Και μια και μίλησα για εκείνη, είναι ώρα να σας εκμυστηρευτώ κάτι που ξέρουν μόνο οι δικοί μου άνθρωποι.... Στα δύσκολα της ζωής μου, όσα κι αν ήταν και όσο σοβαρά κι αν υπήρξαν, μία ήταν πάντα η...θεραπεία μου. Η "Λωξάνδρα".... Είτε την διάβαζα είτε την έβλεπα στην πιο άρτια μεταφορά λογοτεχνικού έργου που έχει γίνει ποτέ για την μικρή οθόνη.... Όμορφες εποχές της τηλεόρασης. ...
Σ' ένα από τα επεισόδια λοιπόν, ο Δημητρός, άνδρας της Λωξάνδρας, που τον υποδύθηκε εκπληκτικά ο Γιάννης Αργύρης, λέει μια ιστορία που προστέθηκε στην τηλεοπτική της μεταφορά από τον Μάκη Αντωνόπουλο που γνώρισα στην Κύπρο. Λέει λοιπόν ο Δημητρός:
"Το παν είναι η υγεία. Όλα τα άλλα είναι μηδενικά.... Όταν έχεις την υγεία, έχεις το 1.... Όταν έχεις τα πλούτη προσθέτεις και ένα μηδενικό και γίνεται 10. Όταν έχεις την δόξα, προσθέτεις άλλο ένα μηδενικό και γίνεται 100. Όταν έχεις και τις τιμές, προσθέτεις και το τρίτο μηδενικό και γίνεται 1000 . Όταν όμως σου λείψει το 1, τότε σου μένουν μόνο τα μηδενικά...."
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο επίκαιρο είναι αυτό το μικρό κομμάτι και πόσο όλοι μας πρέπει να το θυμόμαστε, κάθε στιγμή..... Ίσως να μας έκανε καλύτερους ανθρώπους....
Είμαι και επηρεασμένη απ' όσα συνέβησαν αυτή την περίεργη βδομάδα στη ζωή μου, που ήρθα αντιμέτωπη με την κακία, την αχαριστία, τον φθόνο και την εμπάθεια που δεν θέλεις να τα περιμένεις από οικείους ή συγγενείς.... Και ειδικά όταν ένας άνθρωπος έφυγε, όταν ένας θάνατος θα έπρεπε να μας κάνει να συνειδητοποιούμε πόσο λίγο αξίζουν όλα μπροστά στην ίδια την ζωή.... Δεν βαριέστε.... Είπαμε, πίσω όλα.... Μια νέα βδομάδα αρχίζει....
Πόσο σας καταλαβαίνω κ.Μαντά αλλά εδώ στην περιοχή μας λέμε "με συγκενή φάε και πιές αλλά αλισβερίσι μην έχεις"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα όσα περιγράφετε ειδικά αυτά τις τελευταίας παραγράφου αισθάνομαι οτι ειναι σα να μιλάτε για εμάς, για όλους μας, για όλο το κόσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοιώθω πως φωνάζετε για μιας, για όλους μας, για όλους όσους έχουν δεχθεί αχαριστία από ανθρωπους που θα έπρεπε πάνω απ' όλα να σέβονται τη λέξη συγγένεια.
Όχι φυσικά πως οι συγγενείς είναι υποχρεωμένοι να αγαπούν οφείλουν όπως να σέβονται... και ειδικά όταν έχουν να κάνουν με πένθιμες περιπτώσεις... αν και στις ευχάριστες το ίδιο συμβαίνει πολλές φορές! Αν κάποιος θέλει να "φαγωθεί" θα το κάνει μη μπορώντας να ελέγξει τον εαυτό του.
Θα ήθελα να κλείσω το σχόλιό μου με το καλύτερο τρόπο που κλείσατε και εσείς την ανάρτησή σας: " Δεν βαριέστε.... Είπαμε, πίσω όλα.... Μια νέα βδομάδα αρχίζει.... "
Αχ Λένα μου και να 'ξερες πόσο πολύ σε καταλαβαίνω! Αυτά τα ζω τις τελευταίες 3!!! εβδομάδες κι ακόμα δεν τα ΄χω ξεπεράσει. Το μόνο που με παρηγορεί τουλάχιστον είναι που δεν υπήρξε θάνατος. Μακάρι η νέα εβδομάδα που αρχίζει να μας χαρίσει το χαμόγελο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς μέσα στο καλοκαίρι έζησα τον χαμό δύο πολύ αγαπημένων μου προσώπων και σαν να μην έφτανε αυτό, έγινε και ένα συμβάν που με έκανε να συνειδητοποιήσω πως δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη και σιγουριά ούτε στον συγγενή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλύτερο που έχουμε να κάνουμε μετά από τέτοια γεγονότα είναι να κοιτάμε μπροστά και να γινόμαστε σοφότεροι από αυτά!
Υ.Γ. Κα tassia πολύ σοφός ο λόγος σας!
Αυτό το "1" η αρχή και το τέλος πάντων, πολύ σοφή κουβέντα. ΄Αμα σου λείπει τι να τα κάνεις τα άλλα μηδενικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Λένα μου, να ξεπερνάς τις δυσκολίες με το χαμόγελο και την καλωσύνη.
Tassia:Το κακό είναι όταν ο συγγενής θέλει όλα αυτά και ακόμα παραπάνω. Ειδίκά όταν ανακαλύπτεις οτι για κείνον είσαι ένα πορτοφόλι που οφείλει να είναι....ορθάνοιχτο και όλα αυτά ένα μικρό τίμημα της επωνυμίας.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΦΡΑΣΟΥ: Δυστύχώς, παντού τα πάντα, όπως έλεγε η γιαγιά μου.... Όλοι οι άνθρωποι τα ίδια ζουν και τα ίδια περνούν. Η μητέρα μου λέει κάτι που έβγαλε σαν συμπέρασμα από την δική της σκληρή ζωή: "Από τον καιρό που άνοιξαν τα μάτια μου, έκλεισαν τα χείλη μου και δεν ξαναχαμογέλασα".... Καλύτερα καμιά φορά να μην καταλαβαίνεις.....
Ζωζώ: Ναι μια νέα εβδομάδα αρχίζει, ας την ξεκινήσουμε με χαμόγελο!
ΑπάντησηΔιαγραφήLia: Γινόμαστε σοφότεροι, κουβαλάμε περισσότερα, αλλά εγώ τουλάχιστον αρνούμαι ν' αλλάξω, επειδή κάποιοι γύρω μου έχουν στενή ψυχή....
Ελένη μου, δεν είναι πάντα εύκολο, πονάει λίγο παραπάνω καμιά φορά, το χαμόγελο βγαίνει λίγο πιο πικρό, αλλά η ζωή συνεχίζεται.... Και η υγεία είναι οτι πιο σημαντικό έχουμε για να προσευχόμαστε γι αυτό.... Σ' αγαπάω πολύ!
Μια πολύ σοφή Γερόντισσα κάποτε μου είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφή-Θα περιμένεις τα πάντα από τους πάντες
όλα οπό όλους...ακόμα και από μένα Ελενάκι μου
άνθρωποι είμαστε...
Βλέπεις η σοφια και η ταπείνωση της δεν της
επέτρεψε ούτε τον εαυτό της να εξαιρέσει
...και ας είναι μια Αγια γυναικα.
Όσο για την Λωξάντρα η αγαπημένη μου
ούτε και θυμάμαι πόσες φορες την διάβασα!
πόσο μα πόσο σοφό ήταν αυτό που μόλις τώρα διάβασα......σας ευχαριστώ που μας το υπενθυμίσατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήposo dikio ta logia sas balsamo pernao mia tetia periodo toys telefeoys mines to momo poy teeo einai i zwi sinwxizete kai oyi ta kalitera erxonte
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαιρετικο!share στο ΦΒ!...τη Λωξάντρα την αγαπώ ιδιαιτερως...ίσως επειδη μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια τοτε που όλοι οικογενειακώς στρωνόμαστε στην τηλεοραση να μη χασουμε επεισοδιο...για μενα είναι κάτι σαν comford food,που λένε και οι αγγλοσαξωνες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν σε πρωτογνώρισα σου έγραψα"Λένα μην αλλάξεις ποτέ". Χαίρομαι που παρά τις δυσκολίες μπορείς και χαμογελάς έστω πικρά. Η γηραιά θεία μου έλεγε" δεν με νοιάζει πως πεθαίνω μόνο που δεν ζω για να μαθαίνω." Πάντα θα δίνεται ευκαιρία για μαθήματα ζωής.Αρκεί να ζούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ.Να θυμόσαστε με αγάπη αυτόν που έφυγε.
Λένα μου, γεια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλο κι επισκέπτομαι, μα στα βιαστικά, ιδίως τελευταία...
Γράφεις για οδυνηρές περιπτώσεις... (εκείνων που μένουν)και -σαν νύφη, μα και σαν κόρη- τις έχω περάσει 4 φορές!!!
41! χρόνια είναι αυτά, κι ακόμη οι πληγές δεν κλείνουν... ξένοι!
Να είσαι καλά, χαιρετισμούς στο σύζυγο,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Καλό βραδάκι Λενα μου.Απόλυτα σοφή η κουβέντα του Δημητρού. Δυστυχώς όμως την θυμόμαστε μόνον όταν χάσουμε την υγεία μας. Σοφή και η κουβέντα της tassia ...την έχουμε και εδώ στην Κύπρο.Όπως και νάχουν τα πράγματα Λένα μου μια καινούρια βδομάδα ξεκινά σε λίγες ώρες ..... ας ελπίσουμε καλύτερη από την προηγούμενη. Φιλιά πολλά από την Κύπρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΛένα μου,με το πηγαίο σου χαμόγελο θα τους αντιμετωπίσεις όλους κ όλα-είμαι σίγουρη! Δεν σε φοβάμαι στα δύσκολα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι μόνο κατι καημένα ανθρωπάκια γύρω σου κ γύρω μας που υποφερουν απο τις μικρότητες που κουβαλούν...σαν σαράκι που τους κατατρώει....
Στέλνω την αγάπη μου
Ψηλά το κεφάλι Λενάκι μου όλα καλά....σήμερα είναι μια καινούργια μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολλή αγάπη,
η Σμαραγδένια σου
Λένα μου, λυπάμαι για όσα πέρασες. Διέγραψε από τη σκέψη σου όλα τα άσχημα και να κρατιέσαι γερά από το "1" που είναι το πιο πολύτιμο για να προχωράς στη ζωή με χαμόγελο!
ΑπάντησηΔιαγραφήElena GΣοφή η γερόντισα, πραγματικά. Και μέχρι τώρα η ζωή την επιβεβαιώνει. Τα πάντα περιμένω από τους ανθρώπους, αυτό είναι αλήθεια. αλλά κάθε φορά πονάει το ίδιο....Όσο για την Λωξάνδρα, οκτώ φορές έχω αγοράσει το βιβλίο γιατί έχει διαλυθεί από τις φορές που ανέτρεξα στις σελίδες του....
ΑπάντησηΔιαγραφήThalassitsa: Αυτότ ο βιβλίο, σε μια πρώτη ανάγνωση, ίσως φάνηκε σε κάποιους απλοϊκό. Σε δεύτερο επίπεδο όμως, είχε μια φιλοσοφία ζωής που αν είχαμε, θα είμαστε όλοι καλύτερα και...καλύτεροι!
Ανωνυμη/ε: Ακριβώς με αυτή τη λογική, ξεπέρασα και ξεπερνάω όλα τα δύσκολα!
cook: Γι αυτό ακριβώς την έχω σε dvd αλλά υπάρχει και στο ηλεκτρονικό αρχείο της ΕΡΤ!
Μαρία: Αυτός που έφυγε, ήταν τόσο καλός που θα ήταν αδύνατο να τον θυμάμαι αλλιώς. Το γεγονός οτι η κακία όσων τον περιτριγύριζαν μου στέρησε το δικαίωμα να παραστώ στο τελευταίο αντίο είναι επώδυνο. Και πάντα φοβάμαι και ανατριχιάζω όταν έρχομαι σ' επαφή με την γνήσια κακία που πηγάζει από δηλητηριασμένες ψυχές, ποτισμένες με ζήλεια και χορτάτες από εμπάθεια... Δεν βαριέσαι. Τα νεκροταφεία δεν έχουν συρματοπλέγματα και το αντίο θα το πω όπως θέλω εγώ! Δεν αλλάζω για κανέναν όμως....
Πόσο αληθινό είναι αυτό που έγραψες για το 1 και τα μηδενικά 0, 00, 000 και πόσο άχρηστα, ανούσια αλλά κυρίως μάταια μπορούν να είναι εκατομμύρια μηδενικά χωρίς το ουσιαστικό 1 (ΕΝΑ) μπροστά που καθορίζει την αξία, την ουσία! Το περιέγραψες πάρα πολύ όμορφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστοριανή: Να είσαι καλά! Το γέλιο και το κλάμα, ο πόνος και η χαρά, συστατικά της ζωής μας....
ΑπάντησηΔιαγραφήYianna: Καλή εβδομάδα λοιπόν γλυκιά μου! Όπως είπα ήδη, πάμε πάλι από την αρχή!
Αφροδιτούλα μου: αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια! Αυτό το σαράκι είναι χειρότερο και πιο οδυνηρό από την απογοήτευση που περνούν όσοι βάλλονται! αυτοί αργά ή γρήγορα προχωρούν γεμίζουν την καρδιά τους με όμορφες στιγμές! οι άλλοι συνεχίζουν να υποφέρουν από την ζήλεια και την κακία....
Σμαραγδένια μου καλή εβδομάδα! Και το κεφάλι μου σιγά σιγά ορθώνεται και πάλι!
Γιόλα: Σ' ευχαριστώ καλή μου.... Πάντα το "1" ήταν το μέλημά μου, πάντα αυτό ζητούσα και ζητάω στις προσευχές μου στον Θεό. Μόνο αυτό! Καλή εβδομάδα και σε σένα!
Domenica: τώρα ξέρετε όλοι για ποιο λόγο ανατρέχω συνεχώς στην Λωξάνδρα, για ποιο λόγο ανατρέχω στην φιλοσοφία ζωής της συνεχώς....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Λένα μου,καλή μας εβδομάδα!Ακουσα στο ραδιοφωνο πως σήμερα γιορτάζει η "Λωξάντρα"...χρόνια πολλά λοιπόν για την αγαπημένη σου ηρωίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφροδιτούλα: Η Λωξάνδρα είναι στην ουσία Ρωξάνη και οι Ρωξάνες γιορτάζουν της Ορθοδοξίας. Αν δεν κάνω λάθος στις 13 Μαρτίου!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Από τον καιρό που άνοιξαν τα μάτια μου, έκλεισαν τα χείλη μου και δεν ξαναχαμογέλασα"....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που γραψατε ως απάντηση στο σχόλιό μου ομολογώ πως:
1. Δε το ήξερα.
2. Με εκφράζει απόλυτα, όπως και πολύ κόσμο φαντάζομαι...
3. Θα υιοθετήσω το βαθύ του νόημα που τουλάχιστον δικά μου μάτια έχει να κάνει με το να ανοίγω τα μάτια μου μόνο εκεί που πρέπει, μόνο εκεί που θα με κάνουν να χαμογελάσω, μόνο εκεί που θα μπορώ να εκφραστώ, μόνο εκεί που θα με κάνουν να ζήσω με το τρόπο που θέλω εγώ και με κάνει να είμαι πραγματικά ζωντανός και ελέυθερος άνθρωπος.
Λιγοι είναι οι άνθρωποι που αξίζουν το χαμόγελό μας, ο εαυτός μας όμως αξίζει πολύ παραπάνω, πόσο μάλλον όταν του μάθουμε να κάνει τους άλλους να χαμογελούν πραγματικά!
Αναλώνουμε τη ζωή μας κυνηγώντας εφήμερα πράγματα και μόνο όταν χάνουμε την υγεία μας αντιλαμβανόμαστε πόσο άσκοπο ήταν όλο αυτό το κυνήγι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα "χτυπήματα" από τους συγγενείς, ίσως δεν πρέπει να σε εκπλήσσει το γεγονός. Ο σοφός λαός λέει: τους φίλους μας τους διαλέγουμε, τους συγγενείς μας όχι...
ΤΕΤΑΡΤΗ 23\2 ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΒΕΒΑΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ.ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ Σ΄ΟΠΟΙΟΝ ΑΡΕΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΣΥΝΗΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΟΥ.ΤΟΝ ΕΝΙΩΘΑ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΔΩ 2 ΜΕΤΡΑ ΜΑΡΜΑΡΟ.ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΥΒΑΛΑΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ.ΥΠΟΜΟΝΗ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή