη της γνώσης. Παρ' όλα αυτά, οι ερωτήσεις του καθηγητή σου μου φαίνονται πάρα πολύ γενικές, κι εξηγούμαι. Εσύ μπορεί να απάντησες ως εξής, εγώ να απαντούσα κάτι άλλο και ο ξάδερφός μου κάτι τελείως διαφορετικό κ.ο.κ. Δε γίνεται όμως να βγάζουμε γνώμη για έναν λαό από τη μαρτυρία ενός μόνο ανθρώπου, ειδικά όταν μιλάμε για επιστήμονες και για εκπαιδευτικά ιδρύματα, που η πεμπτουσία τους είναι η επιστημονική τεκμηρίωση της κάθε πληροφορίας - γνώσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπορεί η κυβέρνηση να διεκδικεί την αποζημίωση από τη Γερμανία για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε η δεύτερη, όμως λόγω της υπογραφής του μνημονίου η Ελλάδα δεν πρόκειται να πάρει ούτε ένα ευρώ. Η κυβέρνηση μάλλον το ήξερε και άρα διεκδικεί αυτά τα χρήματα για να απαλύνει κάπως την οργή των Ελλήνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λένα μου, πρώτη φορά γράφω στο μπλογκ σου, πες με αδικαιολόγητη, γενικώς, μα απόψε έχω κάτι πολύ καλό για σένα και ήρθα να πάρω το λινγκ σου!
    Πάντα Καλές εμπνεύσεις, εύχομαι και επιτυχίες, γιατί το μπορείς και σίγουρα το αξίζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή