Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



8 Ιουλίου 2009

Έστω μια φορά και Ένας έρωτας σαν βροχή στην Μυτιλήνη!

Οι τελευταίοι δύο μήνες, με αποσυντόνισαν εντελώς. Έχω την αίσθηση ότι δεν ήταν μόνο δύο, αλλά πολλοί περισσότεροι Ένας Έρωτας βγήκε στο δρόμο και ταξίδεψε με τις αποσκευές γεμάτες από την αγάπη με την οποία τον περιβάλλατε εσείς οι ίδιοι, γιατί χωρίς εσάς, τίποτα δεν θα μπορούσε να έχει γίνει...
Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν είπα ποτέ (και ούτε θα πω) όχι, σε καμιά παρουσίαση που θα με φέρει κοντά στο αναγνωστικό κοινό που με αγάπησε και με ανέδειξε. Είναι κούραση, αλλά και εμπειρία μοναδική να βλέπω τα μάτια σας να με κοιτάζουν γεμάτα αγάπη, είναι βαθιά ικανοποίηση και χαρά να σας ακούω να με λέτε "Λένα" και όχι "κυρία Μαντά" και μετά να μου ζητάτε συγνώμη δειλά για την οικειότητα που όμως αυτήν επιζητώ....
Η Μυτιλήνη έκλεισε τον πρώτο κύκλο παρουσιάσεων που συνόδευσαν την έκδοση του Έρωτα και ειλικρινά δεν θα μπορούσα να ονειρευτώ τίποτα καλύτερο για να κλείσει αυτός ο πρώτος κύκλος.
Φτάσαμε με την Πασχαλία Τραυλού την Δευτέρα το μεσημέρι σ' ένα νησί πράσινο μεν, αλλά πολύ ζεστό δε! (Αυτό που μένω σε βουνό, μ' έχει κάνει απίστευτα κακομαθημένη τελικά!)
Στο αεροδρόμιο μας υποδέχτηκε ο Γιώργος Μουτάφης από το βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου που μας είχε καλέσει και .... μα ποιος άλλος; Η Αφροδιτούλα μου με τον άντρα της, τον Γρηγόρη! (Αυτή η κοπέλα έχει κάτι από την γλύκα ενός...γλυκού του κουταλιού!)
Και το φάγαμε αυτό το γλυκό στο μπαλκόνι της, το ίδιο απόγευμα, πριν την παρουσίαση! Με θέα το πέλαγος, και στον ορίζοντα τα Μικρασιατικά παράλια, γευτήκαμε παγωτό καϊμάκι και γλυκό βύσσινο φτιαγμένο από τα χεράκια της Αφροδιτούλας, με τα καταγάλανα ματάκια της κόρης της Μερόπης να μας κοιτάζουν (πανέμορφο κοριτσάκι και η αδυναμία μου) και να συναγωνίζονται το γαλάζιο της θάλασσας! Να προσθέσω το υπέροχο τιραμισσού, επίσης δικής της κατασκευής που προτίμησε η Πασχαλία.

Μας βλέπετε εδώ με τον Γιώργο και την Αφροδίτη, όπου για λόγους .... ευπρέπειας, είχαμε απομακρύνει τα γλυκά που είχαν ήδη φαγωθεί!

Και μετά σειρά είχε η παρουσίαση σ' ένα πανέμορφο βιβλιοπωλείο, φτιαγμένο με μεράκι από γλυκούς και καλούς ανθρώπους. Εκτός από τον Γιώργο Μουτάφη στην επιχείρηση είναι και ο αδελφός του, μαζί αποφάσισαν πριν έναν χρόνο να δώσουν στην Μυτιλήνη των 30.000 κατοίκων ένα βιβλιοπωλείο κόσμημα. Ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται με γρήγορους ρυθμούς, όλοι χαμογελαστοί και βιαστικοί να γνωρίσουν την Πασχαλία και μένα. Και κει, άλλη χαρά, να και η Φωτεινή! Φίλη και εκείνη που τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά!

Η Πασχαλία πρώτη από αριστερά, εγώ, η Φωτεινή και μια ξαδέλφη της. Η Φωτεινή από το Μανταμάδο είχε την έμπνευση να μας φέρει λάδι από τον Ταξιάρχη και μια εικόνα του. Ευτυχώς γιατί τελικά δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε τον Ταξιάρχη με το φορτωμένο πρόγραμμα που χώρεσε σ' ένα 24 ωρο!

Και μετά η παρουσίαση... Με κέφι, με ζωντάνια, με αναγνώστες που είχαν διάθεση και λαχτάρα να μιλήσουν μαζί μας. Η Πασχαλία και εγώ αισθανθήκαμε τόσο όμορφα, που χαμογελούσαμε συνεχώς, η χαρά της ψυχής σε...υπερχείλιση!

Επί το έργον εδώ και οι δύο!

Με τον έναν εκ των αδελφών Μουτάφη που μας φιλοξένησαν στο κατάμεστο κυριολεκτικά βιβλιοπωλείο τους, σε μια παρουσίαση που πρώτη φορά έγινε στο νησί απ' ότι μας είπαν.

Η βραδιά έκλεισε ιδανικά. Σ' ένα απίθανο ουζερί, ψηλά, με την πόλη στα πόδια μας και τα φώτα από τις χαμένες πατρίδες να μας θυμίζουν ότι κάποτε ήταν ελληνικές....
Η επόμενη μέρα και μετά από τις υποχρεώσεις μας στα ΜΜΕ του νησιού, συνεχίστηκε στον Άγιο Ραφαήλ, εκεί προλάβαμε να πάμε μόνο και να προσκυνήσουμε με την Αφροδίτη και τον Γρηγόρη να μας ξεναγούν ακούραστοι και πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί μας τις ομορφιές του τόπου τους που είναι πραγματικά καταπληκτικός Μην φανταστείτε, τίποτα δεν είδαμε, τίποτα από αυτά που θέλαμε, αλλά υπάρχει πάντα και η επόμενη φορά.... (φθινόπωρο θα είναι πάντως, να γλιτώσω από την ζέστη!)
Τέλος κλείσαμε μ' έναν καφέ πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής και αφήσουμε πίσω μας φίλους αγαπημένους, φίλους της καρδιάς που....κοίτα να δεις.... Από το διαδίκτυο ξεκίνησαν!
Αυτό, όπως έχω πει πολλές φορές είναι το μεγάλο μου κέρδος....
Οι παρουσιάσεις για το καλοκαίρι, τέλος λοιπόν. Από το φθινόπωρο πάλι, ελπίζω και εύχομαι να μου δοθεί η ευκαιρία να πάω σε καινούργιους φίλους και να επισκεφθώ ξανά τους παλιούς.
Ο Έρωτας χάρη σε σας, βρίσκεται στην 68η χιλιάδα του και προχωράει ακάθεκτος! Και είναι τέτοια η αίσθηση της αγάπης σας, που μοιάζει με μεθύσι....
Ευχαριστώ.....

19 σχόλια:

  1. Να συγκινηθώ;Να δακρύσω;....
    Αστο καλύτερα και με τα δυο αυτά συναισθήματα!Προτιμώ να χαρώ,να χαμογελάσω ευτυχισμένη και να σου γράψω:ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μέσα από την καρδιά μου,Λένα μου!!!!!Σε ευχαριστώ για τις συζητήσεις μας,τις προσωπικές κουβέντες,τη συναισθηματική βοήθεια τότε πριν 2χρόνια στο cafe του Hondos Center στην Ομόνοια!!!Είσαι Ανθρωπος!Περιμένω την επόμενη φορά μαζί με το Γιώργο και τη γλυκυτάτη Πασχαλία να σας δείξουμε ότι δεν είδατε από τη Λέσβο μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αφροδιτούλα γλυκιά, είναι κλεισμένο το ραντεβού, αλλά είπαμε: Φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όλως τυχαίως έπεσα στη ραδιοφωνική σας συνέντευξη και μόλις που πρόλαβα να σου στείλω τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου από τη Μήθυμνα. Έμεινα με την ελπίδα πως θα επισκεπτόσασταν τον τόπο μας...
    Αν μάθαινα για την παρουσίαση νωρίτερα θα ερχόμουν να σε δω και να σε καλέσω να γνωρίσεις τη Μήθυμνα. Τι κρίμα… το άκουσα εκείνη τη στιγμή.
    Να έρθεις στη Λέσβο πάντως, δίχως να δεις το Μόλυβο (Μήθυμνα) είναι αδιανόητο!!!
    Ελπίζω να ήταν μέσα σ’ αυτά που θέλατε να δείτε και δεν προλάβατε, όμως μιας και λες πως «πάντα υπάρχει και η επόμενη φορά…» σε παροτρύνω να μη το χάσεις.
    Όσο για τη ζέστη, θα διαφωνήσω… Εδώ έχουμε δροσιές.

    Τέλος να σου ευχηθώ καλή συνέχεια επιτυχιών κι ο «Έρωτας» να συνεχίσει ακάθεκτος τις κατακτήσεις του… να φτάσει και να ξεπεράσει το «Ποτάμι»!!!

    Καλές διακοπές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα πάντα είναι αυτά που δεν προλάβαμε τελικά! Μαζί και το απολιθωμένο δάσος και όλα όσα με πληροφόρησε η Αφροδίτη οτι υπάρχουν στο νησί. Όντως είναι πανέμορφο, αλλά όταν μιλάμε για δροσιά.... εννοώ πάντα το Καπανδρίτι μου!
    ΥΓ: Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λένα μου συγνώμη.....απευθύνομαι προς το "Μηθυμναίο":συμφωνώ απόλυτα προς Λέσβος δίχως να δεις το Μόλυβο είναι ανεπίτρεπτο!
    Αλλά πέρα από την παρουσίαση οι κυρίες της λογοτεχνίας μας είχανε να δώσουνε συνεντεύξεις σε 3 διαφορετικούς φορείς των τοπικών ΜΜΕ.Οπότε δεν υπήρχε χρόνος ούτε κατά διάνοια για επίσκεψη στον λατρεμένο μου Μόλυβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γειά σας κα Μαντά
    Από Κύπρο σε Μυτιλήνη, από νησί σε νησί πετάτε .....Τόχουν φαίνεται τα νησιά να αφήνουν αξέχαστες εμπειρίες χα! χα!

    Φιλιά πολλά και ....νησιώτικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λένα μου, εύχομαι καλή ξεκούραση τώρα!!!
    Χαλάρωση, ηρεμία για να έρθει η έμπνευση σαν βροχή με τις πρώτες σταγόνες του φθινοπώρου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με ενθουσιάζει η επιβεβαίωση της Αφροδίτης!
    Να 'σαι καλά Αφροδίτη που κι εσύ λατρεύεις το Μόλυβο αν κι εγώ προτιμώ το Μήθυμνα

    Κρίμα να μην περισσέψει λίγος χρόνος ακόμα να μας επισκεφτούν. Όμως απ' ό,τι διάβασα η προσπάθεια από σένα έγινε. Και πολύ καλά. (Συγχώραμε τον ενικό)
    Θα περιμένουμε την επόμενη φορά και να 'ναι καλοκαίρι για να είμαι κι εγώ εδώ.
    Οπότε, Λένα, νιώθω δικαιωμένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σοφάκι έχω την ιδέα, μένει μόνο η ηρεμία του καλοκαιριού για να την εδραιώσει και με την πρωτη βροχούλα.... Φωτιά στα πλήκτρα! Ελπίζω εσύ να γράφεις πυρετωδώς! Η επιτυχία του Σημαδιού είναι μάλλον....πιεστική για μια καλή συνέχεια!
    Μηθυμναίε, αυτό με το καλοκαίρι είναι ένα θέμα.... Συγχωρήστε μια ....κακομαθημένη στη δροσιά βουνίσια! την αγάπη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και μην ξεχνάμε και την Κρήτη που με φιλοξένησε ακόμα πιο πριν Γιάννα μου! Αλλά τι εμπειρία, τι γέμισμα ψυχής....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Oμολογώ ότι δεν ήταν απλώς ένα ταξίδι επαγγελματικού χαρακτήρα. Ήταν ένα ταξίδι αναψυχής και ουσιαστικής ανθρώπινης επαφής με τον κόσμο της Μυτιλήνης αλλά και με σένα Λένα μου. Ένιωσα ιδιαίτερα ευτυχής που γνώρισα από κοντά την Αφροδίτη καθώς και τον κ. Μουτάφη και το υπέροχο, ζεστό βιβλιοπωλείο του. Και είμαι χαρούμενη που έστω μια φορά είχα αυτή την υπέροχη εμπειρία... Με πολλή αγάπη, Πασχαλία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η αλήθεια είναι Πασχαλία μου, οτι αν εξαιρέσεις την ζέστη (που δεν αντέχω) ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι, στο οποίο γνωρίσαμε όμορφους ανθρώπους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κυρία Μαντά... ή Λένα
    δεν είχα ποτέ πρότυπα ή εμονές με διάσημους ανθρώπους. Με σας όμως είναι σαν να σας ξέρω και να με ξέρετε καλά. Μπορεί βέβαια να φαίνομαι γραφική αλλά ήθελα πολύ να επικοινωνήσω μαζί σας. Δεν βρήκα άλλο τρόπο.
    Μόλις τελείωσα το τελευταίο σας βιβλίο Έρωτας σαν βροχή. Μέαα σε 2 μέρες. Όπως και όλα τα προηγούμενα: Θεανώ, βαλς με 12 θεούς, καφές στην χόβολη (αν θυμάμαι καλά τον τίτλο γιατί είναι το μόνο που δανείστηκα και δεν έχω αγοράσει), η άλλη πλευρά του νομίσματος και φυσικά το σπίτι δίπλα στο ποτάμι...
    Ερωτεύομαι όλα σας τα βιβλία και δεν σηκώνω κεφάλι μέχρι την τελευταία σειρά. Ξεχνάω και σπίτι και δουλειά και σύζυγο και παιδί. Ευτυχώς γι αυτούς τελειώνει γρήγορα και περιμένω σαν εξαρτημένη το επόμενό σας βιβλίο. Διάβασα οτι ετοιμάζετε το: "Τελευταίο τσιγάρο". Σας παρακαλώ γρήγορα!!!
    Ευχαριστώ για όλα.
    Μερόπη Αναγνωστάκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο μπαμπάς μου είναι από τη Μυτιλήνη! ΔΕν γινόταν να έρθετε πέρυσι που πήγα και εγώ :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εδώ δεν καταφέραμε γλυκιά μου να βρεθούμε στην Καλαμάτα! Πολλά φιλιά, καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όπως είδες Μερόπη, μια χαρά τα κατάφερες! Καλώς ήρθες στην παρέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλά λέτε.! Εδώ δεν καταφέραμε να βρεθούμε στην Καλαμάτα. Θα τα καταφέρουμε στη Μυτιλήνη;; ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κυρία Μαντά...Σας ευχαριστώ πολύ για 1 βιβλίο όπως το΄Έρωτας σαν βροχή!Μια από τις πιο ωραίες ιστορίες αγάπης που έχω διαβάσει και που δείχνει πως όταν τα συναισθήματα είναι αληθινά καιβαθιά έχουν μια τετοια απόλυτη δύναμη ώστε να μην υποκύπτουν σε κανένα εμπόδιο όπως το πέρασμα του χρόνου ή ο εγωισμός..Όταν κανείς αγαπά αληθινά τίποτα δεν μπορεί να το κλονίσει αυτο..Γιατι όπως λέει και ο Παύλος:"ορισμένα αισθήματα δεν αλλάζουν."
    Το τέλος που δίνεται σ΄αυτήν την απόλυτα όμορφη ιστορία είναι απλώς υπέροχο!Είναι ένα δώρο τόσο για την Κλαίλια όσο και για τον Παύλο που αφού "έζησαν στην Κόλαση" τώρα πια μπορούν να ζουν μαζί αγαπημένοι και απόλυτα ερωτευμένοι..

    Θα ήθελα όμως να σας κάνω μια ερώτηση! Θα ήθελα ,αν μπορείτε να μου ερμηνεύσετε την τελευταια ερώτηση του Παύλου στην Κλαίλια,στο τέλος του βιβλίου!Γιατι ρωτάει "αν έχουν ελπίδα για ένα διαφορετικό τέλος;" Μα το διαφορετικό τέλος δεν το έχουν δώσει ήδη οι ίδιοι στην ιστορία;
    Φαντάζομαι πως η απορία μου θα σας φανεί μάλλον ανόητη,αλλά καμια φορα κολλάω στις λεπτομέρειες..
    Ήδη σας ευχαριστω πολύ ειλικρινά για το χρόνο που ξοδεύσατε για να διαβάσετε το μήνυμα μου! Ρίτα, 19 ετων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΑ ΜΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΣΑΣ...ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ...
    ΜΕ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΚΕΦΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΗ.
    ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΤΟΣΟ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.
    ΕΦΗ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή