Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



7 Ιανουαρίου 2013

Εβδομάδα θεάτρου!

Πρώτα απ' όλα να ευχηθώ καλή χρονιά σε όλους! Καλή, τυχερή και ελπιδοφόρα!
Για μένα περίεργες αυτές οι γιορτές, και αλλόκοτες θα έλεγα. Πολλές αλλαγές, πολλές ανατροπές, ακόμα και δάκρυα. Πίσω όλα αυτά και πάμε από την αρχή σε μια ολόφρεσκη χρονιά που θέλω να ελπίζω οτι θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη!
Και για να επιβεβαιώσω όσα λέω, ξεκινήσαμε διαφορετικά φέτος. Με θέατρο! Και επειδή έχω συνηθίσει να μοιράζομαι μαζί σας πολλά, σας παραθέτω όλα όσα είδαμε μέσα σε λίγες μέρες! (Μαραθώνιος λέγεται αυτό!)
 
Ο άνθρωπος της βροχής του David Gordon. Γνωστό το έργο από τον κινηματογράφο όπου το είδαμε το 1988 με τον Ντάστιν Χοφμαν και τον Τομ Κρουζ όπου τιμήθηκε με 4 Όσκαρ. Στην θεατρική του απόδοση, βρίσκονται ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης στον ρόλο του αυτιστικού ενήλικα με τις θαυμαστές ικανότητες και στον ρόλο του εγωκεντρικού αδελφού του ο Γιάννης Στάνκογλου.
Όταν ο πατέρας των δύο αντρών πεθαίνει ξαθ αφήνει όλη του την περιουσία στον Ρέιμοντ Μπάμπιτ, τον αυτιστικό γιο του, ο Τσάρλυ Μπάμπιτ, μαθαίνει την ύπαρξη του αδελφού του που διαμένει σε ίδρυμα και αποφασίζει να τον απαγάγει για να εξασφαλίσει την περιουσία που θεωρεί οτι του ανήκει. Στην πορεία όμως οι καταστάσεις θα ανατραπούν με τον πιο συγκινητικό τρόπο θα έλεγα.
Στην κινηματογραφική μεταφορά, την παράσταση έκλεβε ο Ντάστιν Χόφμαν ενώ ο Τομ Κρουζ, ήταν μεν εξαιρετικός αλλά η σύγκριση μοιραίο ν' αποβεί άδικη.
Στην συγκεριμένη παράσταση όμως, ο Γιάννης Στάνκογλου ήταν ισάξιος με τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη που ήταν καθηλωτικός στον ρόλο του αυτιστικού με τις τόσο ιδιαίτερες ικανότητες. Μαζί τους η Κλέλια Ρένεση, εξαιρετικά καλή στον ρόλο της.  Επίσης  ο Γιάννης Καρατζογιάννης στον ρόλο του γιατρού, ο Θοδωρής Ρωμανίδης, η Μαρία Μπεληγιάννη και ο Σπύρος Κυριαζόπουλος.  Το μεγάλο μείον της παράστασης τα αδιάφορα έως και εκνευριστικά σκηνικά που χαλούσαν πραγματικά όλη την ατμόσφαιρα και ήταν φορές που μου αποσπούσαν τόσο την προσοχή που χανόταν η μαγεία του έργου.  Σαν παράσταση πάντως εξαιρετική και συγκινητική.



 

Αχ αυτά τα φαντάσματα! του Εντουάρντο Ντε Φίλιππο, με τους : Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, Αρη Σερβετάλη, Φαίη Ξυλά, Αλέξανδρο Λογοθέτη και πολλούς άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς.
Πρόκειται για μια...μεταφυσική κωμωδία θα έλεγα. Ο ήρωας, στα πρόθυρα της οικονομικής του κατάρρευσης, δέχεται να μετακομίσει με την γυναίκα του σ' ένα στοιχειωμένο σπίτι, πληρωμένος από τον ιδιοκτήτη του για να αποδείξει οτι δεν υπάρχουν φαντάσματα σε αυτό. Πολύ γρήγορα θα καταλάβει πόσο λάθος έκανε και η ζωή του θ' ανατραπεί.
Ισορροπεί στο γέλιο που είναι πηγαίο, αλλά είναι στιγμές που η συγκίνηση παραμονεύει, καθώς οι ανθρώπινες σχέσεις αλλάζουν, ο κάτω κόσμος επεμβαίνει στον επάνω και η αρμονική συμβίωση πάει περίπατο.

Απολαυστική παράσταση μ' ένα ευφάνταστο σκηνικό, εξαιρετικά κοστούμια και τους πρωταγωνιστές να "κεντάνε'"στον ρόλο τους. Δεν είχα ξαναδεί τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο θέατρο παρ' όλο που είμαι θαυμάστρια της δουλειάς του και της αδιαμφισβήτης κωμικής του φλέβας.
Χωρίς αμφιβολία μια παράσταση πολύ καλοδουλεμένη που απολαύσαμε!

Ο παππούς έχει πίεση! της Δήμητρας Παπαδοπούλου με τους: Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Κώστα Αποστολάκη, Θωαμαΐς Αδρούτσου, Σοφία Παυλίδου, Πέτρο Λαγούτη και φυσικά στον ρόλο του παππού ο ένας και μοναδικός ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ!
Από πέρσι θέλαμε να την δούμε, δεν το καταφέραμε, ευτυχώς ανέβηκε και φέτος. Απολαυστική, όσο δεν γίνεται. Καλή κωμωδία καταστάσεων, με πολύ δυανατές ατάκες και οι ηθοποιοί ένας κι ένας. Δεν μιλάω φυσικά για τον Κώστα Βουτσά, που όταν τον βλέπεις να παίζει ξέρεις οτι είναι από μόνος του η ιστορία του ελληνικού θεάτρου! Ούτε για την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου θα μιλήσω, που ότι κείμενο κι αν πιάσει στα χέρια της το απογειώνει, η γυναίκα αυτή είναι σαν να ξεπήδησε από το παλιό καλό παρελθόν που οι ηθοποιοί έπαιζαν με ψυχή και αλήθεια γι αυτό και ζουν στις μέρες μας όλες οι δουλειές τους. 

Αποκάλυψη για μένα ο Κώστας Αποστολάκης που δεν ήξερα, αλλλά το κωμικό του ταλέντο βρίσκει και διοχετεύεται σ' έναν εξαιρετικά κωμικό ρόλο με απαιτήσεις όμως, αφού προς το τέλος του έργου, μια και μόνη σκηνή, παίρνει την απόχρωση του δραματικού που όμως πριν σε κάνει να βουρκώσεις, ο θαυμάσιος ηθοποιός το εξισορροπεί  και επαναφέρει το γέλιο. Δίπλα του η Θωμαΐς Ανδρούτσου. Στην σκηνή που προσπαθεί να εξισορροπήσει σε ελλειπτικά παπούτσια, χωρίς δηλαδή τακούνι, αλά Λαίδη Γκάγκα, το θέατρο σύστηκε από γέλια και στην συνέχεια από χειροκροτήματα. Μια παράσταση για να γελάσετε, να σας φέρει στον νου ελληνικό κινηματογράφο και να περάσετε καλά.

Το κοροϊδάκι της δεσποινίδας, των Ν. Τσιφόρου και Π. Βασιλειάδη σε διασκευή Πέτρου Ζούλια, με τους: Σπύρο Παπαδόπουλο, Κατερίνα Παπουτσάκη, Ταξιάρχη Χάνο, Τζένη Μπότση, Κάκια Ιγερινού κα.
Γνωστή η αγάπη μου για κινηματογραφικά ελληνικά έργα που ζωντανεύουν ξανά στο θεατρικό σανίδι του σήμερα. Ειδικά όταν η σημερινή ματιά δεν αλλάζει, απλώς ζωντανεύει το άρωμα ενός παλιού καλού κρασιού, όπως το συγκεκριμένο έργο.
Κανείς από τους συντελεστές  δεν προσπάθησε να μιμηθεί τους παλιούς πρωταγωνιστές. Ούτε την Καρέζη, ούτε τον Ηλιόπουλο, ούτε φυσικά τον Παπαγιαννόπουλο. Βρήκαν όλοι τους νέες φόρμες ν' αποδώσουν ένα αγαπημένο έργο,  και να μας κάνουν να περάσουμε καλά, πολύ πολύ καλά. Σιγοτραγουδήσαμε και τα τραγούδια που ακούστηκαν στην παράσταση και φλυγαμε με μια γλύκα στο στόμα. Αν έχετε μικρά παιδιά, μπορείτε άφοβα να τα πάρετε μαζί σας, τίποτα δεν είναι..ακατάλληλο, και ο Σπύρος Παπαδόπουλος εκπληκτικός όπως πάντα.

Αυτά τα θεατρικά μου νέα, αλλά επειδή δεν τελείωσαν, θα επανέλθω σύντομα με μια πράσταση έκπληξη που δεν πρέπει να χάσετε!
 

1 σχόλιο:

  1. πότε πρόλαβες???????????

    για να είμαι ειλικρινής... το θέατρο είναι αυτό που λείπει πολύ από την επαρχία!!!!

    φιλάκια πολλά αγαπημένη μου... να έχουμε μία ηρεμη και αγαπησιάρικη χρονιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή