Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



19 Ιουλίου 2010

Κρατήσου απ' τα όνειρά σου.... της Γιόλας Δαμιανού Παπαδοπούλου (ΩΚΕΑΝΙΔΑ)

Τελευταίες αναρτήσεις, κλείνουμε για καλοκαίρι, ραντεβού τον Σεπτέμβρη.... ξέρετε.... Τα γνωστά. Η γειτονιά παίρνει και αδειάζει, πάλι τελευταία θα μείνω μου φαίνεται, αλλά σκοπεύω να εξαφανιστώ για τα καλά γι αυτό.... ότι προλαβαίνω! Μετά από τις φωτιές (δίπλα στο σπίτι μου κυριολεκτικά) επανήλθα δριμύτερη και ελαφρώς.... μπαρουτοκαπνισμένη. Οτι θα έβγαινα να κάνω και...κατάσβεση δεν το φανταζόμουν, αλλά έγινε κι αυτό! Βλέπετε δεν μπορεί και δεν πρέπει κανείς να τα περιμένει όλα από τους άλλους.... Κράτος, πυροσβεστική αστυνομία κλπ. Τι να σου κάνουν όλοι, αν το οικόπεδο το έχεις μέσα στο ξερόχορτο; Τέλος πάντων τα έχουμε πει κι άλλοτε αυτά, αλλού είναι το θέμα μας! Ένα ακόμα βιβλίο....  Ένα ακόμα ταξίδι.... Η Γιόλα Δαμιανού Παπαδοπούλου ξανακτυπά!


Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η Αφροδίτη και ο Ίκαρος. Ένα ζευγάρι που θα ζήλευαν όλοι. Απόλυτα ερωτευμένοι, νέοι όμορφοι, πλούσιοι. Όλοι οι οιωνοί δείχνουν ότι η ευτυχία τους θα είναι ανεφέλωτη.
Η Αφροδίτη έχει βρει στον Ίκαρο, όσα της έλειψαν από την οικογένειά της. Η μητέρα και οι δύο αδελφές της ποτέ δεν την έκαναν να αισθανθεί μέλος της οικογένειας και μόνο ο πατέρας της , της δίνει την αγάπη που τόσο λαχταρά, αλλά τον χάνει λίγο μετά που γνωρίζει τον Ίκαρο. Η ζωή της αλλάζει μετά τον γάμο της. Τα έχει όλα και πάνω απ’ όλα την λατρεία του άντρα της. Δίπλα της η Μαρίκα, που ξεκινάει σαν οικιακή βοηθός και γίνεται η μάνα που θα ήθελε να είχε και μαζί και η Ρίτα, η παιδική φίλη που στέκει δίπλα της στις χαρές, έτοιμη όμως να την βοηθήσει και στις λύπες.
Η Αφροδίτη μένει έγκυος, η χαρά πλημμυρίζει το ζευγάρι και το περιβάλλον τους και μόνο ο Ίκαρος βλέπει την καταστροφή να τον πλησιάζει. Σε μια στιγμή αδυναμίας, έχει απατήσει την Αφροδίτη με την γραμματέα του, Λούτα, η οποία περιμένει επίσης παιδί και αρχίζει να διεκδικεί την αποκλειστικότητα. Ο Ίκαρος έχει μετανιώσει για ότι έχει γίνει αλλά η επιπολαιότητά του ορθώνεται πλέον απειλητική. Η Λούτα σε μια στιγμή παροξυσμού, παίρνει την Αφροδίτη στο τηλέφωνο και της αποκαλύπτει την σχέση της με τον Ίκαρο, αλλά και την εγκυμοσύνη. Σε μια στιγμή όλα καταστρέφονται. Η Αφροδίτη μετά το σοκ, έχει ένα ατύχημα, χάνει το παιδί της και την πιθανότητα να γίνει μητέρα στο μέλλον. Διώχνει τον Ίκαρο παρ’ όλο που η αγάπη της για εκείνον είναι πολύ βαθιά και όταν η Λούτα πεθαίνει στην γέννα, αρνείται την πρόταση του Ίκαρου να ζήσουν μαζί και να μεγαλώσουν το ορφανό μωράκι. Ακολουθώντας το «ενός κακού μύρια έπονται», η Αφροδίτη, όχι μόνο θα χάσει τον άντρα που λατρεύει, αλλά θ’ αντιμετωπίσει βιοποριστικό πρόβλημα. Και σας επιστέγασμα, έρχεται μια ύπουλη αρρώστια να την κτυπήσει. Ο ερηθυματώδης λύκος αλλάζει την όψη και τη ζωή της. Δίπλα της πάντα η πιστή Μαρίκα και η Ρίτα να την παρακολουθούν να καταρρέει πριν γεννηθεί μέσα από τις στάχτες της….
Δεν είναι τι πρώτο βιβλίο της Γιόλας Δαμιανού Παπαδοπούλου που διαβάζω και δεν με απογοήτευσε. Μετά «Το άλλο μου μισό», ένα βιβλίο που είχα παρουσιάσει και εκθειάσει, έρχεται τώρα το «Κρατήσου απ’ τα όνειρά σου» να συμπληρώσω την θετική εικόνα που έχω για εκείνη σαν συγγραφέα. Η ιστορία της, που σας έδωσα μόνο το ελάχιστο, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και οι ανατροπές συγκινητικές. Οι ήρωές της ολοκληρωμένοι, πολυδιάστατοι, δεν υπάρχει μόνο το καλό και το κακό σ’ έναν άνθρωπο, αλλά και πολλές ενδιάμεσες στάσεις στον χαρακτήρα του, δεν είναι αλάθητοι, δεν έχουν άλλοθι για όλα όσα κάνουν. Η γραφή της φέρει πολλά στοιχεία από την καταγωγή της και κάποιες λέξεις ακόμα, αλλά σίγουρα η Γιόλα Δαμιανού Παπαδοπούλου ξέρει να περιγράφει χωρίς να κουράζει. Από την Κύπρο, μέχρι την Αφρική και την Ελβετία, η πένα της χαρίζει όμορφες στιγμές σ’ αυτό το ανάγνωσμα που είναι πλούσιο και χορταστικό, θα σας αφήσει απόλυτα ικανοποιημένους. Η ψυχολογία των ηρώων σωστά δομημένη, δεν αφήνει κενά στον αναγνώστη, ούτε τον κάνει να μην αναγνωρίζει καταστάσεις και σκέψεις. Η ηρωίδα της, η Αφροδίτη, ένας άνθρωπος πληγωμένος που δίνει όμως ένα σπουδαίο μάθημα για τις αντοχές του ανθρώπου και για όσα μπορεί να καταφέρει με την δύναμη της ψυχής του. Έχει την ειλικρίνεια να δει τα λάθη της και να τα διορθώσει. Λάτρεψα την Μαρίκα που δημιούργησε η Γιόλα, αλλά και την Ρίτα που είναι το πρότυπο της πιστής φίλης… Όταν το διαβάσετε θα ήθελα να ξέρω αν συμφωνείτε με τις απόψεις μου! Καλή ανάγνωση!

 
Λίγα λόγια για την συγγραφέα:
 
Η Γιόλα Δαμιανού-Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Έζησε μέρος των παιδικών και εφηβικών της χρόνων στο Κονγκό. Σπούδασε δημοσιογραφία και συνεργάστηκε με τα περιοδικά Ο Κόσμος Σήμερα, Ενημέρωση, Σελίδες, και τις εφημερίδες Αγών, Ασύρματος, Πορεία, Φιλελεύθερος. Συνεργάστηκε επίσης με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Έλαβε μέρος σε ποιητικές εκδόσεις (1968-69) και εξέδωσε το βιβλίο διηγημάτων "Μπατούρε" (1988), το μυθιστόρημα "Ο Ψίθυρος του Δάσους" (1992), βραβείο μυθιστορήματος υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, την "Αφρικάνικη Νύχτα" (1993), επανέκδοση Νέα Σύνορα-Λιβάνη, τα διηγήματα "Αφρικάνικες Στιγμές" (1998), Πανελλήνια βράβευση, "Το πεπρωμένο μιας ζωής" (2003). Είναι μέλος του Κυπριακού ΠΕΝ και της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου. Από το 1969 μέχρι το 1997 έζησε στη Νιγηρία με την οικογένειά της.
 
Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://yiolap.blogspot.com/

18 σχόλια:

  1. πόσες ακόμα ροζ ιστορίες μπορεί να διαβάσει ένας άνθρωπος χωρίς να νιώσει πλέον ναυτία για τη κατάντια της λογοτεχνίας;
    Γερ'ασιμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φένεται πολύ ωραίο αν και έχω πολλά βιβλία στα υπόψην για το καλοκαίρι θα μπει κι αυτό στην λίστα!
    Σας ευχαριστούμε για τις προτάσεις σας κυρία Λένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλό καλοκαίρι, Λ¨ενα. Να περάσεις όμ ορφα στο Πάπιγκο. Είμαστε πράγματι από τους τελευταίους που μείναμε στην μπλογκόσφαιρα. εγώ μέχρι τις 28 θα είμαι, αφού πρέπει να περιμένω τα αποτελέσματα από τις βιβλιοπροσφορές. Ετοίμασα από τώρα την τελευταία ανάρτηση, την ποία και θα αναρτήσω στις 28 του μήνα. Και πάλι σου εύχομαι ό, τι καλύτερο.
    Υ.Γ: Αγαπητέ μου, Γεράσιμε, αφού περνάς και ξαναπερνάς και βλέπεις ότι δε σου κάνει ο χώρος εδώ μέσα, γιατί, πουλάκι μου, επιμένις; Μην ξεχνάς ότι πρόκειται για τον προσωπικό χώρο ενός μπλόγκερ-συγγραφέα κι όχι το σπίτι σου. Αν φλέγεσαι τόσο για τη λογοτεχνία (και καλ΄ακα΄νεις, είναι κι αυτό από τα ωραία πάθη, δώσε όλη σου την ενέργεια σε άλλα μπλογκς, συζητώντας με τους διαχειριστές τους επάνω σε θέματα που εκείνοι κατά καιρούς αναρτούν και ταιριάζουν με τις αναζητήσεις σου. Καλό καλοκαίρι και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λία: Τα βιβλία είναι.... υπομονετικοί φίλοι. Περιμένουν. Δεν μας κρατούν μούτρα όταν ο χρόνος παραμονής παρατείνεται, δεν έχουν απαιτήσεις... Επιπλέον, όποτε κι αν τα διαβάσεις, δεν χάνουν την αξία τους... Καλό καλοκαίρι λοιπόν και από Σεπτέμβρη θα επανέλθω με νέες προτάσεις!
    Νίκο μου πάντα τέτοια εποχή η μπλογκόσφαιρα αδειάζει και μου θυμίζει την Αθήνα τον Αύγουστο! Καλά να περάσεις, να ξεκουραστείς και να επανέλθεις με περισσότερη δύναμη γιατί σε περιμένει ένας πολύ γεμάτος χειμώνας με το καινούριο σου βιβλίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ήδη κλείνονται παρουσιάσεις, Λένα, κι εγώ πρέπει να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης που μου έδειξαν στον Καλέντη. Με τη βοήθεια του Θεού όλα καλά θα πάνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα κυρία Μαντά! Θα προσθέσω και εγώ αυτό το βιβλίο στη καλοκαιρινή μου λίστα των βιβλίων προς ανάγνωση, μιας και φαίνεται πολύ ωραίο! Έχω διαβάσει ακόμα ένα της βιβλίο, "Το άλλο μου μισό" και μου αρέσε πολύ.

    Να σας ευχηθώ και εγώ καλό Καλοκαίρι και καλή ξεκούραση. Θα σας περιμένουμε τον Σεπτέμβρη! Καλά να περνάτε, πολλά πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κυρία Μαντά παρακολουθώ συχνά τα βιβλία που προτείνετε και έχω βάλει το συγκεκριμένο στα υπόψη. Όσο γι αυτούς που τα θεωρούν κατάντια ας μας πουν ποια είναι η ποιότητα. Καλό Καλοκαίρι. Τούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τούλα: Νομίζω οτι το συγκεκριμένο θα σας αρέσει πολύ. Όσο για τους υπέρμαχους της ποιότητας, όπως είδατε δεν μπαίνω πια στον κόπο ν' απαντώ...Ας καταλάβουν μόνοι τους ποιος τελικά αγγίζει την κατάντια...Καλό καλοκαίρι και σε σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στέφανη: Ειδικά οι ανάγνωστες από την Κύπρο πρέπει να στηρίξετε με όλες σας τις δυνάμεις μια συγγραφεά που είναι δική σας και γράφει τόσο καλά και τόσο ενδιαφέρουσες ιστορίες! Καλό καλοκαίρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ξέχασα να σας ευχηθώ καλό καλοκαίρι σε εσάς αλλά και στους υπόλοιπους φίλους του blog!
    Πραγματικά όποιο βιβλίο έχετε προτείνει και το διάβασα ήταν υπέροχο!Ξέρετε τι μπορεί να φτάσει κατευθείαν στην καρδιά μας!
    Καλό καλοκαίρι και καλή ξεκούραση και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ουπς.. αυτό το βιβλίο μου ξέφυγε....!!!! στα υπόψιν...

    πήρα τις κόρες της λησμονιάς... και τώρα ξεκινάω την νυφη που φορούσε μαύρα... για να δω αν θα με ενθουσιάσουν όσο και εσένα!!!!

    αφού βέβαια τελείωσα, τσιγάρο, αγαπώ θα πει χάνομαι, λευκή ορχιδέα, κλπ,κλπ,κλπ... 8 -8 τα κάνω ανάρτηση χαχα!!!!!!!

    φιλάκια αγαπημένη μου!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. aftes tis diakopes ,diavasa 2 vivlia. to teleftaio tsigaro kai to kratisou ap ta oneira sou, kserontas ek twn proterwn oti tha itan k mia epilogi diki sou Lena, opws kai to allo mou miso. Epidi ime kai apo tin kipro niwthw akomi pio konta me ta vivlia tis. sas to proteinw olous.

    isoun gia alli mia fora iperoxi sto teleftaio tsigaro.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ζαχαρένια μου, η νύφη θα σε ξετρελάνει, είμαι σίγουρη. Εγώ τώρα διαβάζω τις Κόρες της λησμονιάς και έχω...αρρωστήσει! Απίστευτα σκληρό βιβλίο, αλλα΄αποκαλύπτει μια πλευρά της ιστορίας που δεν ξέρουμε, δεν μάθαμε, την κλείσαμε με την λέξη "εμφύλιος" και αρκεστήκαμε σ' αυτό. Θα κάνω και ανάρτηση από Σεπτέμβριο πια, μαζί με τα άλλα βιβλία που θα έχω διαβάσει ως τότε! Το βιβλίο της Γιόλας πάντως ήταν κάτι διαφορετικό αλλά συναρπαστικό!
    Ελευθερία: Ευχαριστώ για το τσιγάρο και χαίρομαι που διάβασες της Γιόλας το βιβλίο γιατί πραγματικά άξιζε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλό απόγευμα Λένα μας. Είτε το πιστεύεις είτε όχι δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο της κας Παπαδοπούλου., ίσως πρέπει να το ψάξω λίγο περισσότερο. Διάβασα και γω τις κόρες της Λησμονιάς...όντως συνταραχτικό βιβλίο, αναμένω την συνέχεια του τον Οχτώβρη. Όπως έγραψα και στο μπλογκ της Σοφίας τέλειωσα το τσιγάρο.....ωσονούπο θα γράψω και την κριτική μου!!!! Πότε κλείνεις θα έχουμε και άλλη ανάρτηση ή ευχηθουμε από τώρα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η τελευταία ανάρτηση το Σάββατο! Όσο για την Γιόλα, ψάξε τα βιβλία της και δεν θα το μετανιώσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λένα μου σε ευχαριστώ για τα τόσο καλά σχόλια και την τόσο αναλυτική παρουσίαση, με έχεις κατασυγκινήσει. Το βρήκα μόλις γύρισα από τις διακοπές μου. Εύχομαι και σε σένα να περάσεις φανταστικά όπου κι αν πας. Καλή πνευματική ξεκούραση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα Κυρία Λένα μας,
    μετά από αρκετό καιρό ένοιωσα την ανάγκη να γράψω εδώ.
    Είχαμε συναντηθεί στην παρουσίαση του τελευταίου σας βιβλίου στην μαγική πόλη της Καβάλας, και είχαμε μιλήσει για κάποιο βιβλίο που να αφορά μια άλλη πάθηση Σκλήρυνση Κατά Πλάκας.
    Πραγματικά αυτό το βιβλίο είναι υπέροχο..όσο και αν έκλαψα για παρόμοιες καταστάσεις στην ζωή μου,έχει ένα υπέροχο μήνυμα στο τέλος γιατί χωρίς όνειρα και ελπίδα στην ζωή μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα...!!!
    Σας ευχαριστούμε που είστε πάντα εδώ και μας κρατάτε συντροφιά στις πιο όμορφες στιγμές μας.!
    Καλό σας βράδυ και να έχουμε έναν όμορφο χειμώνα..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι ειλικρινά, όταν προτείνω ένα βιβλίο και αυτό αρέσει στους αναγνώστες, όσο και σε μένα όταν το διάβαζα. Ελπίζω τώρα που ανακαλύψατε την κυρία Δαμιανού , να διαβάσετε κάποια στιγμή και τα άλλα της βιβλία!

      Διαγραφή