Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



25 Φεβρουαρίου 2011

Και ένα ανέκδοτο....




Όταν πριν λίγες μέρες έκανα μια ανάρτηση μ' ένα κείμενο που είχα γράψει για την εφημερίδα ΚΑΡΦΙΤΣΑ όπου έδινα κάθε βδομάδα ένα κείμενό μου, πολλοί φίλοι μου έγραψαν οτι μόνο έτσι θα μπορούσαν να είχαν πρόσβαση σε όσα έγραφα, αφού είτε μένουν στο εξωτερικό είτε σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Αυτό μου έδωσε την ιδέα να μοιραστώ και μαζί σας, κάποια κείμενα....

"Συνήθως δεν θυμάμαι ανέκδοτα και δεν μ' αρέσουν κιόλας, αλλά αυτό μου το είπαν πριν πολλά χρόνια και δεν το ξέχασα ποτέ....

"Κάποτε κάποιος πήγε στον άλλο κόσμο, κι εκεί τον ξενάγησαν. Όπως περπατούσε με τον ξεναγό του, είδε έναν λάκκο που μέσα υπήρχε κόσμος πολύς, και στο χείλος του λάκκου υπήρχαν στρατιώτες πάρα πολλοί που φύλαγαν με όπλα .

- Ποιοι είναι αυτοί και γιατί τους φυλάνε με τόση προσοχή; ρώτησε

- Αυτοί είναι Γερμανοί, του απάντησε ο ξεναγός, και τους φυλάνε γιατί αν βγουν υπάρχει φόβος να ξαναζωντανέψει το Τρίτο Ράιχ και να δημιουργηθεί ένας ακόμα παγκόσμιος πόλεμος.

Πιο κάτω, βρήκαν κι άλλο λάκκο με ανθρώπους μέσα, αλλά οι στρατιώτες ήταν περισσότεροι και τα όπλα πιο βαριά.

- Κι αυτοί; Ποιοί είναι και τους φυλάτε έτσι; ξαναρώτησε,

- Α, αυτοί είναι Εβραίοι, είπε ο ξεναγός και πρέπει να τους φυλάμε. Αν βγουν υπάρχει κίνδυνος να κατακυριεύσουν τον κόσμο με το χρήμα που πάντα μαζεύουν!

Πιο κάτω υπήρχε ένας λάκκος με πολύ λαό μέσα, αλλά κανείς δεν τους φυλούσε.

- Εδώ γιατί δεν υπάρχει φύλακας; ρώτησε πάλι ο νεοαφιχθής στον άλλο κόσμο.

- Αυτοί εδώ είναι Έλληνες και δεν υπάρχει φόβος να βγουν! Μόλις κάποιος φτάσει στο χείλος του λάκκου, τον τραβούν μέσα οι υπόλοιποι για να μην ανέβει και να ανέβουν εκείνοι....»

Αυτό τελικά είμαστε; Αυτό είναι το μεγάλο ελάττωμα της φυλής που κυριαρχεί πάνω στο άλλο μας χαρακτηριστικό το «δαιμόνιο της φυλής» που έλεγαν και οι πιο παλιοί από μας; Δεν αντέχουμε την επιτυχία του διπλανού μας, μας πονάει όταν κάποιος καταφέρει κάτι που κι εμείς θα θέλαμε, αλλά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι μας λείπουν ίσως τα προσόντα για να το κατακτήσουμε; Πολλές οι ερωτήσεις; Δεν έχω τις απαντήσεις όμως, ίσως εσείς τις έχετε. Αλλά είναι κουραστικό η επιτυχία να θεωρείται έγκλημα, το μόνο μέλημα κάποιων είναι πώς να εμποδίσουν την άνοδο εκείνων που μπορούν….

16 σχόλια:

  1. Kαλημέρα αγαπητή Λένα. Φαίνεται πως δεν ξέρετε ότι στην Ελλάδα ισχύει το :"ΝΑ ΨΟΦΗΣΕΙ Η ΓΙΔΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ"! Αν δε το έχετε ακούσει, ζητείστε να σας το διηγηθούν. Αυτό είναι το ένα. Το άλλο είναι, πως η επιτυχία ενός π.χ. τραγουδιού δεν σημαίνει και πως είναι ποιοτικά σε όλα καλό. Τέλος, πιστεύω κι εγώ, πως η οποιαδήποτε επιτυχία κάποιου/κάποιας, δεν θα πρέπει να ενοχλεί, ούτε να προκαλεί φθόνο. Αν αφορά βιβλίο, δεν υποχρεώνεται κανένας να το διαβάσει, αν δεν του αρέσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος: Ναι, το ξέρω και αυτό το ανέκδοτο, επίσης πολύ έξυπνο που δείχνει την νοοτροπία κάποιων. Όσο για την επιτυχία θεωρώ πως δεν είναι ποτέ τυχαία, σε ότι κι αν αφορά. Για να δεθεί ο κόσμος με κάτι, τραγούδι, ταινία, εκπομπή, βιβλίο κλπ. κάτι πρέπει να έχει... Κάτι πρέπει να δίνει στο κοινό που οι άλλοι δεν το αντιλαμβάνονται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπάρχει και κοινό σκουπιδιών Λένα...Οι ταλαντούχοι καλλιτέχνες δεν είναι και πολλοί!! Σπάνια θα βρούμε πχ ένα συγγραφέα που γράφει με τόσο ωραίο γλαφυρό τρόπο όπως εσύ.Από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα τα μυθιστορήματά σου μας κόβουν την ανάσα,οι λέξεις κυλούν σαν γοργό ποταμάκι!! Ιδιαίτερα με άγγιξε το κομψοτέχνημά σου το σχετικό με τις αδελφές της Πιερίας.Ποια η σχέση σου με τον τόπο αυτό;Και ποιο το όνομα του ποταμού και του χωριού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπερμίκης: Παρ' όλο που η ανάρτηση δεν είχε να κάνει με μένα, κάποιοι έτσι το πήραν και κάποιοι φίλοι μου τηλεφώνησαν ανήσυχοι για να ρωτήσουν τι συνέβη και τους ευχαριστώ θερμά για την αγάπη τους.Καλώς ή κακώς...συνήθισα πια και δεν με αγγίζουν σχόλια και ειδικά τα πλόεν κακόβουλα.Όσο για την περιοχή της Πιερίας, δεν έχω καμιά σχέση, όπως δεν έχω με την Κέρκυρα όπου σε δύο βιβλία μου αναφέρθηκα εκτεταμένα στο όμορφο νησί. Πάμε τώρα στο όνομα του χωριού και του ποταμού... Μέχρι πριν δύο χρόνια έλεγα οτι ήταν δημιούργημα της φαντασίας μου. Εϊχαν πάει διακοπές στον Πλαταμώνα και οι μικρές εκδρομές στην περιοχή, τοποθέτησαν την ιστορία που ήθελα να γράψω στον πανέμορφο τόπο που κάποτε φιλοξένησε τους 12 θεούς.... Με κάλεσαν στο Δίον όμως για να με βραβεύσουν για το ποτάμι κι εκεί μου έδωσαν έναν μικρό πίνακα που απεικόνιζε την Παλαιά Βροντού... Ένα μικρό χωριό στον Όλυμπο και μου είπαν οτι για εκείνους αυτό θα είναι πάντα το χωριό των πέντε κοριτσιών και της Θεοδώρας..... Συμφώνησα μαζί τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.Σε είχα γράψει μια εκτενή απάντηση αλλά δυστυχώς το Google ,με την απέρριψε.Δεν μπορώ να ξαναθυμυθώ λέξη προς λέξη τα όσα έγραψα.Εξέφραζα πάντως τον απεριόριστο θαυμασμό μου για τον τρόπο γραφής των βιβλίων σου κσι τελειώνοντας έλεγα -ναι αυτό το θυμάμαι!- ότι σε ζηλεύω και λίγο... καλόβουλα όμως και ότι αισθάνομαι σαν μυρμήγκι απέναντί σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπερμίκης: Αυτό το τελευταίο που έγραψες, ούτε που να σου περάσει ξανά από το μυαλό! Κάθε άνθρωπος έχει όχι μόνο την αξία του αλλά κι ένα "ειδικό βάρος" που τον προσδιορίζει ότι κι αν κάνει στη ζωή του. Κανένας δεν είναι καλύτερος από τον άλλον, απλώς διαφορετικός και έχει ειδικό ταλέντο σε κάτι. Σ' ευχαριστώ, αλλα΄στη ζωή μου έμαθα να μην υποτιμώ και να μην βλέπω σαν μυρμήγκι κανέναν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΑΦΗΝΩ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΜΗΝΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είδα φώς και μπήκα! Τις ευχές μου για μια άνοιξη ολάνθιστη και μυρωδάτη, με δύναμη και αισιοδοξία ν' αντέξουμε στου δρόμου μας τις ανηφόρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κα Μαντά,


    Μου αρέσει η εικόνα την οποια επιλεξατε να στολισετε το συγκεκριμένο ποστ σας...

    Απο κει και περα ανήκω στην κατηγορία εκείνων που δεν ειναι πελατισσα σας κι ουτε πρόκειται να γίνουν..

    Διάβασα το "σπίτι δίπλα στο ποτάμι" απο καθαρή περίεργεια γιατί έκανε τόσες τρελές πωλήσεις. Ομολογω ότι ετσι σας εμαθα. "Μα ειναι δυνατον να μην ξερεις την Μαντα;" και μου κάναν δωρο το "σπιτι διπλα στο ποτάμι".

    Δεν έχω κανένα θεμα με την εμπορικοτητα, προς Θεού τα βιβλία είναι για να διαβάζονται, τρελές πωλήσεις εχει κανει και ο Παπαδιαμάντης και θα κανει στο διηνεκές οπότε ειλικρινά δεν αποτελει κριτήριο για το αν θα μου αρεσει ενα βιβλίο ή οχι.

    Δεν χαρακτηρίζω τον ευατό μου ως εναν απαιτητικο αναγνώστη ή ιδιαιτερα ψαγμενο, για μενα πιο πολυ σημασια εχει να μου διηγηθεις μια ιστορια που να μου αρεσει και ας μην ξερω το ονομα σου...

    Και πραγματικα δεν βρηκα να με αφορά ένα βιβλίο που 7 γυναίκες ξέκαναν τους άντρες τους, περασαν των παθών τους το τάραχο και στο τελος κατέληξαν στην αγκαλια της μανούλας δίπλα στο ποτάμι, χωρίς καν σερνικό γάτο αναμέσα τους...

    Οσο το διαβαζα πραγματικα θυμόμουν το "hush now baby don't you cry, mamma is gonna make all of your nightmares come true..." απο το the Wall.

    Ελπίζω και στην κόρη μου να μην αρεσει αν ποτε συναντηθούν οι δρόμοι σας σε καμια 20αρια χρόνια. Να το δει πραγματικά ως ένα "σημείο των καιρων" κι οτι τα πραγματα απο τότε έχουν προχωρησει.

    Ήσασταν πολύ προσεχτική στο ποστ σας ωστε να μην χαρακτηριστειτε "ματαιόδοξη" του στυλ: "βάι, βάι, βάι, καλα μου το λεγε η γιαγια μου, οι άνθρωποι πετροβολουν τα αψηλά κυπαρίσσια, είχε δίκιο ο καλος καλο δεν βλέπει κι ουδεις προφήτης στον τόπο του".

    κατά την ταπεινή μου γνώμη ισχυει και δεν ισχύει. Για μένα το κακό μπορεί να κερδίζει μαχες αλλα ποτέ τον πόλεμο.

    Συμφωνω οτι τα βιβλία σας μιλανε σε καποιους, σε πολλους, δεν αμφισβητω την επιτυχια σας και το αστρο σας, συγγραφεας δεν ειμαι, ούτε κριτικός βιβλίων, εκδοτικό δεν εχω, απλα καμια φορά αν ακουτε μια αρνητική κριτική μην θεωρείτε οτι ειναι απο ζήλια γιατι κάποιος θα θελε να 'ναι στη θεση σας κι οτι θεωρεί οτι δεν το αξιζετε...

    Μου μάθαν ότι κανεις δεν παίρνει την θέση κανενός, κι οτι απλα ο καθένας μας εχει ενα ρόλο αρκει να ψάξει να τον βρει και να αναλαβει να τον παιξει.

    Κι εσεις αυτο το κανατε με ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗ επιτυχια.

    Απλά όταν καποιος λέει για σας κατι "αρνητικο" πραγματικα μπορεί αν μην του "μιλησαν" τα βιβλια σας...

    Βασιλική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Λένα.Η απλότητά σου ,η αγάπη σου για τους συνανθρώπους σου και η έλλειψη έπαρσης με εντυπωσιάζουν,με συγκινούν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS: Καλό μήνα και σε σένα, καλό τριήμερο!
    Ευγαγγελία: Καλά έκανες και μπήκες! Εδώ, πάντως, σ' αυτή την γειτονιά έχει πάντα φως! Να το θυμάσαι! Καλό τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Βασιλική: Κατ' αρχήν πρέπει να επισημάνω οτι δεν είμαι έμπορος για να έχω πελάτες. Αναγνώστες έχω και δεν είμαι από τις συγγρεφε΄ςι που πιστεύουν οτι όλοι μπορούν ν' αρέσουν σε όλους κι έτσι δεν αναλώνομαι σε πικρίες άσκοπες. Και δεν είμαι "προσεκτική" ποτέ σ' αυτά που γράφω, κεφράζουν όσα αισθάνομαι, είτε είναι ποστ, είτε είναι βιβλία.
    Και το ξεκαθαρίζω αυτό γιατί όπως το εκφράσατε ήταν σαν να μου αποδίδετε υστεροβουλία και κάτι τέτοιο είναι πολύ μακριά μου. Δεν ξέρω αν μετά από 20 χρόνια θα συνεχίσω να γράφω, ούτε καν αν θα υπάρχω για να "φοβάστε" μην με ανακαλύψει η κόρη σας και της αρέσουν όσα γράφω...
    Και τέλος κάτι πολύ σημαντικό: Η γιαγιά μου έλεγε "Όποιος έχει την μύγα μυγιάζεται" και δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρήσατε οτι το συγκεκριμένο ποστ είχε να κάνει με μένα. Όταν μίλησα για το μεγάλο ελάττωμα της φυλής μας, δεν αναφερόμουν σε μένα και στην όποια επίθεση έχω δεχτεί! Όλοι λίγο πολύ έχουμε γνωρίσει αυτή την τακτική είτε στον εργασιακό μας χώρο είτε στο στενό μας περιβάλλον! Και δεν είμαι ανόητη να πιστεύω πως όσα γράφω πρέπει να αγγίζουν το σύνολο του αναγνωστικού κοινού. Μάλλον λοιπόν πήρατε λίγο "ανάποδα" αυτό το ποστ....
    ΥΓ: Πολύ μου άρεσε αυτο που γράψατε και το κράτησα: "Το κακό μπορεί να κερδίζει μάχες, αλλά ποτέ τον πόλεμο"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "... Η γιαγιά μου έλεγε "Όποιος έχει την μύγα μυγιάζεται" και δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρήσατε οτι το συγκεκριμένο ποστ είχε να κάνει με μένα...."

    μαλλον επειδη κι εσεις γραψατε ποστ για το συγκεκριμενο ανεκδοτο κι οχι για κάποιο αλλο, όποτε... και δεν ημουν και η μονη απ' οτι καταλαβα.

    Μετα απο 20 χρονια, η κορη μου μπορει να διαβασει το "σπιτι στο ποταμι" και να πει "σημειο των καιρων" όχι καποιο βιβλιο που θα γραφατε τοτε αν θα το γραφατε... γι' αυτο και εγραψα για τα πραγματα που θα εχουν προχωρησει

    Οπως και να 'χει, καλη σας συνεχεια και χαρηκα που κανατε τον κοπο να μου απαντησετε.

    Βασιλικη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Βασιλική: Φυσικά και θα σας απαντούσα! Αλλά παραδεχτείτε πως είναι πολύ κουραστικό να παρερμηνεύονται κάθε φορά τα λόγια σου, επειδή έχεις ένα συγκεκριμένο όνομα που αντιστοιχεί σε χιλιάδες πωλήσεις βιβλίων. Δεν σημαίνει πως οτι γράφω, όποια ανάρτηση κι αν κάνω, έχω σαν στόχο να γκρινιάξω ή να διαμαρτυρηθώ γιατί σε κάποιους δεν αρέσει η δουλειά μου! Είμαι δέκα χρόνια στον χώρο και έχω εκδόσει 8 βιβλία. Εσείς με κρινατε μόνο από ένα και φτάσατε να με χαρακτηρίσετε "σημείο των καιρών"... Δεν πειράζει. Καλό τριήμερο εύχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλό τριήμερο αγαπημένη Λένα και ένα θα σου πω. Έχεις καρδιά λιονταρίσια και μια νεράιδα ψυχή ασυγκράτητη θα θελα που φυσικό επακόλουθο είναι να ενοχλεί μερικούς. Το θέμα είναι όμως τι απόλαυση να είσαι νεράιδα μέσα σε ένα κόσμο αγέλαστων ξωτικών…..!!! *χαμόγελο*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. DOMENICA: Το θέμα είναι να προσπαθείς πάντα γι αυτό το χαμόγελο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή