Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



28 Σεπτεμβρίου 2012

Θέρος, τρύγος, πόλεμος!

Θέρος, τρύγος, πόλεμος, έλεγαν οι παλιοι και ήρθε η ώρα να τους θυμηθώ! Τον θέρο τον γλιτώσαμε, αλλλά όχι τον τρύγο και συνεπώς ούτε τον πόλεμο! Ο γιος μου αποφάσισε ν' ασχοληθεί επαγγελματικά με την γη και στήνει την δική του εταιρεία παραδοσιακών, αγροτικών προϊόντων! Και όταν λέει παραδοσιακά το εννοεί!
Εδώ και ένα χρόνο, πήρε την πατρική γη και άρχισε να της δίνει ζωή. Ξεκίνησε με τ' αμπέλια του πατέρα του και φέτος πήραμε την πρώτη σοδειά από το σταφύλι που μετατρέπουμε σε μούστο και στη συνέχεια σε πετιμέζι με την συνταγή της προγιαγιάς του! Παράλληλα βγάζει ξύδι και έτσι του χρόνου θα είναι σε θέση να διοχετεύσει στην αγορά το μπαλσάμικο που θα βγάζει εκείνος! Όπως ήταν φυσικό, όλη η οικογένεια επί ποδός! Εδώ και δέκα μέρες στήθηκε η μονάδα παραγωγής και οι ώρες δουλειάς από τις 7 το πρωί, μέχρι τις 12 το βράδυ χωρίς σταματημό! Δεν έχω ξανακάνει κάτι τόσο δύσκολο και κουραστικό, αλλά όπως βλέπω τα βαρέλια με το πετιμέζι να γεμίζουν και το χαμόγελό του να λάμπει, ξεχνάω ότι στέκομαι με παυσίπονα από την κούραση και τους πόνους!
Και για να μαθαίνετε, όσοι δεν ξέρετε:
Στάδιο πρώτο, τρύγος, και είναι στο μόνο που δεν συμμετέχω!
 
 
Το σταφύλι έρχεται με το φορτηγό και αρχίζει η διαλογή, ν' απομακρυνθούν τα σάπια, τα άγουρα και γενικά όσα τσαμπιά είναι ακατάλληλα. (εδώ αρχίζουν τα δύσκολα!)
 
 
 
 
Στη συνέχεια ο καρπός πέφτει στο λεγόμενο "σπαστήρι", όπου απομακρύνονται τα κοτσάνια και σπάει η ρόγα για να μπορεί να πατηθεί και να βγάλει το ολόκλυκο ζουμί της.
 
 
 
 
Ακόμα και εδώ γίνεται από μένα η δεύτερη επιλογή για να είναι ότι καλύτερο αυτό που πάει για μούστο.
 
 
 
 
 
Στη συνέχεια με σωλήνα το σταφύλι διοχετεύεται στην "στυφιλιά" που θα πιέσει για να βει ο μούστος. Το μηχάνημα που βλέπεται είναι της γιαγιάς, το οποίο ανακάλυψε ο γιος μου, συντήρησε και χρησιμοποιεί σήμερα μετά από 70 και πλέον χρόνια!
 
 
 
 
Και να η πρώτη "παρτίδα"!
 
Στη συνέχεια και αφού περάσει μια ολόκληρη μέρα όπου το σταφύλι πιέζεται συνεχώς, ο μούστος περνάει στο πρώτο καζάνι όπου βράζεται, ξαφρίζεται μέχρι να βγει ολοκάθαρος και μοσχοβολιστός!
 
 
Σειρά έχει η διεργασία για το πετιμέζι. Ο καθαρός πλέον μούστος περνάει σε άλλα καζάνια, μεγαλύτερα και βράζει αργά για 7 ώρες, μέχρι να μείνει πλεόν το σκουροκόκκινο υγρό που λέγεται πετιμέζι και χρησιμοποιείται στην ζαχαροπλαστική, αλλά αποτελεί και την πρώτη ύλη για το γλυκόξινο μπαλσάμικο που χρησιμοποιούμε στις σαλάτες μας!

Τώρα ξέρετε γιατί "χάθηκα" και γιατί θα παραμείνω μακριά σας και τις επόμενες 2 εβδομάδες μέχρι να γεμίσουν όλα τα βαρέλια με πετιμέζι! Όσο ο γιος μου μας χρειάζεται θα είμαστε όλοι εκεί. Ο Γιώργος, η κόρη μου, η νύφη μου, η γιαγιά μας κι εγώ!

7 σχόλια:

  1. Εκεί που έχουμε φτάσει, σίγα σιγά όλοι θα επιστρέψουμε στη γη!!Εγώ το θεωρώ πολύ σημαντικό, γιατί είχαμε ξεχάσει από που ξεκινήσαμε!!
    Όταν βλέπω στον κήπο μου τις μελιτζάνες και τις πιπεριές, νιώθω τόσο όμορφα για τον καρπό που παίρνω στα χέρια μου, που είναι αποτέλεσμα δικής μας προσπάθειας!!
    Φαντάζομαι πόσο ικανοποιημένος θα είναι ο γιος σας!!
    Του εύχομαι να πετύχει όλους τους στόχους που έβαλε!!
    Καλό κουράγιο και καλή δύναμη σας εύχομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποσο χαιρομαι να βλεπω νεους ανθρωπους με ορεξη, οραμα, να μη φοβουνται τη σκληρη δουλεια, να επιστρεφουν επιτελους στη βαση της παραγωγης, στις ριζες μας. Λαδι, κρασι, αγροτικα προϊοντα, κρεας, ψαρι, η χωρα μας εζησε αιωνες απο αυτα και ηρθε ο καιρος να την ανακαλυψουμε παλι!
    Πολυ συγκινηθηκα!
    Καλη επιτυχια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγχαρητήρια σε όλους σας, που βοηθάτε το παιδί σου!Πριν όμως συγχαρητήρια στον ίδιο, να είναι γερός και δυνατός, να εκπληρώσει το όνειρο του.Τα όνειρα για να γίνουν πραγματικότητα, θέλουν τόλμη και σκληρή δουλειά (ειδικά αυτή η επιλογή).
    Εύχομαι κάθε επιτυχία και να μάθουμε ότι το προιόν του εξάγεται και εκπροσωπεί την επιχειρηματικότητα και την αξιοσύνη των νέων της Ελλάδας.Με εκτίμηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...Αχ! Λένα μου! μ΄επανέφερες στα ...παιδικά! με τα κέρινα ...διαμάντια στις όχθες του ποταμού Σελινούντα , την ψιλόρογη σταφίδα της Αιγιάλειας... τους τραγανούς σιδερίτες στις ψηλές κληματαριές !!!!!!
    Τα έχω ζήσει όλα αυτά στα μαθητικά καλοκαίρια μας... κι ακόμα...
    Συγχαρητήρια σε όλους σας.
    Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγχαρητήρια και από 'μένα. Άλλωστε σιγά-σιγά θα είναι αναγκαίο να στραφούμε ξανά στη γη. Μπράβο που βοηθάτε το γιο σας να πετύχει το στόχο του. Εύχομαι να γίνουν όλα τα όνειρα του πραγματικότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αισθάνομαι πραγματική χαρά που ένα νέο παιδί αποφασίζει να ασχοληθεί με τη γη , ιδιαίτερα όταν το χώμα του τόπου αυτού είναι πραγματικά ευλογημένο .
    Καλή τύχη ,
    Βαρβάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τα ενθαρρυντικά σας σχόλια! είναι απαραίτητα τώρα που η κούραση έχει πια νικήσει και ισοπεδώσει τα πάντα! Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή