Χθες....
6 Οκτωβρίου....
Πού βρέθηκε τόσος κόσμος; Πώς συγκεντρώθηκαν τόσα βιβλία; Απίστευτο και ταυτόχρονα πανέμορφο, μαγικό.
6 Οκτωβρίου....
Πού βρέθηκε τόσος κόσμος; Πώς συγκεντρώθηκαν τόσα βιβλία; Απίστευτο και ταυτόχρονα πανέμορφο, μαγικό.
Όλες οι ηλικίες ήταν εκεί στην βραδιά που διοργάνωσαν τα βιβλιοπωλεία Public για να συγκεντρωθούν βιβλία για: τις Φυλακές Γυναικών Ελαιώνα, το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας, οι Παιδικές Καταστηνώσεις Χαρούμενα Παιδιά – Χαρούμενα Νιάτα, το Σισμανόγλειο νοσοκομείο, το Νοσοκομείο Παίδων «Π & Α Κυριακού» και το Γηροκομείο Αθηνών.
Το...εισιτήριο ήταν ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη μας και ο κόσμος ανταποκρίθηκε πέρα από κάθε προσδοκία! Η ώρα έναρξης ήταν στις 8μμ. και όμως άρχισαν να συρρέουν από τις 7 δημιουργώντας το αδιαχώρητο! Δεν ξέρω πόσα ακριβώς βιβλία μαζεύτηκαν αλλά δεν έχετε ξαναδεί κάτι τέτοιο!
Μοιράστηκαν τα μπουκαλάκια του εμφιαλωμένου που βλέπετε στην φωτογραφία με το εμπνευσμένο για μένα λογότυπο "Δίψα για βιβλία" και δεν είναι η πρώτη φορά που τα Public, κινούνται δυναμικά, σας θυμίζω αυτό που κυκλοφόρησε ευρέως πλέον "Κάποιο βιβλίο μιλάει για σένα, το έχεις διαβάσει;" για να προωθήσει την φιλαναγνωσία στην Ελλάδα.
Πρόλαβα να δω αρκετούς συγγραφείς που ήταν εκεί (ακόμα απορώ που κατάφερα να τους εντοπίσω μέσα σε τόσο κόσμο) όπως ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου, ο Δημήτρης Μαμαλούκας, η Πασχαλία Τραυλού, η Πένυ Παπαδάκη, ο Αλέξης Σταμάτης, ο Θάνος Κονδύλης, ο Άρης Σφακιανάκης, ο Δημήτρης Στεφανάκης, η Πέρσα Κουμούτση, ο Γιώργος Μανιώτης, η Ρένα Ρώσση Ζαΐρη, ο Τηλέμαχος Κώτσιας και τόσοι άλλοι που σίγουρα δεν είδα!
Θεωρώ οτι η εκδήλωση αυτή έγινε μέσα στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, για την οποία θα μιλήσω σε επόμενη ανάρτηση, γιατί είναι κάτι πολύ σημαντικό και πρέπει όλοι να μάθουμε και να εκτιμούμε τις εταιρείες που σε χαλεπούς καιρούς, δεν επαναπαύονται στα κεκτημένα τους, αλλά προσπαθούν να βοηθήσουν τον κοινωνικό ιστό και τις ασθενέστερες ομάδες του. Είναι κάτι αξιομνημόνευτο και ένα μεγάλο μπράβο στα βιβλιοπωλεία Public για την πρωτοβουλία τους αυτή.
Το μεγαλύτερο μπράβο όμως, στον κόσμο που ανταποκριθηκε για ν' αποδείξει για μια ακόμα φορά, πως ο Έλληνας, όσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα, τόσο πιο πολύ στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Το λέω συχνά, αν έχουμε σε κάτι πλεόνασμα, είναι η καρδιά και η ψυχή μας. Και το πιο σημαντικό είναι όταν δίνεις από το έλλειμμα και όχι από το περίσσευμα... γιατί πραγματικά...
....στο δόσιμο βρίσκεται η ανταμοιβή....
Είναι πιο μεγαλειώδες να δίνεις παρά να παίρνεις και ευλογημένος αυτός που αναζητά αυτή τη χαρά. Η προσφορά μπορεί να σου χαρίσει πίσω πελάγη ευτυχίας και αυτό δεν κερδίζεται εύκολα στις μέρες μας. Αν αναζητούσαμε τη σωστή ‘τροφή’ θα υποφέραμε λιγότερο και θα γεμίζαμε τη ψυχή μας με φρούτα αγάπης για πολλές ζωές ίσως! Με αγάπη,
ΑπάντησηΔιαγραφήDomenica: Ίσως ήρθε η ώρα, μέσα από αυτή την κρίση, να επαναπροσδιορίσουμε αξίες και να τους δώσουμε την θέση που τους αξίζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά Δημόσιες Σχέσεις...Δυστυχώς.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα παραδεχόμουν τα Public αν έδιναν τα βιβλία απο το δικό τους στοκ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι Λένα μου. Ωραία κίνηση από το Public ίσως θαπρεπε να γίνει θεσμός. Και εδώ στην Κύπρο γίνεται κάτι παρόμοιο από τους "Μικρούς Εθελοντές", μαζεύουν βιβλία και επανδρώνουν βιβλιοθήκες και πρόσφατα μάλιστα πρόσφεραν βιβλια στο Μακάρειο Νοσοκομείο που είναι αποκλειστικά για παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος/η/οι: αν μέσα από κινήσεις δημοσίων σχέσεων βγαίνει και κάτι καλό, αν βοηθούνται άνθρωποι που έχουν ανάγκη, τότε εγώ λέω χαλάλι! Είναι εύκολο να κάθεσαι στην ησυχία σου, χωρίς να κάνεις τίποτα, μόνο να πετάς πέτρες σε όποια κίνηση κι αν γίνεται. Επιπλέον είναι και μικρόψυχο....
ΑπάντησηΔιαγραφήYianna: Στις μέρες που ζούμε, όποιος μπορεί να κάνει κάτι, είναι ευλογία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και θετική σκέψη να κάνει κανείς είναι κάτι …αν και θα έπρεπε μάλλον να πω, πως είναι μεγάλη υπόθεση η θετική σκέψη, το θετικό καλοπροαίρετο σχόλιο. Τι κέρδος αλήθεια παίρνει κανείς με αρνητικά σχόλια, με απαισιοδοξία? Κάθε μέρα, κάθε στιγμή έχουμε επιλογή, τι θα σκεφτούμε, τι θα πούμε και τι θα πράξουμε. Και το καλύτερο μέρος? Είναι στο χέρι μας!!!! Καλό υπόλοιπο της μέρας εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι αν βοηθούνται άνθρωποι και ιδιαίτερα παιδιά από αυτές τις κινήσεις - δημόσιες σχέσεις είναι θετικό, αλλά μήπως πρέπει να γίνονται πιο σεμνά... δεν διατυμπανίζεις την δωρεά που τελικά δεν κάνεις εσύ... αλλά καλείς τους άλλους να την προσφέρουν... και εσύ απλά επιβλέπεις... ( δεν μιλάω φυσικά για εσάς... )
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρεπιπτόντως...τα βιβλία σας δεν τα βρήκα στον Ελευθερουδάκη...σας κάνουν πόλεμο ;
ΑπάντησηΔιαγραφήDomenica: Ακριβώς! Μου αρέσει να βλέπω την θετική πλευρά των πραγμάτων, για μένα το ποτήρι είναι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο, αρκετά/ δύσκολη έχει γίνει η ζωή όλων, δεν είναι ανάγκη να την κάνουμε κατάμαυρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος/η: Δεν θα μπορούσε να γίνει σεμνά με την έννοια που το λέτε, γιατί δεν θα το μάθαινε ο κόσμος για να έχει την προσέλευση και την επιτυχία που τελικά είχε η βραδιά και οφελειμένοι ήταν οι οργανισμοί που θα φτάσουν τα βιβλία στα χέρια τους. Όσο για την επίβλεψη που λέτε, σας διαβεβαιώ οτι δεν έμεινε εκεί! δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση όσων χρειάστηκαν για να μετάφερούν τόνους βιβλία σε κούτες, να τα ξεδιαλύνουν και να τα αποστείλουν. Καμιά φορά η προσφορά πάει χέρι χέρι με την διαφήμιση, αλλά ας δούμε το καλό που τελικά έρχεται μέσα από αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Όσο για τα βιβλια μου στον Ελευθερουδάκη, εγώ μόνο τα γράφω και δεν ξέρω ποιος ή πώς τα πουλάει! Πάντως πόλεμος δεν υπάρχει, αυτό το γνωρίζω, μόνο συμφωνίες που δεν με αφορούν, ανάμεσα στα βιβλιοπωλεία και στον εκδότη μου. Έκαστος στο είδος του....
Γεια σου, Λένα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Δημήτρης θυμάται τον λεβέντη τον άνδρα σου,
κι εγώ τις σύντομες αναμνήσεις από τον Ιανό!!!
με τα βιβλία σου, σε γνωρίζω περισσότερο...
Να είσαι πάντα καλά, αυτό έχει σημασία,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Αστοριανή μου σ' ευχαριστώ! Ελπίζω να ειδωθούμε κάποια στιγμή και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί κυρία Μαντά όταν κάποιος λέει την άποψη του και αυτή διαφέρει απο τη δική σας, πρέπει να του αποδίδετε χαρακτηρισμούς; (μικρόψυχο κλπ) κατ'αρχάς, δεν γνωρίζετε αυτόν τον άνθρωπο, πόσο και αν έχει προσφέρει, ούτε επίσης γνωρίζετε αν "κάθεται στην ησυχία του χωρίς να κάνει τίποτα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Public καλώς έκαναν αυτό που έκαναν, και καλώς κάνουμε και μερικοί κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτό. Ούτε το ένα απαγορεύεται ούτε το άλλο.
ανώνυμος/η: Δηλαδή μου ζητάτε να μην απαντώ; Γιατί κι εγώ την γνώμη μου είπα και μάλιστα γενικόλογα, χωρίς να ενννοώ απαραίτητα τον κύριο ή την κυρία που το έγραψε. Επιπλέον, το ιστολόγιό μου, είναι από τα λίγα που κανενός το σχόλιο δεν χρειάζεται έγκριση για να δημοσιευθεί και τα περισσότερα σχόλια προέρχονται από ανώνυμους, κάτι που δεν νομίζω οτι είναι ευγενικό και δίκαιο. Όπως όλοι εσείς λοιπόν, έτσι κι εγώ καταθέτω τις απόψεις μου και μάλιστα...ενυπόγραφα!
ΑπάντησηΔιαγραφή