Σιγά μην πω: "Καλό χειμώνα"!!!!!

Το οτι τελειώνει ο Αύγουστος, το παραβλέπω! Το οτι γύρισα από τις διακοπές μου, επίσης! Το καλοκαίρι ΔΕΝ τελείωσε, έχει δρόμο ακόμα, απλώς θα βρω τον τρόπο να κάνω διακοπές και σπίτι μου! Λιγότερες δουλειές, καφές παγωμένος και διάβασμα μέχρι να βραδιάσει, έξω το βράδυ για ούζο, (έστω και στην βεράντα!) και οτι άλλο που θα μου δίνει την ψευδαίσθηση οτι είμαι ακόμα σε διακοπές!

Φέτος ήταν η Τήνος που επιλέξαμε για τις διακοπές μας  και δεν μου έκανε το χατήρι να μην....μας πάρει και μας σηκώσει από τον αέρα! Το τι γέλιο κάναμε όταν χρειάζονταν τρεις να κρατούν την πόρτα του αυτοκινήτου για να βγει ο τελευταίος γιατί ο αέρας την ήθελε...κλειστή, δεν λέγεται. Ο πρώτος που έβγαινε βέβαια ...έτρωγε το ζόρι και αυτός ήταν ο άντρας μου που έχει και τα...φυσικά προσόντα!

Δεν βαριέστε... Πρώτον θέλαμε να πάμε οπωσδήποτε για το τάμα μας, τόσο εγώ όσο και η παρέα μας. Δεύτερον, όταν έχεις μαζί σου ανθρώπους που αγαπάς, πάντού καλά περνάς!

Γενικότερα η Τήνος, είναι ένα όμορφο νησί, κυκλαδίτικο, που προσφέρεται για οικογενειακές διακοπές, έχει πολύ όμορφες παραλίες και φιλόξενους ανθρώπους. Εξαιτίας του αέρα, βρήκαμε καταφύγιο στην Κολυμπήθρα, στην μικρή κλειστή της παραλία, που εκτός του ότι ήταν οργανωμένη, είχε κι ένα πολύ όμορφο ταβερνάκι (Δρακονήσι) με καταπληκτικούς μεζέδες και ουζάκι. (Αν δεν έχετε πιει Μπαμπατζιμ ούζο, χάνετε!)

Να και η Κολυμπήθρα, φωτογραφημένη από το ταβερνάκι που λέγαμε...

Μια μέρα πάντως, ήταν αδύνατον ούτε και εκεί ακόμα να κάνουμε μπάνιο και πήραμε τους δρόμους για να γνωρίσουμε την ενδοχώρα. Ψάχναμε να βρούμε λίγο πράσινο και μας είπαν για το χωριό Πύργος με το πλατάνι στην πλατεία του. Ήταν από τις πολύ όμορφες μέρες μας (κι ας είχαμε τον κολλητό μου να μας λέει συνέχεια οτι εκείνος επέμενε να πάμε και μας έσπασε τα νεύρα!)

Γραφικότατος ο Πύργος, κρατάει στα στενά του δρομάκια όλο το παρελθόν, τα σπίτια πανέμορφα, οι μπουκαμβίλιες να σου κλέβουν το βλέμμα με την ομορφιά τους και η πλατεια με τον πλάτανο, γεμάτη κόσμο και...μαγαζιά παραδοσιακά. (Αυτή η λούζα και το τυράκι της Τήνου, μεγάλη ζημιά έκαναν στην ζυγαριά μου, μαζί με τα ούζα εννοείται!)

Και για του λόγου το αληθές....

Πανέμορφα ήταν σας λέω...

Αλλά και τα ούζα...

Όπως βλέπετε, ακόμα το τραπέζι είναι άδειο, κοιτάμε κατάλογο. Μετά έγινε όμως....

Οι φίλοι μας.... Πες καλύτερα αδέλφια....
Και το ζεύγος φυσικά!

Σιγά που δεν θα βγαίναμε να δούμε και λίγο κάποια κοσμήματα στις βιτρίνες!

Οι...κουμπάρες! 
Και οι.... κουμπάροι φυσικά!

Παράλληλα στο χωριό αυτό, βρίσκεται και το σπίτι του γλύπτη Χαλεπά, το οποιο και επισκεφθήκαμε.

Γενική άποψη της κουζίνας του.....

Επιστροφή στο παρελθόν....

Λεπτομέρεια από την κρεβατοκάμαρα....

Το πλυσταριό του... Φαίνεται  (δεξιά) και η πέτρινη σκάφη που έπλεναν....

Φύλαξα για το τέλος, αλλά χωρίς φωτιογραφίες, την επίσκεψή μου στην Παναγιά της Τήνου, την Μεγαλόχαρη. Και δεν ανεβάζω φωτογραφίες γιατί δεν είναι αξιοθέατο ένα προσκύνημα που κάνει η ψυχή και γι αυτό θα πω μόνο αυτό. Με εντυπωσίασε η λιτότητα, η αυστηρότητα και η κατάνυξη....  Βαρυφορτωμένη η εικόνα αλλά και ολόκληρη η εκκλησία με τα τάματα, τα καντήλια που στην βάση τους κρέμοντας αντικείμενα που πρόδιδαν την αιτία... Αλλού κρεμόταν ένα καράβι, αλλού ένα σπίτι, αλλού η Κύπρος.... Τα ένιωθα από πάνω μου και ταυτόχρονα στον αέρα αιωρούνταν οι προσευχές και οι αγωνίες χιλιάδων ανθρώπων.... Παρ' όλο που η μέρα της μεγάλης γιορτής ήταν μακριά, είδα αρκετές γυναίκες κάθε ηλικίας να κάνουν γονατιστές την διαδρομή μέχρι την εικόνα, κάποιες ερχόμενες και από το λιμάνι ακόμα και άθελα αναρωτήθηκα τι πόνο κουβαλούσαν άραγε , ποια εσωτερική τους ανάγκη και παράκληση ή και ευχαριστία ακόμα, τις έκανε ν΄ακολουθήσουν την επίπονη αυτή διαδρομή. Κανένας δεν μένει ανεπηρέαστος όταν πάει για προσκύνημα στην Τήνο....

Όπως είπα δεν λέω ακόμα καλό χειμώνα... Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού θα πω, κι ας μοιάζει με.... ρετάλι αυτή η ευχή!

Και του χρόνου όμως..... θα πω!!!!!

ΥΓ: Εννοείται οτι από δω και πέρα, έρχονται αναρτήσεις για...βιβλία! Τόσα που διάβασα φέτος....