ΔΕΒΘ μέχρι τέλους!

Αν νομισατε οτι ξεμπέρδεψα με την Ξάνθη...λυπάμαι. Την επόμενη μέρα (Παρασκευή) πήραμε πάλι το αυτοκίνητο, γιατί αυτή τη φορά σειρά είχε το 2ο Λύκειο Ξάνθης με το οποίο ατυχείς συγκυρίες, είχαν αναβάλει αρκετές φορές την παρουσία μου εκεί. Με περίμενε η κυρία Στεφανίδου , η οποία ήταν υπέυθυνη γι αυτό το πρόγραμμα και πάρα πολλά παιδιά από τις τρεις τάξεις του Λυκείου, παρ' όλο που η τρίτη Λυκείου υποτίθεται οτι θ' απουσίαζε λόγο προετοιμασίας για τις Πανελλαδικές. Τα παιδιά όμως, έκαναν ένα διάλειμμα και μου έδωσαν την χαρά της παρουσίας τους. Είχαν διαβάσει όλα τα βιβλία μου και το καθένα είχε έτοιμες τις ερωτήσεις που θα μου έκανε. Στους τοίχους σε κολλάζ, οτι με αφορούσε, από συνεντεύξεις μέχρι φωτογραφίες από το διαδίκτυο και τα περιοδικά. Αν δεν με πίεζε ο χρόνος λόγο της έκθεσης, ίσως να ήμουν ακόμα εκεί και να συζητούσαμε, με το ζόρι έφυγα μετά από δύο και πλέον ώρες συζήτησης!

Η συζήτηση σε πλήρη εξέλιξη!

Οι απορίες των παιδιών αφορούσαν όχι μόνο το περιεχόμενο των βιβλίων μου, αλλά γενικότερα τους τρόπους που ένα βιβλίο εκδίδεται, την διαδρομή που διανύει από τα χέρια του συγγραφέα μέχρι τον εκδότη και από εκεί στο κοινό.

Φυσικά ακολούθησε η διαδικασία υπογραφής κάποιων βιβλίων μου και.... κουβεντούλα κατ' ιδίαν με κάποιες κοπέλες!

Γεμάτη και εκείνη η μέρα που συνεχίστηκε στην έκθεση....

Από δω και πέρα οι μνήμες μπερδεύονται επικίνδυνα... Όταν μπαίνεις σε μια έκθεση το πρώτο που χάνεις είναι η  αίσθηση του χρόνου. Δεν ξέρεις αν είναι μέρα ή νύχτα, αν έξω βρέχει ή έχει ήλιο. Η συγκεκριμένη είχε και ένα πρόβλημα με την ζέστη που τσάκισε τα νεύρα και των πιο ψύχραιμων κι εγώ δεν είμαι από αυτούς! επίσης δεν θα έλεγα οτι έμοιαζε με την περσινή και σ' αυτό δεν ξέρω τι έφταιξε, αλλά διαπίστωσα οτι και ο κόσμος ήταν σημαντικά λιγότερος και συγγραφείς έλειπαν που περίμενα να δω και βιβλιοκριτικοί δεν ήρθαν και γενικά η αίσθηση ήταν κοινή και μιλούσε για ένα υποτονικό κλίμα.... Φυσικά φέτος η έκθεση πραγματοποιήθηκε ένα μήνα νωρίτερα για να μην πέσει πάνω σε εξεταστικές, εξετάσεις και....βόλτες στην παραλία, αλλά μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα έφερε. Ίσως έφταιξε η λιτότητα και η έλλειψη διαφήμισης, ίσως η μεγάλη γιορτή της Παρασκευής και ο μεγάλος ποδοσφαιρικός αγώνας του Σαββάτου, πάντως η γεύση δεν ήταν η ίδια...

Πάντως στο δικό μας περίπτερο, των εκδόσεων Ψυχογιός, οι συγγραφείς έδωσαν δυναμικό παρόν σε καθημερινή βάση....

Για του λόγου το αληθές.....

από αριστερά: Σόφη Θεοδωρίδου, Έλενα Αρτζανίδου, Σοφία Βόϊκου, Γιώτα Φώτου, Μαρία Τζιρίτα, Πένυ Παπαδάκη και όρθια η αφεντιά μου. Εκτός από τις ... εμφανιζόμενες, παρόν και ο κ. Πολυράκης σε καθημερινή βάση στην έκθεση για να συνομιλεί με το αναγνωστικό κοινό. Λίγο πριν, είχε φύγει η Πασχαλία Τραυλού που ήρθε για να παρουσιάσει το βιβλίο της Σ. Θεοδωρίδου Η νύφη φορούσε μαύρα, ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου και ο Νίκος Πιλάβιος που στην παιδική γωνιά παρουσίασε τον Παραμυθά του....

Να και η φωτογραφία από την παρουσιάση της Νύφης, ενός εκπληκτικού βιβλίου για το οποιο επιφυλλάσσομαι για εκτεταμένη ανάρτηση!

Φυσικά ακολούθησαν και άλλες παρουσιάσεις όπως της Μαρίας Τζιρίτα και του νέου βιβλίου της Αν δεν υπήρχε αύριο και της Πένυς Παπαδάκη με το βιβλίο της Παιχνίδια ζωής.

Αν δεν υπήρχε αύριο....













Παιχνίδια ζωής....

Με τον Δημήτρη Μουρατίδη, από το κανάλι Πανόραμα και την εκπομπή Σελιδοδείκτης. Μια πολύ όμορφη συνέντευξη που αποδεικνύει πόσο εποικοδομητικά μιλάς μ' έναν δημοσιογράφο, όταν ξέρει άριστα το θέμα του....

Λάζαρος και Μάκης! Δύο από τα επτά αστέρια των εκδόσεων Ψυχογιός στο τμήμα πωλήσεων που αποδεικνλυουν αυτό που πιστεύω: Τίποτα τυχαίο.....

Στις εκδόσεις Ψυχογιός η επιτυχία είναι προσωπική υπόθεση όλων και όχι ατομική....

Με την λατρεμένη μου Κατερίνα Μαγουνάκη. Από μια μοναδική και ανεπανάληπτη συνέντευξη ξεκίνησαν όλα, σε μια μεγάλη αγάπη κατέληξαν....

Φυσικά στο περίπτερο επί καθημερινής βάσεων και η Υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων κ. Πόπη Γαλάτουλα μαζί με την βοηθό της Ελένη Βαζούρα, η Υπεύθυνη Marketing κ. Κλειώ Ζαχαριάδη, η νέα μας υπεύθυνη πωλήσεων κυρία Ευγενία Σουρλαντζή, (που δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη) και επιπλέον το νέο αίμα των εκδόσεων. Χάρης και Νίκος Ψυχογιός που ο εκδότης μου έχει κάθε λόγο να καμαρώνει για τους άξιους συνεχιστές του έργου του, όταν έρθει η ώρα (αργεί πολύ ακόμα) να παραδώσει στα χέρια τους το τιμόνι.

Η 7η ΔΕΒΘ τελείωσε. Ότι γεύση κι αν άφησε, εγώ εύχομαι ο θεσμός αυτός να συνεχιστεί και κυρίως να δυναμώσει. Κάθε τι που γίνεται για το βιβλίο, έχει την ανάγκη στήριξης όλων μας.... Και του χρόνου!