Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



28 Απριλίου 2009

Το σταυροδρόμι των ψυχών..... της Χρυσηίδας Δημουλίδου (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)



Με την Χρυσηίδα, είχαμε κάτι κοινό προτού έρθει στις εκδόσεις Ψυχογιός. Ξεκινήσαμε κι οι δύο από τις εκδόσεις Λιβάνη, μόνο που εγώ...έφυγα νωρίς..... Εκείνη συνέχισε και έβγαλε πολλά βιβλία, 14 τον αριθμό και μαζί 4 παιδικά. Πολυγραφότατη και πολυτάλαντη. Φέτος έκανε το μεγάλο βήμα και άλλαξε εκδοτικό οίκο, ήρθε στην οικογένεια του Ψυχογιού και είμαι σίγουρη ότι δεν θα το μετανιώσει! Το νέο της βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο είναι το "Σταυροδρόμι των ψυχών".....
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Το βιβλίο ξεκινάει στην Αμοργό, στην Ιερά Μονή της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας το 2005, όπου βρίσκεται και παρακολουθεί το πέλαγος ο μοναχός Ιερώνυμος. Είναι ο πρώτος που θα δει έναν "κόκκινο λεκέ" στην θάλασσα. Αμέσως μετά η ιστορία μας πηγαίνει στο 1912 στον Ατλαντικό ωκεανό όπου ο Τιτανικός χάνεται στα σκοτεινά νερά του στο πρώτο του ταξίδι. Ανάμεσα στους επιβάτες που δεν θα φτάσουν στον προορισμό τους, η Κάρολ και ο Τζον Μπάριμορ, ένα νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι που περιμένει το πρώτο τους παιδί..... Αναδρομικά παρακολουθούμε την μέχρι τώρα ζωής τους και τον μεγάλο έρωτα που τους ένωσε....
Στο επόμενο κεφάλαιο, επιστρέφουμε στο 2005, αλλά στην Αμερική όπου ζει η Ελληνοαμερικανίδα Κάσι (Κασσάνδρα) Πάλμερ, σύζυγος διάσημου πλαστικού χειρούργου.
Η Κάσι ζει την πολυτελή ζωή της, ανάμεσα σε σταρ, στο Μπέβερλι Χιλς, απόλυτα ικανοποιημένη απ' όσα την περιτριγυρίζουν. Η Ελληνική της καταγωγή, από την πλευρά του πατέρα της, είναι καλά θαμμένη από την μητέρα της, που ποτέ δεν συμπάθησε την Ελλάδα. Το μόνο πρόβλημα της Κασσάνδρας είναι η ανεξήγητη φοβία της για το νερό και τα περίεργα όνειρα που τον τελευταίο καιρό την βασανίζουν. Σε όλα, ξυπνάει παγωμένη και με την αίσθηση της έλλειψης οξυγόνου. Η Κασσάνδρα θ' αποφασίσει ένα ταξίδι στο ελληνικό παρελθόν της πηγαίνοντας διακοπές στην Αμοργό. Τελευταία στιγμή ούτε ο γιος της Άλεξ θα την συνοδέψει, ούτε ο άντρας της που έχει αναλάβει μια διάσημη σταρ να την κάνει ξανά νέα με το νυστέρι του. Η Κασσάνδρα δεν μπορεί να ξέρει ότι αυτό το ταξίδι θ' αλλάξει για πάντα τη ζωή της Η επιστροφή δεν είναι μόνο στο δικό της παρελθόν, αλλά κάτι πολύ πιο δυνατό και ανατρεπτικό. Το σώμα της, σταυροδρόμι για άλλες ψυχές που διεκδικούν ότι εκείνες δεν πρόλαβαν να χαρούν. Τον έρωτα που αποδεικνύεται αθάνατος..... Εκεί, στην Αμοργό, όταν συναντηθεί με τον Ορέστη, το "τότε" θα γίνει "τώρα", και το "τώρα" θα απαιτήσει τα πάντα....
Φυσικά και δεν πρόκειται να σας δώσω άλλες πληροφορίες, μόνο θα προσθέσω την δική μου άποψη για όσα διάβασα.... Κατ' αρχήν έτσι όπως είναι η δομή του βιβλίου, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο και ούτε είναι εύκολο να το αφήσεις από τα χέρια σου καθώς οι ραγδαίες εξελίξεις και οι ανατροπές, αποδεικνύονται αόρατα σχοινιά που σε κρατούν δέσμιο. Η ιστορία ρέει χωρίς χαοτικές περιγραφές, αλλά σίγουρα παραστατικές. Η ζωή της Κάσι στην Αμερική, έχει κάτι από το Sex & the City , αλλά οι περιγραφές της Αμοργού, σε κάνουν να θες να επισκεφτείς το νησί, άμεσα! Είναι φανερό ότι η συγγραφέας, το αγάπησε και το περπάτησε βήμα βήμα.... Καταφέρνει να το ζωγραφίσει για τον αναγνώστη με τρόπο που να τον κάνει ν θέλει να δει με τα μάτια του τις ομορφιές του.
Η πλοκή άριστα δομημένη, καθόλου κουραστική, παρ' όλο που καταλαβαίνεις από την αρχή ότι κάτι μεταφυσικό υφαίνεται, δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου, μέχρι να δεις που θα σε οδηγήσει η συγγραφέας και τι τέλος επιλέγει για τους ήρωές της. Έχοντας διαβάσει κάποια από τα βιβλία της, θα έλεγα ότι σ' αυτό εδώ βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας της.....

Λίγα λόγια για εκείνη....

Κανονικά εδώ μπαίνει το βιογραφικό του συγγραφέα, αλλά για την Χρυσηίδα θα κάνω μια εξαίρεση. Είναι πασίγνωστη στα Ελληνικά συγγραφικά δρώμενα, δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι καθιερωμένη στη συνείδηση των αναγνωστών της που είναι φανατικοί.... Θεωρώ όμως επιβεβλημένο, ν' αντιγράψω λέξη προς λέξη κάποια αποσπάσματα από τον πρόλογο, όπως υπάρχει στο βιβλίο της....
"Αγαπημένοι φίλοι αναγνώστες,
Ξέρω ότι πολλοί θα έχετε ξαφνιαστεί με την απόφασή μου όχι μόνο ν' αλλάξω εκδοτικό οίκο, αλλά και το όνομά μου. Δεν είμαι άνθρωπος των αλλαγών. Μ' αρέσουν τα οικεία και γνώριμα μονοπάτια... Όταν όμως αυτά τα μονοπάτια παύουν να σε οδηγούν στον προορισμό σου, τότε δεν έχεις παρά να διαλέξεις άλλο δρόμο. Το όνομα "Χρυσηίδα", είναι το πραγματικό μου όνομα. Είναι αυτό που διάλεξε να μου δώσει ο εκλιπών πατέρας μου, ο Δημόκριτος Δημουλίδης, αλλά δεν το δέχτηκε η Εκκλησία μας, ως μη χριστιανικό.... Δεν θα το σχολιάσω. Ποτέ όμως δεν είναι αργά να διεκδικήσεις κάτι που επιθυμείς πολύ και σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι εσύ. Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να την σπαταλάμε περιμένοντας ευκαιρίες. Οι ευκαιρίες δεν έρχονται συχνά, γι αυτό λοιπόν πρέπει να τις αναζητούμε οι ίδιοι...."
Και παρακάτω γράφει ακόμα:
".... Είχα πει στο τελευταίο μου βιβλίο "Σουίτα στον Παράδεισο", ότι μπορεί και να μην ξαναγράψω. Κι αν δεν γίνονταν αυτές οι αλλαγές, θα το τηρούσα. Δεν μπορείς να γράψεις αν πρώτα απ' όλα δεν νιώθεις ελεύθερος. Ο συγγραφέας και κάθε δημιουργός επιθυμεί να είναι πάνω απ' όλα απεγκλωβισμένος από πνευματικά όρια και απερίσπαστος από κάθε τι που τον ενοχλεί και τον εμποδίζει. Διαφορετικά βαλτώνει. Και είναι ντροπή κάποιοι να προσπαθούν να τον εμποδίσουν...."

Θα κλείσω με μια μόνο πρόταση: Καλώς όρισες Χρυσηίδα...

Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://clubs.pathfinder.gr/chrysa_dimoulidou

24 σχόλια:

  1. μόλις το αγόρασα το δάνεισα στην αδερφή μου... σήμερα την ρώτησα αν το τελείωσε γιατί ανυπομονώ.. και μου απάντησε : το διαβάζω λίγο λίγο για να μην τελειώσει.....

    τι άλλο να πω εγώ??????????????????????????

    όσο για την Χρυσηίδα.... την έχω στην καρδιά μου, ελπίζω να την γνωρίσω και από κοντά κάποια στιγμή... έχω διαβάσει όλα της τα βιβλία εννοείται......

    Λενάκι φιλιά πολλά πολλά!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ το βιβλίο το λάτρεψα.... Είναι αλήθεια ότι είχα πεί ότι στην Αμοργό δεν θα ξαναπήγαινα... Τώρα θέλω να ξαναπάω και να την δώ με άλλο μάτι.
    Εχεις δίκιο Λένα μου για την πλοκή του έργου. Σε κρατάει και θέλεις να πάς παρακάτω. Νομίζω ότι είναι το καλύτερό της.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλήσπέρα κα Μαντά
    Αγαπημένη συγγραφέας και η κα Δημουλίδου. Η περίληψη φαίνεται για ακόμη μία φορά πολύ ενδιαφέρουσα. Το βιβλίο της το έχω πάρει ....και έχει ήδη πάρει σειρά. ΄Εχω διαβάσει και γω όλα της τα βιβλία!!! Αμοργό δεν έχω πάει....λέτε να θέλω να πάω????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα από ένα (επιτέλους) ανοιξιάτικο Brindisi, μετά από μέρες βροχής κι αέρα.
    Σχέδον πάντα με καθυστέρηση τον τελευταίο καιρό, απαντώ στην προηγούμενη αν΄΄αρτηση της Λένας.
    Εχω πει πάρα πολλές φορές ευχαριστώ, αλλά πάντα είναι λίγο, έστω κι αν η ίδια η Λένα πάντα λέει πως δεν χρειάζεται.
    Να, που ακόμα μια φορά, θα είναι λίγο το ευχαριστώ, γιατί πόσο μπορεί να βαραίνει μια λέξη, όταν μια αναγνωρισμένη και αγαπημένη συγγραφέας, τιμάει κάποιον μέσω από την ιστοσελίδα της?
    Μου έδωσε την ευκαιρία να γνωριστούμε μέσω e-mail και μνμ πάνω στο έργο της, με το ενδιαφέρον της και την παροτρυνσή της ν' ασχοληθώ με τη γραφή. Μα πέρα από όλα αυτά, με το προσωπικό της ενδιαφέρον για τα δικά μου πράγματα.
    Είχα την ευκαιρία να την γνωρίσω προσωπικά στην παρουσιάση του "Έστω μια φορά", κι ας "μιλούσαμε" πάνω από δυό χρόνια .
    Την ευχαριστώ δημόσια, ακόμα μια φορά, για όλα,
    για το ενδιαφέρον της, για τον κόπο να μ στείλει πέρισυ στην Ηγουμενίτσα το βιβλίο της η ίδια, για περισσότερα από όσα αναφέρω.
    Λένα μου, καλή συνέχεια, να 'σαι πάντα καλά εσύ κι οι αγαπημένοι σου και πάντα επιτυχίες.
    Με αγάπη
    Περικλής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παλεύοντας ακόμα με την βλάβη του υπολογιστή που με ταλαιπωρεί δύο μέρες, πήρα προσωρινή "αναστολή" και μπορώ να γράφω ΕΛΛΗΝΙΚΑ! Οπότε και απαντώ!
    Ζαχαρούλα μου μελένια, η Χρυσηίδα, όπως έγραψα ήδη, έχει φανατικούς αναγνώστες και όχι άδικα!
    Κλημεντίνη μου, χαίρομαι που συμφωνούμε στο οτι αυτό είναι το καλύτερό της, αν και εμένα (και στον Γιώργο) άρεσαν πολύ και τα Δάκρυα του Θεού. Όσο για την Αμοργό, τι να σου πω; έτσι όπως διάβαζα το βιβλίο, μια επιθυμία για να παω την έχω!
    Γιάννα μου, μαζί κι εγώ στην επιθυμία! Αλλά το βιβλίο μην τον καθυστερείς! Εγώ διαβάζω τώρα το καινούριο της Τσαμαδού γιατί το παρουσιάζω στις 13 του μηνός και από τις πρώτες σελίδες σας δηλώνω οτι πρόκειται για ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!!!!!
    Περικλή μου καλέ μου φίλε, στείλε μου και φέτος την διεύθυνση με mail, θέλω ο Έρωτας να φτάσει από μένα στα χέρια σου, μαζί με την αφιέρωσή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΛΕΝΑ ΣΕ ΦΙΛΩ!ΜΟΛΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΓΟΡΑΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΣΧΟΛΑΣΩ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΑΕΔ ΤΟ ΞΕΚΙΝΑΩ.ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΥΦΛΑ ΠΙΑ ΤΟ ΓΟΥΣΤΟ ΣΟΥ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ ¨ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΗΜΑΔΙ",ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΑ,ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ & ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ...... ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ!!!!ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΙΚΑ Η ΚΥΡΙΑ ΒΟΙΚΟΥ,ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αφροδιτούλα μου γλυκιά χαίρομαι που σου άρεσε το Κόκκινο σημάδι και ελπίζω να σου αρέσει και της Δημουλίδου. Τώρα ξεκίνησα της Τσαμαδού που θα βγει μαζί με το δικό μου! ΤΕΛΕΙΟ!!!!
    ΥΓ: Το ευχάριστο είναι οτι μάλλον τον Ιούλιο θα έρθω στο νησί για παρουσίαση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλό απόγευμα κα Μαντά
    Προηγούνται τα βιβλία της κας Τραυλού και του κου Καρακάση!! Μετά η κα Βόϊκου και η κα Δημουλίδου!!! Μετά εσείς, η κα Τσαμαδού.......
    Νησί άκουσα να λέτε.....Μήπως αυτό περιλαμβάνει και την Κύπρο μας?????????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. καλημέρα Λενάκι αγαπημένο... να τα χιλιάσεις σου εύχομαι!!!!!!! μέσα από την καρδιά μου σου εύχομαι να ζήσεις όσα χρόνια θέλεις εσύ, αρκεί να περνάς καλά.. με υγεία, αγάπη, έμπνευση, και πάνω από όλα γέλιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    σε φιλώ... και σε αγαπάω!!! καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ζαχαρούλα μου ολόγλυκη, ευχαριστώ για τις ευχές! Δεν ξέρω αν έμαθες οτι κατά πάσα πιθανότητα, στις 10 Ιουνίου θα βρίσκομαι μαζί με τον κύριο Καρακάση στην Πάτρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιάννα μου, φέτος το καλοκαίρι νομίζω οτι οι εκδόσεις Ψυχογιός θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών και οχι άδικα με τέτοια διαμάντια! Όσο για νησί, ναι, εννοώ την Κύπρο! Κάτι μου λέει οτι μέσα στον Ιούνιο θα τα πούμε από κοντά κι εγώ θα ξαναδώ τον όμορφο τόπο σας με τους φιλόξενους ανθρώπους του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΛΕΝΑ μου..... δεν το ήξερα!!!! θα σας περιμένωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω....................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. κυρια Μαντα εγω πρωτη φορα σας γραφω...εχω διαβασει τα βιβλια σας και μου αρεσαν πολυ...πραγματικα με ταξιδευουν....οπως το ερωτας σαν βροχη...μακαρι να βρω κι εγω μια αγαπη σαν του παυλου...συνεχιστε ετσι...καλη χρονια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Eίναι 4 παρα τεταρτο το ξημερωμα και μολις τελειωσα το βιβλιο με απιστευτη συγκινηση.. ενιωσα και γω μεσα απο τις λεξεις της συγγραφεως τον πονο και την αναγκη των ηρωων.. εξαιρετικη μεταδοτικοτητα... τρομερο συναισθημα... σπουδαια ιστορια..με εκανε να πιστευω στη δυναμη των ψυχων...-ισως φταιει κ ο ρομαντισμος της ηλικιας μου..σπουδαια δουλεια..εξαιρετικη η προταση σας!! καλη δημιουργικη συνεχεια και σε εσας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.....ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΥ.....ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΗΤΑΝ ΛΥΠΗΡΟ....ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΠΩΣ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ....ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΟΙΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΜΕΡΙΔΙΟ ΑΦΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΝΟΥΝ ΠΙΣΩ?ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΘΑ ΜΑΣ ΛΥΤΡΩΝΕ ΑΠΟ ΕΠΙΓΕΙΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ...ΕΓΩ ΕΝΙΩΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΟΒΟ ΑΦΟΥ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ,ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ,ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ...ΩΣΤΟΣΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΑΦΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΤΑΤΙΑΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ.15 Ιουν 2011, 11:53:00 μ.μ.

    ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΛΕΝΑ,ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ..Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.ΠΙΚΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ.ΕΧΩ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ.ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ,ΑΦΗΣΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Απαπα, χάλια το βιβλίο. Νομίζω η κα Δημουλίδου έχει χάσει λίγο την επαφή με την πραγματικότητα. Υποθέτω ότι εάν το δει κάποιος σαν "άρλεκιν" για να περνάει η ώρα, ίσως και να το αντέξει αλλιώς... Αν σκέφτεται κάποια (γιατί άντρας δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξει ούτε δυο-τρεις σελίδες να διαβάσει) να το πάρει μαζί της στην παραλία εγώ θα αντιπροτείνω sudoku και ας πέσετε να με φάτε! Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εξερετικο....το αγαπημενο μου βιβλιο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καταπληκτικό βιβλίο...αλλά δεν είναι "το φιλί του δράκου" και το "έρωτας σαν βροχή" τα οποία είναι κορυφαία στο είδος τους! Δήμητρα

    ΥΓ: Ανώνυμε/η προφανώς εσύ διαβάζεις μόνο στην παραλία, γι αυτό δεν σχολιάζω περαιτέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. καλησπερα κυρια μαντα εχω διαβασει ολα τα βιβλια κ τα δικα σας κ της κυριας δημουλιδου ενα παραπονο εχω ομως το δικο σας << τη μερα π σε γνωρισα>> το δανειστηκα κ δεν το εχω 8α μ αρεσε να το εχω με μια αφιερωση σας. ηταν κ ειναι το καλυτερο μου ειναι σαν να διβαζω την ζωη μ ... καθε σελιδα κ περιμενα την συνεχεια στην δικη μ ζωη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίγη υπομονή και έρχεται μια έκπληξη γι αυτό το βιβλίο!

      Διαγραφή
    2. θα το συνεχισετε??????

      Διαγραφή
    3. Αν και ποτέ δεν λέω...ποτέ, άλλη είναι η έκπληξη!

      Διαγραφή
  21. οι κλοουν οι ελέφαντες, κι οι χορεύτριες πάνω στα αλογα, πότε βγαίνουν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή