Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



2 Ιουλίου 2014

Για την Καίτη....


Την γνώρισα μόλις είχε έρθει στις εκδόσεις Ψυχογιός, με την Λευκή Ορχιδέα της... Θα κάναμε μαζί παρουσιάσεις στην Κρήτη... 2010... Μόλις είχε αναρρώσει από ένα πρόβλημα με την καρδιά της... νόμισα οτι θα έβλεπα μια γυναίκα καταπονημένη από την τόσο πρόσφατη περιπέτεια της υγείας της... Λάθεψα! Θεριό η Καίτη.... Και δίπλα της ο δράκος της, ο Γιάννης...
Την επόμενη χρονιά ήταν δεδομένο οτι θα φεύγαμε μαζί... Οι ωραιότερες παρουσιάσεις, η πιο γελαστή περιοδεία. Ο Γιώργος κι εγώ... Η Καίτη και ο Γιάννης... Η τετράδα που ξεπερνούσε με γέλιο τις μύριες όσες αναποδιές..... Εκείνος ο απαίσιος καφές στην Κατερίνη και το ύφος της όταν είπε κοφτά μόλις τον δοκίμασε: "Πάρτε με από αυτό το μαγαζί τώρα!" . Το ξενοδοχείο στην Κομοτηνή που δεν ξέραμε αν ήταν σωστό για την υγεία μας να ξαπλώσουμε σ' εκείνα τα σεντόνια.... Κι εμείς γελούσαμε...
Την αγάπησα πολύ την Καίτη. Είχε μια σπάνια αξιοπρέπεια αυτό το πλάσμα. Μια δωρικότητα στην μορφή, αλλά κυρίως στην ψυχή. Μια ευγένεια που σπανίζει, ένα χιούμορ σαρωτικό, ένα μυαλό θαυμαστό, μια αυστηρότητα ζηλευτή....Δεν κόμπαζε, δεν είχε ανασφάλειες, ήξερε ακριβώς την μεγάλη αξία της. Δεν μασούσε ποτέ τα λόγια της και ήξερε να λέει την αλήθεια της μ' ένα τρόπο που υποκλινόσουν μπροστά της, χωρίς να το συνειδητοποιείς.....

Όταν αρρώστησε, μου το ανακοίνωσε λιτά και κοφτά... Εγώ τσάκισα κι εκείνη ήταν κατηγορηματική: "Θα παλέψω..."
Οι γιατροί την ξέγραφαν κι εκείνη τους ξεγελούσε, όπως ξεγελούσε και τον καρκίνο... Στο τέλος πίστεψα πως το ένα θηρίο θα νικούσε το άλλο... Ήταν τελικά πολύ δυνατό ακόμα και για εκείνη... Την περήφανη, αγαπημένη μου φίλη...
Έχει φύγει από προχθές, αλλά εγώ ακόμα δεν το πιστεύω..... Είμαι μακριά και δεν θα είμαι στην κηδεία της σήμερα... Καλύτερα... Δεν θα πω αντίο γιατί ούτως ή άλλως, δεν θα ήθελα να πω αυτή την λέξη... Για μένα η Καίτη θα είναι πάντα στο σπίτι της... Θα γράφει και θα περιγελά τις μικρότητες... Και μόλις εκείνη μπορέσει, θα πάμε πάλι στο αγαπημένο μας ταβερνάκι , μαζί με τους άντρες μας, για κρασάκι και κουβεντούλα... Θα γελάσουμε πάλι και θα μιλήσουμε για όλα όσα μιλούσαμε πάντα.... Εξάλλου οι άνθρωποι που αγαπάμε δεν φεύγουν ποτέ από μέσα μας, η μνήμη δεν έχει ημερομηνία λήξης....
 
 
 


 

15 σχόλια:

  1. Ειναι πραγματι λυπηρο να φευγουν απο διπλα μας ανθρωποι που αγαπαμε. Εκλαψα για το χαμο της αν και δεν την γνωριζα προσωπικα. ΕΙΝΑΙ ομως μια απο τις αγαπημενες μου συγγραφεις οπως και εσεις και τη νιωθω δικο μου ανθρωπο. Της ευχομαι καλο ταξιδι και την ευχαριστω που τη γνωρισα εστω και μεσα απο τα βιβλια της.
    Λενα Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλο της Παραδεισο.
    ειλικρινα λυπητερη ειδηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακομα κ αυτο το απλο το τοσο συγκινητικο κειμενο δειχνει το μεγαλειο της ψυχης!!!εσεις αυτο το πολεμο με το "θηριο" τον γνωριζεται καλα τον βιωσατε σχεδον προσφατα!!!ΛΥΠΗΡΟ ακουσμα ο χαμος της ΚΑΙΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ αγαπημενη!!!ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΝΑ ΕΧΕΙ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ.ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΟΕΡΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΟΜΟΡΦΑ......ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΤΑΞΙΔΙ...
    ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΚΟΡΠΙΝΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η Καίτη Οικονόμου, ΖΕΙ, για μένα...μέσα από τα βιβλία της που δεσπόζουνε στην βιβλιοθήκη μου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είμαι τυχερή που ενα τυχαίο γεγονος ηταν αφορμή να γνωρίσω τα βιβλια το διάβασμα κ όλα αυτά τα όμορφα πραγματα που γεμίζουν εναν ανθρωπο διαβάζοντας απλα κ μονο ενα βιβλιο. Δεν είχα την τύχη να την γνωρίσω όπως έγινε με σας φέτος στη Λάρισα αλλά έχω όλα τις τα βιβλια κ το τελευταίο της ενυπογραφο..... Στενοχωρηθηκα τόσο μα τόσο πολύ αλλά θα ζει παντα μέσα στην καρδιά μας και μέσα απο οτι άφησε πίσω τα βιβλια της...... Καλό ταξίδι.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΧΩ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΙΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΜΕ....ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗΝ ΚΑΙΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΘΑ ΤΗ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ.ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΒΡΑΔΥ,ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ "ΕΦΥΓΕ" ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ,ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΩ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ "ΣΗΜΕΙΑ" ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ, ΤΟ "ΔΡΑΚΟΣ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ".ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ,ΕΝΣΤΙΚΤΟ Ή ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,ΠΑΝΤΩΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΤΗ ΕΙΔΗΣΗ.ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΤΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κριμα που φευγουν τοσο ταλαντουχοι ανθρωποι εχω ολα τα βιβλια της και δεν το πιστευα οταν εμαθα τα σχημα νεα δυστυχως αυτην την αρρωστια κανεις ακομη δεν μπορει να την νικησει ομως εμεις δεν θα την ξεχασουμε ποτε θα την θυμομαμαστε παντα μεσα απο τα βιβλια της και ευχομαι να ειναι ηρεμη η ψυχη της ....οτι εχουμε αγαπησει με οποιοδηποτε τροπο μενει παντα στην καρδια μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Από τις καλύτερες Ελληνίδες συγγραφείς!!Τη γνώρισα μέσα από το βιβλίο "Λευκή Ορχιδέα" και εντυπωσιάστηκα από την πένα της!!Πάντα θα ζει στις καρδιές μας!!Καλό Ταξίδι κ.Οικονόμου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλό βράδυ Λένα μου. και εγώ γνώρισα την κα Οικονόμου μέσω των βιβλίων της και αφού ήρθε στις εκδόσεις Ψυχογιος. Μ΄άρεσε η γραφή της γι΄αυτό και έψαξα και διάβασα και τα άλλα της βιβλία. Είχα την χαρά να την δω από κοντά σε μία παρουσίαση στην Κύπρο μαζί με την κα Ζαϊρη πριν λίγα χρόνια. Λάτρεψα την Λευκή Ορχιδέα και διερωτόμουν γιατί δεν είχε βγάλει βιβλίο για φέτος.....που νάξερα. Αιωνία της η μνήμη και ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει, θα την θυμόμαστε Γιάννα/Κύπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. kalo taxidi agapimeni o kosmos tou vivliou poli pio ftoxos.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. λυπηθηκα πολυ,κριμα,οπως και ΄συ λενα μας δεν το πιστευουμε,δεν της λεμε ομως "αντιο"..............,φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Λυπάμαι αφάνταστα που έφυγε η Και τη τόσο νωρίς. Και να φανταστείτε περίμενα πότε θα βγει το καινούργιο της βιβλίο...Λατρεύω αφάνταστα το "Δράκος στο χιόνι" και παρόλο που δε τη γνώριζα, γνώρισα το μυαλό της και όσα είχε ανάγκη να μοιραστεί και πραγματικά σε αυτό το επίπεδο η απουσία της θα γίνει αισθητή. Κρίμα. Πολύ κρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή