Αν δεν υπήρχε αύριο.... της Μαρίας Τζιρίτα (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Τώρα ξέρω τι θα πείτε! "Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...." Το συγκεκριμένο όμως βιβλίο το παρουσιάζω στην ΔΕΒΘ το προσεχές Σάββατο και γι αυτό προηγήθηκε από άλλα που είναι προς ανάγνωση και δεν ανήκουν στις εκδόσεις Ψυχογιός! Για όλους εσάς λοιπόν που δεν θα είστε μαζί μας, η παρουσίαση, όπως περίπου έχει διαμορφωθεί:

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Στο γραφείο του διευθυντού μιας τράπεζας, συναντιούνται το πρωί της 1ης Απριλίου 2009, τέσσερις άνθρωποι. Ο Μιχάλης, διευθυντής του καταστήματος, ο Γιάννης Αλεξίου πελάτης από τους πιο καλούς, η Μαριλένα ταμίας και η Κατερίνα υπάλληλος γενικών καθηκόντων. Απρόκλητα και απροσδόκητα στο γραφείο εισβάλει κάποιος Κυριακού με περίεργη εμφάνιση και αλλόκοτα ρούχα. Πριν προλάβει κανείς να πει ή να κάνει οτιδήποτε, μια τρομερή έκρηξη και όλα πνίγονται στον καπνό και στα ερείπια. Οι πέντε άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι και σίγουροι ότι θα πεθάνουν, παρ’ όλο που κανείς τους δεν είναι σοβαρά τραυματισμένος πλην του Κυριακού που καταλαβαίνοντας το τέλος του, τους αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό. Είναι επιστήμονας και γνωρίζει ότι σε 16 μήνες από εκείνη την ημέρα, ο πλανήτης Λεβιάθαν θα κτυπήσει τη γη επιφέροντας την ολοκληρωτική της καταστροφή. Τους συμβουλεύει πριν πεθάνει, να κάνουν μέσα στους επόμενους μήνες όσα δεν πρόλαβαν να κάνουν και το κυριότερο να μην αποκαλύψουν σε κανέναν το μυστικό γιατί κινδυνεύουν να δολοφονηθούν από εκείνους που δεν θέλουν να διαρρεύσει το μυστικό. Όταν οι τέσσερις άνθρωποι απεγκλωβίζονται πρέπει να συνεχίσουν την ζωή τους γνωρίζοντας και αμφιβάλλοντας ταυτόχρονα, αν όσα άκουσαν ήταν λόγια ενός παράφρονα.

Η Κατερίνα είναι πρόσφατα χωρισμένη και μητέρα δύο παιδιών. Το διαζύγιο είναι το όπλο με το οποίο νομίζει ότι κρατάει τον πρώην σύζυγό της και δεν συνειδητοποιεί ότι τελικά έχει στραφεί εναντίον της, αφού την εμποδίζει να προχωρήσει τη ζωή της, να βρει τις ισορροπίες της και επιδεινώνει τη σχέση με τα παιδιά της.

Ο Γιάννης Αλεξίου είναι ένας άντρας γοητευτικός, αλλά χαμένος σε μια ανούσια ζωή γεμάτη αδιάφορες γυναίκες και δεν συνειδητοποιεί το βαθύ τραύμα που του άφησε η εγκατάλειψή του από την μητέρα του όταν ήταν παιδί.

Ο Μιχάλης, είναι ένας άντρας που μόλις έχει μάθει ότι πάσχει από καρκίνο και το κρύβει τόσο από την γυναίκα του που λατρεύει, όσο και από την κόρη του, που η επανάστασή της στην εφηβεία τον έχει κάνει να την διώξει και να έχει απομακρυνθεί από κοντά της.

Η τέταρτη της παράξενης παρέας η Μαριλένα, είναι μια νέα κοπέλα 22 χρόνων που η μικρή ζωή της δεν κρύβει μυστικά, ούτε πληγές, μόνο την επιθυμία να παντρευτεί κάποιον που να της εξασφαλίσει μια άνετη ζωή. Και οι τέσσερις δεν θα είναι ποτέ ίδιοι μετά την αποκάλυψη εκείνης της τρομερής στιγμής μετά την έκρηξη από τον Κυριακού.

Κι ενώ όλοι αρνούνται να πιστέψουν, τους είναι πιο εύκολο να αποδώσουν στην παράνοια τα λόγια του άντρα, κάποια σημάδια, θα τους κάνουν να πεισθούν για την αλήθεια των λόγων του και τότε όλα ανατρέπονται.

Επαναπροσδιορισμός ζωής και στόχων είναι ο ορισμός όσων μυστικών διεργασιών συμβαίνουν μέσα τους και τους οδηγούν σε μια τεράστια αλλαγή. Η επίγνωση του οριστικού τέλους, επιδρά ανατρεπτικά σε όσα μέχρι εκείνη τη στιγμή πρεσβεύουν. Ένα πανί μοιάζει να σκίζεται βίαια μπροστά από τα μάτια τους και είναι αυτό που τους εμπόδιζε να δουν τα πράγματα όπως ίσως θα έπρεπε να τα βλέπει όλος ο κόσμος για να γίνει καλύτερος.

Το βιβλίο μοιάζει να έχει στηθεί ολόκληρο γύρω από μια φράση του Τζιμ Μόρισον που υπάρχει στην πρώτη-πρώτη σελίδα του βιβλίου: «Όλοι μας την ζωή ιδρώνουμε και κάνουμε οικονομίες, έναν τάφο για να χτίσουμε που θα μας καταπιεί….»

Φυσικά η δική μου αφήγηση σταματά εδώ και σας βεβαιώ ότι όσα κι αν είπα δεν αποδίδουν στο ελάχιστο όσα το βιβλίο επιτυγχάνει να περάσει στον αναγνώστη, ούτε τις μυριάδες ανατροπές που ξαφνιάζουν και αυξάνουν προδευτικά την αγωνία για την εξέλιξη.

Όταν για καθέναν από εμάς δεν υπάρχει «αύριο» και το γνωρίζουμε, το «σήμερα» αποκτά μια νέα διάσταση, γίνεται πραγματικά πολύτιμο, ανεκτίμητο και αυτό είναι από τα κύρια μηνύματα του βιβλίου.

Είναι βασικό να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι δεν χρειάζεται να υποστούμε ένα μεγάλο σοκ για ν’ αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για το πόσο σύντομη τελικά είναι η ζωή μας. Αυτή η επίγνωση, θα μας έκανε όλους πολύ καλύτερους ανθρώπους και αυτό είναι που επιχειρεί η Μαρία να δώσει, μέσα από μια ιστορία καλογραμμένη και εξαιρετικά πρωτότυπη.

Το «Αν δεν υπήρχε αύριο» δεν είναι απλώς ένας τίτλος βιβλίου. Είναι αυτό που θα έπρεπε όλοι μας να σκεφτόμαστε και να πράττουμε σύμφωνα με αυτή την απλή φράση. Διαβάζοντας το βιβλίο, μου εδραιώθηκε αυτό που πιστεύω και εγώ. Η ζωή που ζούμε είναι μοναδική. Δεν είναι η…. πρόβα. Δεν έχουμε άλλη μια στην διάθεσή μας για να διορθώσουμε τα λάθη της προηγούμενης. Το μόνο που έχουμε στην διάθεσή μας είναι το υπέροχο σήμερα!

«Αν δεν υπήρχε αύριο» λοιπόν, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με την ίδια την συγγραφέα. Για την Μαρία Τζιρίτα, υπάρχει και αύριο και μεθαύριο και συνέχεια! Το γόνιμο μυαλό της και η συχνή παρουσία της στα εκδοτικά δρώμενα, είναι τα εχέγγυα για την επιτυχημένη συνέχειά της.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα:

Η Μαρία Τζιρίτα, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, και ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.

Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://mariatzirita.blogspot.com/