Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



14 Μαΐου 2013

Επιτέλους!

Όχι ότι άργησε, αλλά όταν περιμένεις κάτι πολύ, σου φαίνεται ότι αργεί. Έπεσε και το Πάσχα, πολύ θέλει; Πάντως ήρθε επιτέλους η ώρα! 
Η Ντάτα προ των πυλών! Από αυτή την Πέμπτη 16 Μαΐου στα βιβλιοπωλεία κι εγώ.... στον δρόμο, με την γνωστή βαλίτσα στο χέρι για να έρθω να σας την συστήσω, να σας μιλήσω για το πλάσμα που μου έκλεψε μυαλό και καρδιά!
Οι παρουσιάσεις πολλές όπως πάντα, σε όλη την Ελλάδα, όπου προλαβαίνω δηλαδή, γιατί το καλοκαίρι δυσκολεύει λίγο την κατάσταση! 
Και ξεκινάμε με την πρώτη επίσημη παρουσίαση! 
ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΜΑΙΟΥ  στις 19:30 στο PUBLIC, στο Σύνταγμα, μαζί με την Κατερίνα Ζαρίφη σε μια διαφορετική βραδιά και σας περιμένω! 
Από την επόμενη μέρα κιόλας, ξεκινάω περιοδείες!
Πύργος, Ναύπακτος, Αγρίνιο, Κατερίνη, Κρύα Βρύση, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Καλαμάτα, Σπάρτη, Μεγαλόπολη, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Γιάννενα, Ιθάκη, Ρόδο, Κω και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί ο κατάλογος! Στην Αθήνα θα επιστρέφω μόνο για τις χημειοθεραπείες μου και θα συνεχίζω. 
Πριν όμως, το βίντεο από τις εκδόσεις Ψυχογιός για την αγαπημένη μου....

Ελπίζω να σας άρεσε, εγώ το λάτρεψα, αλλά  δεν είμαι αντικειμενική, όλα πάνω στην Ντάτα τα λατρεύω!
Όσοι έχετε πρόσβαση στο fb βέβαια, θα έχετε και πιο άμεση ενημέρωση, αλλά κι από δω, θα προσπαθώ να σας ενημερώνω!
Όπως καταλάβατε, είμαι ενθουσιασμένη, δεν βλέπω την ώρα να ξεκινήσω, να έρθω να σας βρω, να νιώσω πάλι ανάμεσά σας! 
Α! Και μην το ξεχάσω! αυτή την Παρασκευή, θα βρίσκομαι το πρωί στο ραδιόφωνο του Λάμψη fm με τον αγαπημένο μου Μάκη Πουνέντη και τα κορίτσια του Μαρία Μπεκατώρου και Μαρία Ηλιάκη  ενώ το μεσημέρι έχω ραντεβού με την Ελένη Μενεγάκη στον Άλφα! 
Δεν είναι τρομερό;;;;;
Φιλιά πολλά σε όλους και καλή αντάμωση!!!!!!!!!!

28 Απριλίου 2013

Πάσχα 2013!


Πάσχα 2013…. 
Αλλιώτικο με όλη την σημασία της λέξης! 
Από τις μελαγχολικές γιορτές γιατί έλειπε ένας από την παρέα, θα είμαστε όλοι μαζί ξανά! Το σπίτι υπ’ ατμόν για μια ακόμα φορά! Οι δουλειές πολλές και όλες με αφορμή την χαρά και μου έλειψε αυτό!!!
Οι μηχανές στο φουλ! Ντολμαδάκια, σπανακόπιτες, μελιντζανοσαλάτες για την νηστεία και από δίπλα τα αυγά, τα τσουρέκια, τα γλυκά (ο γιος μου θέλει γαλακτομπούρεκο, η κόρη μου κορμό, η νύφη μου cheese cake) και ένα σπίτι γεμάτο κόσμο και παιδιά! Η παρέα και πάλι μαζί και κανείς μας δεν θέλει να θυμάται πόσο υποφέραμε που έλειπε ο ένας τα Χριστούγεννα….
Και μέσα στο μεγαλοβδόμαδο και δύο γενέθλια! Τα δικά μου την Μ. Τρίτη και της νύφης μου την Μ. Παρασκευή! Και καλά η μικρή, μικρή είναι, τι να καταλάβει με έναν ακόμα χρόνο;
Εγώ που θα σταθώ στα καλά καθούμενα στο κατώφλι των πενήντα (Κύριε των Δυνάμεων, 49 γίνομαι), τι να πω; Και άντε πάλι να ψάχνεις πού πήγαν αυτά τα χρόνια και να μην τα νιώθεις, αυτό είναι το καλύτερο! Κι όσο περισσότερο το σκέφτομαι το μόνο που μπορώ να αισθάνομαι είναι ότι είμαι ευλογημένη…
Δίπλα μου ένας καλός σύντροφος (ίσως ο καλύτερος του κόσμου), τα παιδιά μου τα λατρεμένα  και ακόμα οι φίλοι μου οι αγαπημένοι, η οικογένεια που αγαπώ, που είναι πάντα δίπλα μου στα καλά και στα άσχημα.
Σιγά μην μιλήσουμε για άσχημα! Μπροστά μου, δίπλα μου, γύρω μου, τόσες χαρές… Πού να τολμήσει να σε αγγίξει το άσχημο; Πού να τολμήσει να σε πλησιάσει το κακό;
Αγαπημένοι μου, όλοι εσείς που μαζί σας μοιράστηκα, μοιράζομαι και θα μοιράζομαι ότι μου συμβαίνει, βιβλίο ορθάνοιχτο η ζωή μου στα μάτια σας, να είστε καλά! Μου δώσατε αγάπη και σας στέλνω την δική μου, μαζί με τις ευχές μου:
Καλή Ανάσταση με πολλά, πολλά, πολλά, χαμόγελα! Δώστε ένα μεγάλο φιλί στους αγαπημένους σας και μην διστάζετε να τους πείτε τι σημαίνουν για σας! 
Η πιο κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για αισθήματα είναι…. ΤΩΡΑ  Καμιά αναβολή! Η αγάπη δεν πρέπει να περιμένει για να λέγεται και να δείχνεται!

Καλό Πάσχα! 

15 Απριλίου 2013

Για όλους εσάς!

Όταν έκανα την προηγούμενη ανάρτηση, δεν περίμενα αυτό που θ' ακολουθούσε απ' όλους εσάς! Κακώς θα μου πείτε! Τόσα χρόνια και πέρα από τα βιβλία, καταφέραμε να οικοδομήσουμε μια σχέση ζωής, εσείς και εγώ. Mail, face book και ιστολόγιο, κατακλύστηκαν από μηνύματα αγάπης, ενθάρρυνσης αλλά και ανησυχίας. 
Γι αυτό κάνω την ανάρτηση αυτή και τελειώνουμε με τα θέματα υγείας, έχουμε από δω και πέρα να λέμε για πιο ευχάριστα πράγματα! 
Είμαι πολύ καλά! Αυτή την εβδομάδα θα κάνω την τρίτη κατά σειρά χημειοθεραπεία, αλλά έχουμε δρόμο ακόμη και οι νέες εξετάσεις το καλοκαίρι, όταν ολοκληρώσω τον κύκλο, θα μας υποδείξουν την συνέχεια. 
Δεν πονάω, δεν υποφέρω, δεν έχω παρενέργειες από τις χημειοθεραπείες πλην ελαχίστων και ανάξιων λόγου, μένει μόνο το ψυχολογικό κομμάτι το οποίο όμως φροντίσατε εσείς και η οικογένειά μου!  
Δεν λέω ότι είναι εύκολο, ούτε υποτιμώ τις δυσκολίες, αλλά και δεν τις υπερτιμώ! Το είπα και θα το ξαναπώ, στάθηκα τυχερή, το λέμφωμα (έτσι λέγεται) θα ήταν επικίνδυνο, αν δεν το προλάβαινα! 
Και για να σας βεβαιώσω ότι είμαι καλά, σας παραθέτω και φωτογραφικό ντοκουμέντο! 
Εξάλλου, μετά το Πάσχα που βγαίνει το βιβλίο, ξεκινώ περιοδείες και θα με δείτε από κοντά, με νέο λουκ όπως σας είπα, γιατί με την περούκα τσακώθηκα οριστικά και αμετάκλητα! 
Σας ευχαριστώ όλους, όσο δεν φτάνει ο νους σας σας ευχαριστώ, για όσα μου γράψατε, για όσα μου είπατε για τις ευχές σας, τις προσευχές σας και όλη την θετική ενέργεια που κατάφερε να σπάσει τα στεγανά του ψυχρού υπολογιστή και να με φτάσει!

20 Μαρτίου 2013

Και ήρθαμε στα δύσκολα.....

Πολύ απλά θα σας πω τι μου συμβαίνει τον τελευταίο καιρό γιατί ποτέ δεν κρύφτηκα από όλους εσάς....
Πάνε χρόνια που έγραψα το Βαλς με δώδεκα θεούς. Τότε που αναζητούσα την μορφή καρκίνου από την οποία θα νοσούσε η Ελπίδα, βρήκα αυτήν που όταν ο ασθενής την ανακαλύψει, είναι πολύ αργά για να σωθεί... Ο έρευνες έδειχναν προς τον καρκίνο του στομάχου....
Εγώ στάθηκα πολύ τυχερή. Μια αντιβίωση που μου έφερε πόνους με οδήγησε στην γαστροσκόπηση. Ακολούθησαν επώδυνες περαιτέρω εξετάσεις που πιστοποίησαν οτι στάθηκα σ' ένα δυσάρεστο και...τελεσίδικο κατώφλι που τελικά δεν πέρασα. Οι γιατροί μου είπαν οτι για την περίπτωσή μου, υπάρχει μια και μόνη περιγραφή:
" Έπεσε από τον πέμπτο και στάθηκε στο ισόγειο σαν γάτα"!
Σαφώς και με περιμένει μια πολύμηνη ταλαιπωρία που έχει ήδη αρχίσει, αλλά το αποτέλεσμα που είναι πλήρως ιάσιμο μετράει.
Οι χημειοθεραπείες άρχισαν μαζί με όλες τις δυσάρεστες παρενέργειές τους. Εγώ όμως είμαι καλά και δεν πρόκειται να με πτοήσουν μικρολεπτομέρειες όσο επώδυνες ψυχολογικά κι αν είναι αυτές.
Έχω την βεβαιότητα οτι στις δύσκολες ώρες, μέρες, βδομάδες που πέρασα, εκτός από την βοήθεια του Θεού που υπήρξε δίπλα μου κάθε στιγμή και Τον ένιωθα, είχα και όλους εσάς με την αγάπη και τις ευχές σας. Στην επέτειό του γάμου μου (που περίμενα το αποτέλεσμα της βιοψίας)  με κάνατε και έκλαψα με όσα μου γράφατε, δεδομένων των συνθηκών, αλλά ίσως όλες αυτές οι ευχές για υγεία και χρόνια πολλά, να έβαλαν ένα λιθαράκι με την θετική ενέργεια που μου έστειλαν και σας ευχαριστώ.
Θα έχετε σύντομα νέα μου, τίποτα δεν θ'αλλάξει, όπως τίποτα δεν άλλαξε τόσο καιρό. Δεν θα πω ψέματα οτι είναι εύκολο ή οτι δεν είναι ψυχοφθόρο, αλλά κάθε δοκιμασία που περνάμε, μπορεί να ταλαιπωρεί το σώμα, αλλά κάνει καλό στην ψυχή. Ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς, κι αυτό είναι νομοτέλεια στην φύση. Σύντομα θα έχετε και φωτογραφίες μου με το....νέο αναγκαστικό λουκ και θα βεβαιωθείτε οτι στέκομαι γερά στα πόδια μου!
Είμαι καλά, πολύ καλά, αυτό να κρατήσετε, σε λίγες βδομάδες βγαίνει η Ντάτα κι εγώ θα βρεθώ κοντά σας, σε όλη την Ελλάδα όπως κάθε χρόνο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στον γαστρεντερολόγο Γιάννη Κιουλάνη που έκανε την πρώτη διάγνωση και στην συνέχεια στον αιματολόγο-ογκολόγο κ. Γεράσιμο Πάγκαλη, καθώς και στην παθολόγο Ξανθή Γιακουμή που είναι δίπλα μου σε κάθε δύσκολο βήμα αυτής της διαδρομής.
 
 

8 Μαρτίου 2013

Ημέρα της γυναίκας!

Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για μέρα γιορτής ή περισυλλογής. Σαφώς η γυναίκα έκανε άλματα μέσα σε λίγες δεκαετίες χωρίς να παραλείψει λάθη και υπερβολές...
 
Το φεμινιστικό κίνημα – παρά τις κατακτήσεις – διέπραξε σοβαρά λάθη, δηλαδή διεκδίκησε την ισότητα σε επίπεδο κυρίως οικονομικό και απέρριψε την πνευματική θεώρηση της γυναικείας φύσης. Είμαι φεμινιστής σημαίνει ότι αγωνίζομαι για τον εξανθρωπισμό της γυναίκας και τη βελτίωση της θέσης της, όχι όμως και για τον εξανδρισμό της. Όχι δηλαδή στη δημιουργία ενός προτύπου που πλησιάζει να γίνει κακέκτυπο του άνδρα.
 
Δεν είναι κατάκτηση της γυναίκας η άνευ όρων ένταξη της στις παραγωγικές και οικονομικές δομές της κοινωνίας. Έτσι, η γυναίκα μεταβάλλεται σε εξάρτημα της ανδροκρατικής κρατικής μηχανής και βγαίνει πιο αλλοτριωμένη.
Δεν είναι κατάκτηση της γυναίκας, η μίμηση αντρικών ρόλων και προτύπων. Η αξία της γυναίκας δεν έγκειται στη δυνατότητα να κάνει ότι και ο άντρας αλλά στη μοναδικότητα της φύσης της. 
Σαφώς και έχω την υποψία, οτι η άτεγκτη στάση της ανδροκρατούμενης κοινωνίας δρομολόγησε τις εξελίξεις καθώς επίσης καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και οι ανάγκες που προέκυψαν από τους παγκοσμίους πολέμους οι οποίοι έσπρωξαν αναγκαστικά την γυναίκα ν' αναλάβει τα ηνία που μέχρι πρότινος κρατούσαν οι άντρες.
Και για να πάρετε μια ιδέα από τις απόψεις που επικρατούσαν για τις γυναίκες πριν μερικές μόνο δεκαετίες  κοιτάξτε τι "ψάρεψα" από το διαδίκτυο.....
 
Χρόνια μας πολλά γυναίκες!

18 Φεβρουαρίου 2013

Η πιο όμορφη επέτειος!

Χθες 17 Φεβρουαρίου κλείσαμε με τον άντρα μου 30 χρόνια κοινής ζωής....
Χθες διάλεξαν τα παιδιά μας, να μας κάνουν έκπληξη διαλέγοντας αυτή την ημέρα για ν' αρραβωνιαστούν επίσημα πλέον, καθώς διάφοροι παράγοντες, ανέβαλλαν συνεχώς τον αρραβώνα τους.
Μάζεψαν τους φίλους τους και εμάς για να γιορτάσουμε δήθεν την επέτειο και βρεθήκαμε μπροστά στην πιο όμορφη έκπληξη της ζωής μας!
Το οργάνωσαν τόσο όμορφα σ' ένα μεζεδοπωλείο, όπως ταίριαζε στα νιάτα τους και στην τρέλα που πρέπει να κουβαλάνε!  Τις βέρες άλλαξε η κόρη μας και όλα τα δάκρυα, ήταν από χαρά και καμάρι..... Η εικόνα που πάνω τους σταυρώθηκαν οι βέρες, ήταν η ίδια που πριν 29 χρόνια σταυρώθηκαν και οι δικές μας, στον δικό μας αρραβώνα....
 
Γλεντήσαμε μέχρι αργά το απόγευμα, ήπιαμε από το δικό του κρασί και ευχηθήκαμε να ζήσουνε τα παιδιά πάντα τόσο ερωτευμένα όσο και τώρα.
Εδώ χορεύω μαζί του το τραγούδι που του αφιέρωσα και είναι το "Μικρός αρραβωνιάστηκα"!
 
Και είναι η πρώτη φορά που δεν μπορώ να περιγράψω συναισθήματα, είναι η πρώτη φορά που απλά παραθέτω τα γεγονότα και μοιράζομαι μαζί σας κάθε τι που με αφορά, όπως κάνω τόσα χρόνια, χωρίς να μπορώ να προσθέσω ούτε μια λέξη. Όσοι με ξέρετε μπορείτε να με νιώσετε....
Και κλείνω με την φωτογραφία της τούρτας τους, που κι αυτή ταίριαζε στο κλίμα και στο χιούμορ τους!
 
 

11 Φεβρουαρίου 2013

Απαραίτητες εξηγήσεις!

Φτάσαμε και εδώ και στο fb σε νέο .... Κυπριακό για ένα σήριαλ! Το Βάλς με δώδεκα θεούς δίχασε! Αντί ν' απαντώ στον καθέναν ξεχωριστά, επέλεξα μια τελευταία ανάρτηση για το θέμα για να βάλω (θέλω να ελπίζω) ένα τέλος σε όσα γράφονται και στις διαμαρτυρίες που ακούγονται. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή:
Εδώ και πολλά χρόνια η Μαρία Γεωργιάδου πήγε και ξαναπήγε το Βαλς σε ελληνικά κανάλια και το απέρριπταν. Όπως απέρριψαν και το Σπίτι δίπλα στο ποτάμι, όπως και το Έρωτας σαν βροχή.  Η δικαιολογία για το ποτάμι ήταν επί λέξει: "Δεν κάνουμε σήριαλ ευπώλητα βιβλία"....
Στις αρχές του καλοκαιριού, η Μαρία Γεωργιάδου με ρώτησε αν ήθελα να πάει το σήριαλ και να το προτείνει στην Κυπριακή τηλεόραση και δέχτηκα, χωρίς να ξέρω καμιά λεπτομέρεια.  Και ενώ ο ΑΝΤ1 Κύπρου είχε ήδη αποφασίσει για δύο άλλα σήριαλ, ενθουσιάστηκε τόσο με το Βαλς που το έβαλε σαν "σφήνα" στο πρόγραμμά του, ενώ υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον και από το MEGA Κύπρου.
Στην Κύπρο ΟΛΑ τα σήριαλ είναι καθημερινά απ' ότι μου είπαν και για να έχει τηλεθέαση, το καστ έπρεπε να είναι κυρίως Κυπριακό και εφόσον θα το παρακολουθούσαν Κύπριοι έπρεπε να έχει και την διάλεκτό τους. Δεν το βρήκα παράλογο και θαύμασα για μια ακόμα φορά αυτούς τους ανθρώπους που με τόσο λίγα χρήματα τόλμησαν να κάνουν μια προσπάθεια και να δώσουν στους τηλεθεατές τους έργα στην γλώσσα τους.
800.000 είναι οι Κύπριοι και όχι έντεκα εκατομμύρια όπως είμαστε εμείς και πάλι δίνουν την μάχη τους για μια Κυπριακή τηλεόραση, αντίθετα από εμάς....
Γνώριζα, δεδομένων των συνθηκών, οτι θα υπήρχε τεράστια απόκλιση από το βιβλίο , αλλά αναγνωρίζω στην Μαρία Γεωργιάδου οτι έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια ώστε οι αλλαγές να είναι εναρμονισμένες στο δικό μου κλίμα, παρ' όλο που ήταν δύσκολο. Άλλοι κανόνες διέπουν την δημιουργία ενός βιβλίου και εντελώς διαφορετικοί αυτοί που διέπουν την δημιουργία μιας σειράς.
Το Βαλς ήρθε στην Ελλάδα χωρίς να το ξέρω, το πληροφορήθηκα δύο μέρες πριν αρχίσει να προβάλλεται και η ώρα που επέλεξαν να το βάλουν ήταν η χειρότερη φυσικά, ενώ στην prime time υπάρχουν δύο, το ένα πίσω από το άλλο, τούρκικα σήριαλ. 
Καταννοώ οτι είναι ίσως ένα πείραμα του σταθμού και τον συγχαίρω γι αυτή του την πρωτοβουλία, είναι η πρώτη Κυπριακή σειρά που έρχεται στην Ελλάδα και θέλω να ελπίζω οτι στο μέλλον θα έρθουν και άλλες, ώστε να εξοικιωθούμε οι Ελλαδίτες με την μελωδική εκφορά του λόγου των Κυπρίων και τους ιδιωματισμούς τους.
Δεν υπάρχει λόγος για αντεκκλίσεις του τύπου ποιος δίνει δουλειά σε ποιον, αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν χρήματα στην Κύπρο, αν φτιάχνει ή χαλάει το τηλεοπτικό τοπίο μια κυπριακή σειρά και όλη αυτή η ένταση που οδηγεί σε λόγια σκληρά. Αρκετά δύσκολη είναι η καθημερινότητα όλων μας, ας μήν μαστιγώνουμε ο ένας τον άλλον. Για ευγένεια και ανθρωπιά,κατανόηση και σύμπνοια, δεν χρειάζονται χρήματα....
Εξάλλου, όπως λέω και για τα τούρκικα σήριαλ, έχουμε όλοι το απόλυτο όπλο που λέγεται ΤΗΛΕΚΟΝΤΡΟΛ! Μόνο που σκεφτείτε οτι εμείς με την τηλεοπτική μας συμπεριφορά, ίσως αναγκάσουμε τα κανάλια να μας δώσουν πάλι κάτι καλύτερο. Αν εμείς επιβραβεύουμε εκείνοι συνεχίζουν, αν απορρίπτουμε τους προβληματίζουμε και τους σπρώχνουμε ν' αναζητήσουν κάτι που θα τους φέρει τηλεθέαση, αρα και διαφημίσεις.
Εγώ παρακολουθώ το σήριαλ σαν κάτι καινούριο με μια μικρή διαφορά.... Κάπου τους ξέρω τους ήρωες, δεν τους ψάχνω να τους ανακαλύψω στην πορεία της σειράς, μου είναι ήδη αγαπημένοι και μαζί τους δέχομαι να γνωρίσω και τους καινούριους. Λέω ΜΠΡΑΒΟ στην Κύπρο που τολμά, ευχαριστώ στην Μαρία Γεωργιάδου και στον Κούλη Νικολάου τον παραγωγό, που με πενιχρά μέσα, προσπαθούν για το καλύτερο.
Σας ευχαριστώ.