Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



17 Μαΐου 2010

Η νύφη φορούσε μαύρα.... της Σόφης Θεοδωρίδου (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Είναι βιβλία που σου κόβουν την ανάσα… που στοιχειώνουν και τα όνειρά σου ακόμα, που δεν μπορείς να τ ’αφήσεις από τα χέρια σου, κι όταν αυτό πρέπει να γίνει, αόρατα σχοινιά σε τραβούν πάλι στις σελίδες τους. Έχεις την αίσθηση ότι οι ήρωες μιλούν μόνο για σένα, μόνο σε σένα. Για ένα τέτοιο βιβλίο θα σας μιλήσω σήμερα με νωπές τις μνήμες από την συγκλονιστική εμπειρία που ήταν η ανάγνωσή του. Όσοι με ξέρετε καλά, καταλαβαίνετε από τα όσα είπα, ότι δεν μιλάμε για βιβλίο, αλλά για αριστούργημα!

Λίγα λόγια για το βιβλίο....

Η Αντριανή ξεκινάει το 22 μαζί με άλλους πρόσφυγες για την Ελλάδα. Μην πείτε μέσα σας: «Ωχ άλλο ένα βιβλίο για την Μικρασιατική καταστροφή», γιατί δεν είναι αυτό που φαντάζεστε!
Η Αντριανή έχει χάσει τον άντρα και τους γονείς της και έρχεται στην Μακεδονία μέσα σ’ ένα μπουλούκι προσφύγων, χωρίς να ξέρει κανέναν και χωρίς να έχει κανένα δικό της. Με τις ανταλλαγές των πληθυσμών εγκαθίσταται σ’ ένα χωριό που θα παλέψουν σκληρά για να κάνουν δικό τους παλεύοντας με τους ντόπιους που κι αυτοί ξεριζώνονται και στέλνονται με το ζόρι στην Ανατολή. Την παίρνουν υπό την προστασία τους ένα ζευγάρι Ποντίων και μαζί και η Ατροπία, η γιάτρισσα του χωριού τους, που συγκεντρώνει έναν ανομοιογενή πληθυσμό, από Πόντιους, Τούρκους, Έλληνες, ακόμα και Αρμένιους.
Η Αντριανή με την καρδιά βαριά από το πένθος της για όσους άφησε νεκρούς πίσω της, με την φρίκη του ξεριζωμού, διαπιστώνει ότι η καρδιά, όσο χτυπάει, διεκδικεί κόντρα στο μυαλό και στην λογική. Όταν ο Τουρκόφωνος Άρης με την Ηράκλεια δύναμη την ζητήσει για γυναίκα του, όλοι θα την πιέσουν να δεχτεί, αλλά εκείνη ξέρει ότι η αποδοχή στην πρόταση του γάμου ξεκινάει από την ίδια την ψυχή της. Ο Άρης είναι κι αυτός χήρος, η γυναίκα του χάθηκε πάνω στο κακό του ξεριζωμού και είναι ερωτευμένος μαζί της. Οι δύο νέοι στήνουν το σπιτικό τους σ’ ένα από τα σπίτια του χωριού και παίρνουν μεγαλύτερο κλήρο στη γη, σαν νιόπαντρο ζευγάρι που θα κάνει οικογένεια. Κανείς δεν θα ξεχάσει όμως και κυρίως η μοίρα, ότι η Αντριανή πήγε νύφη φορώντας το μαύρο φόρεμα του πένθους της …
Μελανό σημείο στη νέα της ζωή τα πεθερικά της που φυσικά ζουν μαζί τους και η ίδια η εποχή, που θέλει την γυναίκα ν’ αξίζει λιγότερο από το τελευταίο ζωντανό. Η αγάπη του Άρη την κάνει ν’ αντέχει, να συνεχίζει παρ’ όλη την κακή συμπεριφορά της πεθεράς της, παρ’ όλη την πλήρη υποταγή του άντρα της στους γονείς του. Οι στιγμές της νύχτας στο μικρό τους δωμάτιο είναι η αποζημίωση και η δύναμή της…. Παράλληλα η γριά Ατροπία, μαθαίνει στην νεαρή κοπέλα όλα τα μυστικά για τα βοτάνια που ξέρει η ίδια και που σώζουν κόσμο.
Ο γιος του Άρη και της Αντριανής δεν θ’ αλλάξει την θέση της, αλλά θα γεμίσει ευτυχία την καρδιά της, μέχρι την τραγική στιγμή που θα εμφανιστεί η πρώτη γυναίκα του Άρη για να τον διεκδικήσει. Από κείνη τη στιγμή η ζωή της Αντριανής θ’ αλλάξει εντελώς, μια νέα γυναίκα γεννιέται μέσα της, αποφασισμένη να επιβιώσει σε μια κοινωνία που είναι φτιαγμένη από άντρες μόνο για άντρες….
Δεν σας είπα τίποτα, ειλικρινά. Είναι αδύνατον να κάνεις μια περίληψη αυτού του έπους. Η πρωτοεμφανιζόμενη Σόφη Θεοδωρίδου, δημιούργησε ένα μικρό διαμάντι που δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αφήσει ασυγκίνητο ούτε έναν αναγνώστη. Η ιστορία της Ελλάδας, οι συνθήκες της εποχής, οι χαρακτήρες, όλα έχουν δοθεί με περιγραφές που κόβουν την ανάσα. Οι ανατροπές και τα χτυπήματα της μοίρας, θα κρατήσουν δέσμιο τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα και το σφίξιμο στο λαιμό και στο στομάχι σύντροφος της ανάγνωσης. Η πάλη της Αντριανής με τον κοινωνικό περίγυρο, με την αδικία, με τον ίδιο Τον Θεό, μεγαλειώδης, δίνει μαθήματα ζωής.
Η γραφή της Θεοδωρίδου είναι εκπληκτικής ομορφιάς και αξιοπρέπειας, οι περιγραφές της, έχεις την αίσθηση ότι στήνουν μπροστά σου την οθόνη για να ζωντανέψει το δημιούργημά της. Η Ελληνική γλώσσα γυαλίζει πεντακάθαρη μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, χωρίς ούτε μια λέξη περιττή, χωρίς πονηρά τεχνάσματα. Για μέρες αφού το τελίωσα, δεν μπορούσα ν' αρχίσω να διαβάζω κάτι άλλο, μην τυχόν και έχανα αυτή την αίσθηση που μου άφησε, μην τυχόν και φύγει η Αντριανή από μέσα μου…
Ότι κι αν κάνετε, μην χάσετε αυτό το βιβλίο!

Λίγα λόγια για την συγγραφέα....
Η Σόφη Θεοδωρίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε σ' ένα μικρό χωριό της Αλμωπίας, μιας μικρής επαρχίας του Νομού Πέλλας. Σπούδασε νηπιαγωγός στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται σε δημόσιο σχολείο της περιοχής απ' όπου κατάγεται και όπου ζει με την οικογένειά της. Αγαπημένες της ασχολίες είναι το διάβασμα, η ζωγραφική και, εδώ και λίγο καιρό, το γράψιμο. Είναι παντρεμένη και έχει δυο γιους. Η ΝΥΦΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΑΥΡΑ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.


Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://sofitheodoridou.blogspot.com/

27 σχόλια:

  1. λοιπόν....
    αυτό το βιβλίο το έχει πιάσει η άκρη του ματιού μου πολλές φορές τώρα τελευταία!!! δεν το έχω πάρει στα χέρια μου οφείλω να ομολογήσω...

    ίσως επειδή θα γίνω νύφη και ο τίτλος δεν μου "έκανε".............

    τώρα όμως μπαίνει στα υπ'όψιν!!!!

    ΥΓ: διάβασα στα γρήγορα τις πρώτες 130 σελίδες του "τσιγάρου" σου.... σήμερα θέλω να το τελειώσω...................
    τρέλα είναι!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λένα το ξέρεις πως θα παρουσιάσω το βιβλίο σου "το τελευταίο τσιγάρο" στη Λάρνακα; Το διαβάζω και είμαι περίπου στη μέση. Όσο για το βιβλίο που παρουσιάζεις "νύφη στα μαύρα" εύχομαι καλοτάξιδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλό απόγευμα Λένα μας. Το βιβλίο μπήκε στην λίστα του Καλοκαιριού!! Είδα ότι έρχεσαι Κύπρο!!! Πολύ το χάρηκα!!! Σε περιμένω!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ζαχαρένια μου, με το καλό! Πάντα ένα χαμόγελο η ζωήσ ου! Όσο για το βιβλίο, νομίζω οτι θα το ξετρελλαθείς!!!
    Γιόλα μου, μόλις χθες το είδα και δεν ξέρεις πόση χαρά μου έδωσε το γεγονός οτι θα παρουσιάσεις εσύ το Τσιγάρο και θα έχω την χαρά να σε ξαναδώ!
    Γιάννα: Καλή αντάμωση! Δεν βλέπω την ώρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μόλις πήρα στα χερια μου το τσιγάρο! Το ξεκινώ αμέσως...Ήδη ξετρελάθηκα από τη μυρουδιά των χαρτινων φύλλων ξεφυλλίζοντάς το!!!!!!(μα τι συνήθειο κι αυτό)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το διαβάζω τώρα. Βρίσκομαι περίπου στη μέση. Είναι υπέροχο.
    Τούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. elenian: Γι αυτή την αίσθηση, νομίζω οτι το ηλεκτρονικό βιβλίο δεν θα με κερδίσει ποτέ!Καλή ανάγνωση!
    Τούλα: Χαίρομαι όταν προτείνω βιβλία που αρέσουν!Η νύφη ήταν μια αποκάλυψη για μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λένα μου,
    ξέρεις βέβαια ότι η...απόσταση δεν βοηθάει για άμεση επικοινωνία...
    μα και τούτος ο καιρός είναι δύσκολος για μένα=χρόνος μηδέν!!!
    Μη σε ξεχάσω,λοιπόν, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στη γιορτή σου που έρχεται γρήγορα...
    και τα υπόλοιπα θα τα πούμε (γράψουμε) ...μόνο λίγη υπομονή.
    Και βέβαια "καλοτάξιδο" το βιβλίο, όπως και ΟΛΑ τα βιβλία που αξίζουν.
    Πάντα με αγάπη,
    Υιώτα
    Αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αστοριανή μου σ' ευχαριστώ πολύ! Να χαίρεσαι κι εσύ όσους αγαπάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λένα μου, σ' ευχαριστώ για την τόσο όμορφη και εκτενή παρουσίαση του βιβλίου μου στο blog σου, το οποίο ξέρω πως είναι από αυτά που οι επισκέψεις είναι ατελείωτες. Πραγματικά η πράξη σου αυτή δείχνει πόσο μεγάλη καρδιά έχεις, πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο στην εποχή που ζούμε. Σ' ευχαριστώ και πάλι απ' τα βάθη της ψυχής μου,κι εύχομαι το καινούριο σου βιβλίο, το τελευταίο τσιγάρο, να έχει- που είμαι βέβαιη - την επιτυχία όλων των προηγούμενων. Σε λίγο θα ξεκινήσω το διάβασμά του και υπόσχομαι εκτενή σχόλια με το που θα το τελειώσω... Τελειώνοντας θέλω να σου δώσω τις ευχές μου για την αυριανή γιορτή σου. Να είσαι πάντα γερή, ευτυχισμένη και δημιουργική για να χαρίζεις και σ' εμάς που σε διαβάζουμε στιγμές απόλαυσης.

    Σόφη Θεοδωρίδου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σοφάκι το βιβλίο σου το αγάπησα, μιλάω γι αυτό όπου σταθώ και όπου βρεθώ και με καμάρι το κάνω δώρο σε φίλους που αγαπούν το διάβασμα! Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΛΕΝΑ ΜΟΥ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΩ.ΧΤΕΣ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ "ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ".ΑΠΛΑ "ΤΕΛΕΙΟ".ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΟ ΚΑΙ ΑΣ ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ.ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΑΣ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ.ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ "ΒΓΗΚΑ"ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΔΩΡΑ ΑΠΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΛΕΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΗΝ ΘΕΑΝΩ!ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΕΝΑ ΕΝΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΟΥ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΚΥΛΑΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ.ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΝΙΑΤΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κ. Μαντά το βιβλίο που προτείνετε είναι καταπληκτικο!!!Το αρχισα πριν 3 μέρες και εχω ξετρελαθεί. Περιμένω πως και πως να τελειώσω με τις δουλειές μου γοα να το συνεχείσω. Δε σας κρύβω πως εδώ και καιρό μου έχει τρυπώσει η ιδέα να γράψω και εγώ ένα βιβλίο και ήδη έχω κάνει την αρχή. Βιβλία σα την νύφη και σα την Θεανώ με ωθούν ακόμη περισσότερη στην συγγραφική αναζήτηση...
    Σας εύχομαι πάντα επιτυχίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κ. Μαντά το βιβλίο που προτείνετε είναι καταπληκτικο!!!Το αρχισα πριν 3 μέρες και εχω ξετρελαθεί. Περιμένω πως και πως να τελειώσω με τις δουλειές μου για να το συνεχείσω. Δε σας κρύβω πως εδώ και καιρό μου έχει τρυπώσει η ιδέα να γράψω και εγώ ένα βιβλίο και ήδη έχω κάνει την αρχή. Βιβλία σα την νύφη και σα την Θεανώ με ωθούν ακόμη περισσότερο στην συγγραφική αναζήτηση...
    Σας εύχομαι πάντα επιτυχίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κυρία Θεοδωρίδου, μόλις τελείωσα το βιβλίο σας "Η νύφη φορούσε μαύρα". Είμαι απο τους ανθρώπους που διαβάζουν πολύ λίγο και αυτό είναι που με κάνει όταν μου κάνουν δώρο ένα βιβλίο να ταυτίζομαι και να "φανατίζομαι" με το περιεχόμενο. Απο σήμερα θα "ξεσκονίσω" ότι βιβλίο υπάρχει για τον ξεριζωμό των Ποντίων μιας και η ημιμάθειά μου με έκανε πάντα να λέω γνώμες και απόψεις άσχετες απο την πραγματικότητα που έζησαν αυτοί οι άνθρωποι. Σας ευχαριστώ που γράψατε αυτό το βιβλίο!!! Ελεονώρα Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η κυρία Θεοδωρίδου θα χαρεί πολύ με την κριτική σας και θα την ενημερώσω σχετικά. Πραγματικά ήταν ένα θαυμάσιο βιβλίο! Και έχετε δίκιο για το πόσα μπορείς να μάθεις από ένα μυθιστόρημα ή να σου δώσει το έναυσμα για να μάθεις περισσότερα! το ίδιο έπαθα κι εγώ με τις Κόρες της Λησμονιάς που μου έμαθαν τόσα πολλά για μια σκοτεινή περίοδο της ιστορίας μας, αυτή του εμφυλίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα κυρία Μαντά. Χθές τελείωσα και ένα δικό σας αριστούργημα την Λύκαινα της Πόλης. Είμαι πλουσιότερη σε μηνύματα ζωής όπως "Δύναμη-Θάρρος-Πίστη-Αγάπη χωρίς όρια-Πάλη για όσα πιστεύουμε και ας είμαστε κατά τον αντρικό κόσμο πιο αδύναμες... Σας ευχαριστώ για το "ξύπνημα" του νου και των αισθήσεων!!Ελεονώρα Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ελεονώρα Β: Σας ευχαριστώ θερμά που ξεχωρίσατε ένα βιβλίο που κι εγώ αγαπώ και μια ηρωίδα που λάτρεψα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα, Λένα μου! Μόλις διάβασα το σχόλιο της Ελεονώρας, το οποίο μου έστειλαν από τον ΨΥΧΟΓΙΟ και στους οποίους είχες την καλοσύνη να το στείλεις. Σ' ευχαριστώ και πάλι που φιλοξένησες το βιβλίο μου, όπως θέλω να ευχαριστήσω και την αναγνώστρια και όσους άλλους μπήκαν στον κόπο να το διαβάσουν και να γράψουν κάτι γι' αυτό. Να είστε όλοι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κ ΜΑΝΤΑ!!ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΆΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΙ ΕΓΩ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΕΠΙΑΣΑ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ!!!ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΡΙΖΩΜΟ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΕΝ ΑΠΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟΣΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ!!ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ Κ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΣΑΝ ΕΣΑΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πόλεμος, θλίψη , ξεριζωμός, ελπίδα, ήθη , άτυποι κανόνες. Όλα σκιαγραφούνται με τρόπο γλαφυρό και συνάμα δίχως υπερβολές.
    Ένα ταξίδι από την μικρασιατική καταστροφή μέχρι τους Γερμανούς, τον εμφύλιο, τη δικτατορία μέσα από το φόντο μιας τοπικής κοινωνίας προσφύγων .
    Κι εκεί μέσα ο έρωτας που έρχεται σε σύγκρουση με τα θέλω και τα πρέπει.
    Με μετέφερε στο παρελθόν, που δεν έζησα!Υπέροχο!!
    Όσο για τα δικά σας βιβλία κα Μαντά τα έχω διαβάσει σχεδόν όλα.Αγαπημένο μου η Θεανώ, εξίσου ωραίο και το τελευταίο τσιγάρο.
    Κάθε φορά που διαβάζω ένα βιβλίο γράφω κάτι δικό μου στο οπισθόφυλλο.
    Για το τσιγάρο ήταν το εξής:
    ...γιατί η αγάπη δεν είναι θέμα σχέσεων και τίτλων, είναι πράξη.
    Για να κατανοήσουμε πως τα ενδοοικογενειακά προβλήματα επηρεάζουν τον ψυχικό παιδικό κόσμο, ότι τα παιδιά κάποτε καταλαβαίνουν κ βλέπουν την αλήθεια πιο καθαρά από τους μεγάλους..
    Για να αγαπήσουμε το σώμα και την ψυχή μας και να φροντίσουμε και τα δύο
    και τέλος για να πιστέψουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, ότι κάποιος έχει επίγνωση των πράξεων μας και κάθε σφάλμα έχει και το αντίτιμό του αλλά και μια ευκαιρία να αρχίσουν όλα από την αρχή.

    Ελπίζω σύντομα να διαβάσω και το Χειροκρότημα!
    Συνεχίστε να γράφετε γιατί το γράψιμο και η ανάγνωση είναι ταξίδια μαγευτικά.
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αννα: Ευχαριστώ, χαίρομαι που σας άρεσε το βιβλίο της Σόφης και πραγματικά συμφωνώ μαζί σας γι αυτά τα ταξίδια ψυχής που μας χαρίζουν τα βιβλία. Καλό καλοκαίρι σας εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. γεια σου λενα μαντα η νυφη τησ σοφησ θεοδωριδου δεν χρειαζεται πολλα λογια ειναι εανα εποσ σοφη θεοδωριδου εγραψεσ ενα εποσ θερμα συγχαρητηρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. καταπληκτικο!!!αλλά ένα σημείο που δεν μου άρεσε είναι η επιλογή του Άρη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Συμφωνώ κ. Μαντά. Το βιβλίο της κ. Θεοδωρίδου είναι Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟ!!! Συγκινητικό και αναπάντεχο...Πολλές φορές με έκανε να δακρύσω και πολύ λίγα βιβλία το καταφέρνουν πια αυτό. Το μεγαλύτερο προτέρημα για μένα είναι η γλώσσα γραφής που είναι τόσο σμιλεμένη χωρίς να δείχνει επιτήδευμένη, τόσο αφηγηματική...Οι περιγραφές της πολλές φορές με ανατρίχιαζαν και τα χέρια μου δεν μπορούσαν να αφήσουν αυτό το αριστούργημα. Η Αντριανή, η ηρωίδα του βιβλίου, είναι μια γυναίκα προς μίμηση. Μια γυναίκα ερωτευμένη, μια αγωνίστρια, μα πάνω απ' όλα ΜΑΝΑ. Το συστήνω ανεπιφύλαχτα!!!
    Δέσποινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή